3. DÜZELTME - “Yeryüzüne barış getirmeye geldiğimi sanmayın! Barış değil, kılıç getirmeye geldim.” (Matta 10: 34, İncil). Müslüman araştırmacılar, İsa bu sözleri söylediği için kendisinin bir barış yapıcı olamayacağını düşünüyorlar. İsa’nın bu sözleri, gelişinin görünür sonuçları, gelişinin açık nedeni olarak ifade edilen bir deyiş olarak anlaşılabilir.

İsa’nın bu ifadesini bağlamında okuyalım.

“Yeryüzüne barış getirmeye geldiğimi sanmayın! Barış değil, kılıç getirmeye geldim. Çünkü ben babayla oğulun, anneyle kızın, gelinle kaynananın arasına ayrılık sokmaya geldim. İnsanın düşmanı kendi ev halkı olacak.” (Matta 10: 34-36, İncil)

Burada söylenmek istenen, insanlar ne zaman İsa’yı izlemeye başlasalar, aileleri İsa’yı izlemiyorlarsa, hemen bu kişilere karşı olurlar. İsa’ya iman etmeye başlayan bir baba hemen imanlı olmayan oğlunun tepkisiyle karşılaşır. Hıristiyan bir anne, Hıristiyan olmayan kızının tepkisini görür. Yeniden doğmuş bir kayınvalide, henüz İsa Mesih’e iman etmeyen gelini tarafından nefret görür. Bu nedenle sık sık İsa ve insanın kendi ailesi arasında bir seçim yapmak gerekir. Öğrencinin Kurtarıcısı’na tam anlamıyla bağlı olmasını engelleyecek hiçbir doğal bağa izin verilmemelidir. “Evet, Mesih herkes için öldü. Öyle ki, yaşayanlar artık kendileri için değil, kendileri uğruna ölüp dirilen Mesih için yaşasınlar.” (2. Korintliler 5:15, İncil). Kurtarıcı’nın baba, anne, oğul, kız, kardeşten önce gelmesi gerekir. İsa’ya yeni iman etmiş birinin, iman etmeyen ailesinden gördüğü düşmanlık, insanın hayatta karşılaştığı her türlü düşmanlıktan daha acıdır.

Bunun nedeni İsa’nın karışıklık ve uyumsuzluğu arzu etmesi değildir. İsa buna neden olmaz. İsa’nın girdiği bazı evlerdeki insanların O’nun gerçek kimliğini reddetmelerinin doğal sonucudur bu. İsa’nın dünyaya gelmesinin sonuçları ve sonrasında insan yüreklerine girişi çoğu zaman bölünmeye neden olur. Bu ayette bunun için kullanılan terim ‘kılıç’tır.

Barış yapıcı olan kişi böyle bir karşı koymayla başa çıkabilir mi? Tanrı’nın oğlu olduktan sonra, evet bunun üstesinden gelebilir! “Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim.” (Filipililer 4:13, İncil)

2007 yılında Malatya’da üç Hıristiyan müjdecinin katledilmesini hatırlıyor musunuz? İkisi Türk, birisi Alman’dı. Gerçekten hunharca öldürüldüler. Alman müjdecinin eşiyle yapılan ropörtaj birkaç TV kanalında yayınlandı. Şöyle söyledi, “Kurtarıcım’ın çarmıhtaki sözlerine dayanarak, “"Baba, onları bağışla" dedi. "Çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar", eşimi öldüren adamları bağışlıyorum.” (Bu hafta bir ara Luka Müjdesi’nde 23. ve 24. bölümleri okumanız için sizi teşvik etmek istiyorum. 23. bölümde bu şehidin eşinin sözlerine rastlayacaksınız.)

Dünyamızda kargaşa ve çatışma var ve barış ve birlik için pek az ümit var. Fakat Tanrı’nın getirdiği barış, düşmanlığın sona ermesi, hoşgörü ya da ödün vermeye hazır olmak değildir. Dünyanın ihtiyaç duyduğu gerçek esenlik doğanın tamamıyla değişmesini gerektiriyor. Ancak Tanrı bu doğayı sağlayabilir. Bunun nasıl olduğunu biraz önce okuduk: “Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın çocukları olma hakkını verdi. Onlar ne kandan, ne beden ne de insan isteğinden doğdular; tersine, Tanrı'dan doğdular.” (Yuhanna 1:12-13, İncil). Siz ve ben tıpkı kendi doğumumuzu gerçekleştirmediğimiz gibi bu yeni doğuşu da gerçekleştiremeyiz. Ne zaman, nerede ve kimin çocuğu olarak doğacağınıza karar verdiniz mi? Tanrı’dan bu doğaüstü ikinci doğumu isteyebilirsiniz ama İsa Mesih’e iman etmeniz gerekecek. Kur’an’da anlatıldığı şekliyle İsa Mesih’e iman değil, İncil’de Tanrı’nın gösterdiği İsa Mesih’e iman.

Tanrı’nın barış yapıcılarına sağladığı barışı dünya anlamaz. Bakın İsa öğrencilerine ne dedi: “Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.” (Yuhanna 14: 27, İncil). İsa’nın sözünü ettiği barış, Tanrı’yla barışmayla başlar ve diğer insanlarla barışmaya uzanır. “Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı ve barıştırma sözünü bize emanet etti.” (2. Korintliler 5:19, İncil)

Barışı sağlayanlar, gerçek barışın ne olduğunu öncelikli ve tam olarak anlayanlardır. İnsanların Tanrı’yla barışa sahip oldukları için birbirleriyle uyum içinde olabilmek adına Tanrı’nın barış sağlayışını kucaklayan bir barış kurma çabası içindedirler. Cennete gittiklerini bilirler. İsa’nın sözünü ettiği barış, siyasal bir barış arayışı değildir, ruhsal bir barıştır.

İsa’nın sözünü ettiği barış yapıcısı olmak

İsa’nın sözünü ettiği barış yapıcısı olmak için, İsa’nın İncil’in bu kısmında sözünü ettiği diğer niteliklere de sahip olması gerekir. İnsan bu niteliklere ya sahiptir ya da sahip değildir. Yeniden doğumla birlikte insanın yaşamına doğaüstü bir şekilde gelirler. Birkaç ayet aşağı inelim ve bakalım Muhammed İncil’de anlatılan barış yapıcılar gibi davrandı mı, gerçekten barış yapıcılardan biri miydi?

a) Düşmanlarına zarar vermek yerine onlar için dua etti mi? “…ben size diyorum ki, düşmanlarınızı sevin.” (Matta 5:44, İncil). Muhammed hiç kimseyi öldürdü mü? “Tabii ki öldürdü! O’nun düşmanlarıydılar!” diyorsunuz. İncil barışı sağlayanlar hakkında ne diyor? 

b) Kendisine karşı zalimce davrananlar için dua etti mi? Başka birinin dua yaşamı kadar özel bir şeyi değerlendirmek neredeyse olanaksız olsa da, elinizden geleni yapın. Bildiğiniz kadarıyla bu şekilde dua etti mi, etmedi mi? “…ben size diyorum ki, size zulmedenler için dua edin.” (Matta 5:44, İncil). Öç almak ve göze gözle karşılık vermek yerine, Muhammed’in liderliği düşmanlarının iyiliği için dua etmek üzere diğer insanları çağırdığını gösterdi mi?