Düşündüğümüz diğer lidere, Romalı yüzbaşıya dönelim. İsa’yı ne kadar anladı? İsa’yı tanrısal biri olarak gördü mü? Eğer henüz görmediyse bile, İsa’nın eşsizliğini keşfetme yolundaydı. Her ne biliyor idiyse, İsa hakkında her ne duydu ve gördüyse şu sözleri söylemesine kanıt olarak yetti, 

“Sen yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.”

Bildiğimiz bir şey var. Yüzbaşı, ricasının ilahi yetkiye sahip birisine gittiğini fark etti. İsa’nın sadece ilahi yetkiye sahip olmakla kalmadığını, aynı zamanda ilahi bir doğaya sahip olduğunu anlamasına yetecek kadar imanı ne zaman olgunlaştı? Bilmiyorum. Kutsal Yazılar bunu açıklamıyor. İsa’nın çarmıha gerilmesinden önce tutuklanması haberini aldığında acaba nasıl bir tepki verdi? Tutuklanmasından ziyade, İsa'nın onu tutuklamaya gelen kalabalığa kendini nasıl gösterdiğini duyunca nasıl bir tepki verdi? Bir an kalabalık arasında oluşan bütün o yoğun duygularla İsa’ya karşı yürüyorlar. Bir an sonra apışıp kalıp, sırtüstü yere düşüyorlar. O kalabalık içinde pek çok Romalı asker vardı. Onlar aracılığıyla aşağıdaki haberin Romalı yüzbaşıya ulaşmış olması gerekirdi.   

“Böylece Yahuda yanına bir bölük askerle, baş kahinlerin ve Ferisiler’in gönderdiği görevlileri alarak oraya geldi. Onların ellerinde fenerleri meşaller ve silahlar vardı.
İsa başına geleceklerin hepsini biliyordu. Öne çıkıp onlara, “Kimi arıyorsunuz?” diye sordu.
“Nasıralı İsa’yı” diye karşılık verdiler. İsa, onlara, “Ben’im “ dedi. O’na ihanet eden Yahuda da onlarla birlikte duruyordu.
İsa,“Ben’im”deyince gerileyip yere düştüler.” (Yuhanna 18:3-6, İncil)

“Bunu kim yaptı?” “Bana ne oldu?” “Aman Tanrım!” Toprağın üzerinden kalkmaya çalışırken bu kalabalığın neler düşündüğünü hayal etmeye çalışın. Bu kalabalık içinde yaklaşık altı yüz asker vardı. Yerden kalkmaya çalıştılar. Öyle mi? İncil’in asıl dilinde, yere yapıştıkları, orada tutulduklarını ima eden bir sözcük kullanılmıştır. Uzun olmasa da, artık durumu kontrol edemediklerini bilecek kadar uzun bir süre öyle kaldılar.

İsa’nın çarmıhtaki görevini ne zaman tamamlayacağına İsa’nın kendisi karar verene kadar ne Yahuda’nın ihanetinin ne de Roma’nın tüm gücünün onu durduramayacağını bilecek kadar uzun süre öyle kaldılar. Her biri kimi tutuklamaya geldiklerine farklı bir şekilde, daha uzun bir süre baktılar. Bu, hepimiz için iyi bir fikir - İsa’ya uzun süre bakmak. Ne göreceksiniz? Ne göreceğiz? İsa Mesih’te insan olmanın ötesinde bir şey olduğunu.  İnsan olduğu kadar Tanrı olduğunu. Bunu anlıyor musunuz? Ben anlamıyorum. Fakat ben dünya henüz oluşmadan Tanrı’nın nasıl göründüğünü ilk elden bilmediğim için sözünü kabul edip, bana söylediği kişi gibi olduğuna inanacağım.  

Burada, bahçenin girişinde İsa ilahi yüceliği, görkemi ve gücünü göstermeyi seçti. Romalı komutanın evine gidip uşağını iyileştiren söze eşlik eden yücelik, görkem ve güçle aynıydı. İsa, bunu çoğu zaman saklı tuttu. Burada İsa bir an için de olsa bunu açıklıyor. İsa’nın dünyanın kuruluşundan önce sahip olduğu, beden almadan önceki yüceliği çok kısa bir an için gösterildi. Bu an, denizleri dindirdiği, rüzgarları durdurduğu ve hastaları iyileştirdiği gücü son kez kullandığı anlardan biriydi. Olağanüstü! Olağanüstü ilahi bir an! 

İsa neden böyle bir şey yaptı? Bir kaçış yolu bulup çarmıha gerilmekten kurtulmak için mi? İncil’i ve bu online makaleleri okuyarak öğrendiğiniz gibi, gelme amacı bizim yerimize ölmek ve yeniden dirilmekti. Tutuklanmasından hemen önce İsa ancak Tanrı’nın konuşabileceği gibi konuşmayı seçti - onlara gerçekten kim olduğunu göstermek istedi. Saldırgan ve gürültücü kalabalığın bilmesini istiyordu ki, kendisi istemese hiçbir kalabalık, ordu veya güç kendisini o gece yakalayamazdı. Onlar İsa'yı yakalamadı, İsa onları yakaladı. Sözleri, kalabalığın boylarından büyük bir işe giriştiği konusunda bir uyarıydı. Silahlı altı yüz adam ve farklı birliklerden başkaları artık tutuklamaya geldikleri Kişi’den daha fazla korkuyorlardı! Hepsini öldürebilirdi, Romalı askerlerin silahlarını ödünç alarak değil, kendi sözüyle! Her şeye gücü yeten sözüyle!

İsa için kullanılan ‘Söz’ unvanı İncil’in bu kısmına özgüdür. Kutsal Yazılar’da İsa tanıtılırken sadece insandan daha öte birini görüyoruz. Mucizeleri, davranışları ve sözleri buna tanıklık ediyor. Gömülü olduğu mezardan üçüncü gün dirilişi de aynı şekilde! Ama zaten biz de Söz beden aldığında, görünmez Tanrı görünür olduğunda bunu bekleriz değil mi?!!! 

Kuşkucu biri olarak İncil’i okumaya başladığım zamanı hatırlıyorum. İş yerimdeki bir arkadaşım bana bir nüshasını vermişti. Okumaya başlamamın üzerinden daha birkaç hafta geçmemişti ki, İsa’nın birisinin sorusuna verdiği yanıt beni çok şaşırttı. O sırada İsa bir mucize yapmıyordu ya da olağandışı bir şey yapmıyordu ama yanıtını okurken aklımda şu düşünce oluştu, ‘İsa Tanrı!’ Eğer üzerime bir yıldırım düşmüş olsaydı, bu gözlemimden dolayı kalakaldığım gibi kalmazdım. Henüz çarmıha gerilmeden önce bu kalabalık için olduğu gibi, İsa’nın örtüyü kaldırdığı kısa anlardan biriydi ve bu kişinin görkemini ve yüceliğini gördüm.   

İsa kimdi? İsa kimdir? “Zamanın başlangıcından önce Tanrı'nın bizim yüceliğimiz için belirlediği bu bilgeliği bu çağın önderlerinden hiçbiri anlamadı. Anlasalardı yüce Rab'bi çarmıha germezlerdi.” (1.Korintliler 2: 7-8, İncil)