İsa’ya gerçekten iman eden kişiler neye teşvik ediliyor? “Bu arada sizi kutsallara ilk ve son kez emanet edilen iman uğrunda mücadeleye özendirmek için yazma gereğini duydum.” (Yahuda 1:3). Tanrı’nın insanlığa vahyi artık sona ermişti. İsa’ya iman eden kişilerin artık papalar, Katolik Kilisesi konsülleri, resmi olarak yayınlanan genelge vs.’yi beklemesine gerek yoktu. Aksine, ilk ve son kez kendilerine teslim edilen imanla yetinmeleri gerekiyordu. Kutsal Kitap, Tanrı’nın insanla ilgili iradesinin açıklanması konusunda yetkili ve yeterlidir ve Kutsal Kitap’ı çalışırız, ezberleriz, vaaz ederiz, savunuruz ve yaşarız.
Kutsal Kitap’ta sözü edilen Hıristiyan inancı ve bu inançla ilgili tüm doktrin ve talimatlar ilk ve son kez bizlere verilmiştir. Fakat Katolik Kilisesi, son 1.500 yılda yeni gelenekler geliştirmiştir ve bunlar Tanrı Sözü’nü geçersiz kılma etkisine sahip olmuştur! Katolik Kilisesi, Tanrı’nın Sözü’nün yetkisi yerine insanların geleneklerini koymuştur.
Kutsal Yazılar’a hak ettikleri yeri vermek istemeyenler her zaman olmuştur. Bunu, hatırlayabildiğimden çok daha fazla yıl boyunca ben de yaptım. Peki ya Katolikler? Kutsal Kitap’a inandıklarını söylerler. Peki, yaşamlarında Kutsal Kitap’a gereken yeri veriyorlar mı? ‘Kutsal Kitap’a inanıyorum’ derken ne demek istiyorlar? Dinsel yaşamlarıyla ilgili olarak Kutsal Kitap’a ve başka bir yetkiliye inanıyorlar demektir.
İnsan Kutsal Kitap’a ve başka bir şeye inandığında başı dertte midir? Baba tarafımdan büyük annem ve büyükbabam yaşamlarını ve öldükten sonra varlıklarının önemli bir kısmını ‘Hıristiyanlık’ın Birlik Okulu’ adlı bir tarikata verdiler. Bu tarikat Kutsal Kitap’a inandıklarını söylüyordu. Fakat bu inanç Kutsal Kitap’a ve tarikatın dev metafizik sözlüğünün Kutsal Kitap’taki her bir terimi yeniden tanımlamasına imandı. Kutsal Kitap ve ‘Kutsal Kitap’ın gerçek anlamını çözüm’ kendi yayınlarıydı. İnanılır gibi değildir! 
Büyükbabam ve büyükannemin yaşadığı kentte tarikatın lideriyle görüştüğümü hatırlıyorum. Bana sözlüklerini gösterdi ve inandıkları İsa’dan söz etti. Mantıklı düşünen herhangi birinin onun inandıklarına inanabileceğini hayal edemiyordum. ‘İsa’nın on iki öğrencisi,’ diyordu, ‘gerçek insanlar değildi. Hepimizde var olan Mesih Düşüncesinin on iki yönüydü sadece.’ Ve buna benzer şeyler.
Charles ve Myrtle Fillmore, bu tarikatı başlatan çifttir, gerçek Hıristiyanlık’la bir işleri olmasını istemiyorlardı. Charles’ın Hinduizm, Budizm, Rosikrusianizm ve Teosofi geçmişi vardı. Eşi ise metafizik öğrencisiydi. Onlara ve öğretişlerini izleyen bu büyüyen tarikata göre Tanrı bir kişi değil, kendisini panteistik sevgiyle dışavuran ve her şeyin içine giren ruhsal bir enerji ‘gücüydü’.
