‘Kayıp’ dendiğinde aklınıza ne geliyor? Benim aklıma Titanik’in yolcularının, şaşalı eğlencelerden Atlantik Okyanusu’nun buz gibi sularına batmaları geliyor. Merhametsiz dalgalar altında dibe doğru battılar. Artık kaybolmuşlardı. Ya da bitkin cerrah, ameliyat odasından, ameliyat ekibinin hastayı kaybettiğini hastanın annesi olan kadına söylediğinde kadının hissettiği yası düşünüyorum. Kızı kaybolmuştur.

Sonsuza dek Sürecek Koyu Karanlık

İsa ne düşünüyordu? İncil’de şu sözlerle anlatılan ve sonsuzlukta kaybolmuşcanları düşünordu: “Onları sonsuza dek sürecek koyu karanlık bekliyor.” (Yahuda 1:13, İncil). İsa, insanların kendi kendilerine umut, sevinç ve esenlikten vazgeçmeleri sonucu yaşadıkları pişmanlık ıstırabını düşünüyordu. Bu üçlü bereketi neden reddettiler? Dünyada bir mevsim boyunca günahın zevklerini tadabilmek için. İsa, cennette sonsuz yaşam armağanını kabul etme fırsatınının sonsuza dek kaybedilmiş olmasının yasını tutan canları düşündü. Bazıları bu web sitesini hatırlayacaklardır. Ama o zaman çok geç olacak. Kayıp olacaklar. İsa’nın merhametli yüreğine en derinlerde dokunan şey kayıp ve mahvolmakta olan canların ruhsal durumlarıydı.

İsa’nın çevresindeki insanlara bakarken yüreğinde olduğunu düşündüğüm ikinci sözcük neydi? Yukarıdaki paragrafın son cümlesine bakın.

2) MAHVOLMAK – Bu sözcük, günahkarları içinden kurtarmaya çalışığı umutsuzluk ve çaresizliği ifade ediyor. Merhametiyle aşağı indi, bizim et ve kanımızı üzerine giyindi ve kısa bir süre için gökler yerine dünyada yaşadı. Bu, İncil’de şöyle anlatılıyor:

“Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı. Başlangıçta O, Tanrı'yla birlikteydi. Her şey O'nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O'nsuz olmadı. Yaşam O'ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı. Söz, insan olup aramızda yaşadı.” (Yuhanna 1:1-4, 14, İncil)

Kayıpları Kurtarmak İçin

İsa neden bir Roma çarmıhında acı ve ıstırap dolu bir ölümle dünyanın en derinlerine inecek şekilde kendisini alçalttı? Burada yolunda gitmeyen neydi? Hiçbir şey! Tanrı neredeydi? “Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı.” (2.Korintliler 5:19, İncil). İsa neden böyle bir şey yaptı? İsa basit olarak bunun kayıpları kurtarmak için olduğunu söyledi. Barıştırma mümkündü fakat önce adalet yerine gelmeli ve insanın Tanrı’ya isyan etmesinin bedeli ödenmeliydi. İsa’nın burada olmasının nihai amacı buydu. İşte bu nedenle, ölümünden önce bile şöyle söyleyebiliyordu:

“Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.” (Yuhanna 10:27-28, İncil)

Ölü bir İsa sizi mahvolmaktan kurtarabilir mi? İsa’nın çarmıha gerilmesiyle ilgili tarihsel olaylar ölümüyle sona ermedi. Tanrı bu olayı böyle tasarlamadı. Dirilişi unutmayın! İsa, isteyerek, bunu niyet ederek ve zaferli bir şekilde öldü. Bu ölüm dünyadaki görevinin nihai amacıydı. Kendisi neler olacağını önceden bildirdi. Kendisini kurban olarak sunmadan önce yaklaşan ölümü ve dirilişiyle ilgili birkaç açık bildirimde bulundu. Aşağıda bunların üç tanesine yer veriyoruz. İsa’nın yaptığının nesinin zaferli olduğunu merak ediyorsanız, lütfen italik olan kısımlara dikkat edin:

“Bundan sonra İsa, kendisinin Yeruşalim'e gitmesi, ileri gelenler, başkahinler ve din bilginlerinin elinden çok acı çekmesi, öldürülmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini öğrencilerine anlatmaya başladı.” (Matta 26:21, İncil)

“Celile'de bir araya geldiklerinde İsa onlara, "İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama üçüncü gün dirilecek" dedi.” (Matta 17:22-23, İncil)

“Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var.” (Yuhanna 10:11,17-18, İncil)

Bütün bunların cüzamlılarla ne ilgisi var? Hikayedeki cüzamlı İsa’nın kendisini iyileştirme gücünden kuşku duymadı, sadece istediğinden kuşku duydu. Peki ya siz? İsa’nın sizi iyileştirebileceğinden kuşkunuz var mı? Umarım yoktur. Söz konusu günahkarlığınız olduğunda, cüzamlının söylediğini söyleyebilirsiniz, ‘İsa, eğer istersen beni temiz kılabilirsin.’ Ayrıca, aynı yanıtı bekleyebilirsiniz: ‘İsterim, temiz ol!’.

Bu hikayede dikkatinizi çeken nedir? Ben cüzamlının cesaretinden çok etkilendim. İsa’ya yaklaşmak ve iyileşmeyi istemek için cesaretini topladı. Bu sıradan bir davranış değildir. Cüzamlının İsa’dan belli bir uzaklıkta olması gerekirdi. Cüzamlı İsa’ya yaklaşırken kalabalığın geriye çekildiğini görebiliyor musunuz? Kimse cüzamlıya durması ve geri gitmesi için bağırdı mı acaba? Ailenizde herhangi biri İsa’ya yakınlaşmanız konusunda cesaretinizi kırmaya çalışacak mı? Bence, evet. Ben İsa’nın Kurtarıcım olduğunu söylediğimde babam bana güldü ve beni aşağıladı.

Yaklaştığınız İsa, merhametinin sınırları olmayan İsa’dır. O’na doğru yaptığınız ruhsal yolculuğu görüyor. Kaygılanmayın. İsa’nın merhameti, yaşamınızı lekelemiş karanlık işlere bakmaksızın, size ulaşacak ve olduğunuz yerde sizi kucaklayacaktır. Aşağıda zamanında Efes’te yaşamış imanlılar için İncil’de kaydedilmiş bir dua var. İsa Mesih’in sevgisinin boyutları hakkında bu imanlıların bilmelerini istediği şeyi Tanrı sizin de bilmenizi ister:

“Öyle ki, Tanrı'nın bütün doluluğuyla dolmanız için, sevgide köklenmiş ve temellenmiş olarak bütün kutsallarla birlikte Mesih'in sevgisinin ne denli geniş ve uzun, yüksek ve derin olduğunu anlamaya, bilgiyi çok aşan bu sevgiyi kavramaya gücünüz yetsin. Tanrı, bizde etkin olan kudretiyle, dilediğimiz ya da düşündüğümüz her şeyden çok daha fazlasını yapabilecek güçtedir.” (Efesliler 3:17-20)