İsa’nın dönemindeki din önderleri neyi ayırt edemediler? Eski Antlaşma peygamberlerinin göremediği şeyi. İsa’nın birinci gelişi söz konusu olduğunda, tarihte bu denli kesin olan başka bir olgu yoktur. Ne var ki, İsa’nın birinci gelişi, Mesih’le ilişkili peygamberliklerin hepsini yerine getirmedi. Bu nedenle, bunları tamamıyla yerine getirecek başka bir ‘gelişi’ olmalı.
Kimse, İsa’nın asıldığı çarmıhla, acılarının sonucunda erişeceği görkem arasında zaman geçeceğinin farkında değildi. Uzaktaki bir dağa bakmak gibi bir şeydi. Dağı görebilirsiniz. Görkemli bir güzelliği vardır fakat tam arkasındaki dağı göremezsiniz. Aralarında vadi olan iki dağ vardır fakat sizin bakış açınıza göre tek bir dağ gibi görünmektedir.
Bugün Mesih’in acılarını ve bu acıların arkasından ortaya çıkacak görkemi anlamamak için ne gibi bir mazeretiniz var? Hiç. Eski Antlaşma peygamberlerinin hakkında yazdıkları acılarla ilgili daha iyi bir bakış açısına sahibiz. Çarmıhın bu tarafında yaşayarak geriye dönüp tarihe bakıyoruz. İsa’nın birinci gelişinde gerçekleşen tüm peygamberlikleri alıp bunları ikinci gelişine uygulayabiliriz.
Soru: İsa’nın hangi gelişi daha önemli? İsa’nın birinci gelişi çok önemli olsa da, doktrin açısından Kutsal Yazılar’ın merkezini oluşturmaz. Tek başına değil. İsa’nın birinci ve ikinci gelişi, birlikte, merkezi oluşturuyor!
Soru: İncil’de İsa’nın ikinci gelişiyle ilgili referansları alıntılayıp bunlar üzerinde yorum yapmamı ister misiniz? Umarım istemezsiniz. Böyle bir girişim bu yazının kapsamının dışında kalacaktır. Yeni Antlaşma’nın 260 bölümünde, İsa’nın ikinci gelişiyle ilgili 318 referans vardır. Her otuz ayetten biri İsa’nın dönüşünden söz ediyor. Yirmi yedi Yeni Antlaşma Kitabı’ndan yirmi üçü, bu büyük ve görkemli olaydan bahsediyor.
Bu referansların 318’ini de incelemek yerine, dört tanıklığa kulak verelim.
İSA’NIN TANIKLIĞI
I) “Babam'ın evinde kalacak çok yer var. Öyle olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum. Gider ve size yer hazırlarsam, siz de benim bulunduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi yanıma alacağım.” (Yuhanna 14:2-3, İncil)
II) “İnsanoğlu, Babası'nın görkemi içinde melekleriyle gelecek ve herkese, yaptığının karşılığını verecektir.” (Matta 16:27, İncil)
III) “İnsanoğlu kendi görkemi içinde bütün melekleriyle birlikte gelince, görkemli tahtına oturacak. Ulusların hepsi O'nun önünde toplanacak, O da koyunları keçilerden ayıran bir çoban gibi, insanları birbirinden ayıracak.” (Matta 25:31-32, İncil)
IV) “Petrus onu görünce İsa'ya, "Ya Rab, ya bu ne olacak?" diye sordu. İsa, "Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?" dedi. "Sen ardımdan gel!” (Yuhanna 21:21-22, İncil)
NOT: Son ayetler, İsa’nın ölümü ve dirilişinden sonra öğrencileriyle yaptığı bir konuşmayı kaydediyor. “İsa, ölüm acısını çektikten sonra birçok inandırıcı kanıtlarla elçilere dirilmiş olduğunu gösterdi. Kırk gün süreyle onlara görünerek Tanrı'nın Egemenliği hakkında konuştu.” (Elçilerin İşleri 1:3, İncil). İsa, öğrencilerinden biri olan Petrus’a, Petrus’un nasıl bir ölümle Tanrı’yı yücelteceğini anlattı. Sonra Petrus İsa’nın başka bir öğrencisinin onları izlediğini gördü. Belki de Petrus İsa gibi ölecek olma veya ölme düşüncesinden ötürü kederlenmişti. Bu düşüncelerle, diğer öğrencinin kaderinin ne olacağını merak etti. Petrus’un soruyu sorma için niyeti ne olursa olsun, Rab İsa bu merakı gidermemeyi seçti. İsa ikinci gelişinden bahsediyor ve Petrus’a asıl işimizin Efendimiz’i izlemek olduğunu hatırlatıyor.
GÖKSEL VARLIKLARIN TANIKLIĞI
I) “İsa bunları söyledikten sonra, onların gözleri önünde yukarı alındı. Bir bulut O'nu alıp gözlerinin önünden uzaklaştırdı. İsa giderken onlar gözlerini göğe dikmiş bakıyorlardı. Tam o sırada, beyaz giysiler içinde iki adam yanlarında belirdi. "Ey Celileliler, neden göğe bakıp duruyorsunuz?" diye sordular. "Aranızdan göğe alınan İsa, göğe çıktığını nasıl gördünüzse, aynı şekilde geri gelecektir.” (Elçilerin İşleri 1:9-11, İncil)
Bu ayetler, göğe alınan İsa’nın, nasıl gittiyse, aynı şekilde geri geleceğini ilan ediyor. İki adamın, bu durumda öğrencileri karşılamak ve rahatlatmak için gönderilen melekler olduklarını ayetlerden çıkartabiliyoruz. İnsan biçiminde göründüler. Bunları, söyledikleri sözlerden ve İsa’nın gömüldüğü mezarda görünen diğer göksel varlıklara benzemelerinden çıkarıyoruz:
“Kadınlar haftanın ilk günü [Pazar], sabah çok erkenden, hazırlamış oldukları baharatı alıp mezara gittiler. Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular. Ama içeri girince Rab İsa'nın cesedini bulamadılar. Onlar bu durum karşısında şaşırıp kalmışken, şimşek gibi parıldayan giysilere bürünmüş iki kişi yanlarında belirdi. Korkuya kapılan kadınlar başlarını yere eğdiler.
Adamlar ise onlara, "Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?" dediler. "O burada yok, dirildi. Daha Celile'deyken size söylediğini anımsayın. İnsanoğlu'nun günahlı insanların eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini bildirmişti." O zaman İsa'nın sözlerini anımsadılar.” (Luka 24:1-8, İncil)