Bundan neden söz ediyorum? Kiliselerinde Kutsal Kitap’ı kullanıyorlar ve buna başka bir şey ekliyorlardı. Kendi öğretişlerini ve yayınlarını tıpkı Katolik Kilisesi’nin kendi öğretiş ve yayınlarını eklediği gibi ekliyorlardı. Her iki din sisteminin başı Tanrı’yla büyük derttedir çünkü yetkili olarak gördükleri belgeler Kutsal Kitap’la çatışıyor.
Bu dizide, Katolik Kilisesi’yle Kutsal Kitap’ın öğrettikleri arasındaki farkı görmenizi kolaylaştıracak dört karşılaştırma tablosuna bakabilirsiniz. Dört konuyu ele alacağız; kurtuluş, ruhsal yetki, Meryem ve Ekmek ve Şarap Ayini. Ölçü standardımız Kutsal Kitap olacak ve sorumuz, ‘Kim haklı, Katolikler mi, Protestanlar mı?’ değil, ‘Katoliklik, Kutsal Yazılar’a göre ölçüldüğünde doğru mudur?’ sorusu olacak.
Kutsal Kitap, inançları ve uygulamalarına karşı güçlü bir şekilde konuşuyorsa Katoliklik hakkında nasıl bir sonuca varabiliriz? Hangi inanç ve uygulamalar? Meryem’le ilgili karşılaştırma tablosunu incelemeden önce size Katolik Kilisesi’nin onun hakkında söyledikleri hakkında birkaç örnek vermek istiyorum. Bu onbir cümlenin, Katolik Kilisesi’nin Kutsal Kitap’a ve din yetkililerinin buna eklemeye karar verdiği diğer şeylere inandığı için başının büyük bir belada olduğunun kanıtı olduğuna inanıyorum. Bu hatalı öğretiş veya ifadelerden sonra Katolik Kilisesi Katekizmi’ndeki referansı da verilmiştir. Daha önce söylediğim gibi Katolik Kilisesi Katekizmi, Katolik Kilisesi’nin inanç ve uygulamaları konusunda ki resmi kitabıdır.
Meryem günahsızdı. (491)
Yaşamı boyunca her türlü kişisel günahtan uzak kaldı. (493)
Yaşamı boyunca bakire olarak kaldı. (499)
Meryem beden ve canıyla cennete alındı. (966)
Tanrı onu ‘Cennet ve yerin Kraliçesi’ olarak taçlandırdı. (966)
Meryem, lütfun aracısıdır. (968-971, 975, 2673-2682)
Meryem ‘insan ırkının Annesi’ ve ‘Kilisenin Annesi’dir. (963)
Meryem Her Yönüyle Kutsal Olandır. (2677)
Ölen Katolikler kendilerini tamamıyla ona teslim etmelidirler. (2677)
Meryem’e dua etmeliyiz. (2672)
Tespih kullanarak da Meryem’e dua etmeliyiz. (1674, 2708)
Papaların öğretişleri
Meryem hakkında Katolik Katekizminde bulunan bu inançların yanı sıra, Papalar da Meryem hakkındaki yanılmaz öğretişlerini eklemişlerdir:
1) Bize hiçbir şey Meryem’in aracılığı olmadan gelmez. (Papa XIII. Leo, Genelge, Octobri mense adventante, 22 Eylül 1891)
2) Meryem zorluklardan geçen Katolikler’in ‘tek ve egemen sığınağıdır’. (Papa XIII. Leo, Genelge, Octobri mense adventante, 22 Eylül 1891)
3) Meryem, Tanrı’yı aslında reddedeceği ricaları kabul etmesi konusunda ikna edebilir. Meryem tarafından iletildiğinde bu gibi ricalar kabul edilebilir. (Papa XIII. Leo, Octobri Mense)
4) Meryem göksel lütfun dağıtıcısıdır. (Papa XIII. Leo, Superiore Anno, 1884)
5) Kurtuluş ‘Efendimizin [Meryem] ellerinden’ gelir. (Papa XI. Pius, Ingravesentibus Malis)
6) Meryem şu anda göğe yüceltilmiştir ve Tanrı’nın sağında oturmaktadır. (Papa X. Pius, Ad Dium Illum Laetissimum, no. 14)