Doktorlar Papa John Paul’un gerçekten de şanslı olduğunu doğruladılar. Kurşun, aort damarını birkaç milimetreyle kaçırmıştı. Aort damarına isabet etmiş olsaydı, Papa o anda ölmüş olurdu. Şimdi, bir yıl sonra ve tamamıyla iyileşmiş olarak, Papa II. John Paul, Fatima Köyü’ne sadece Meryem’e teşekkür etmek için değil, aynı zamanda onu tüm insanlık ırkı için kutsamak için de gelmişti:

“Tanrı’nın kutsal Annesi, senin koruman altındayız…sana emanet ettiğimiz ve senin için kutsadığımız insanlardan oluşan bu dünyamızı Anne ve Hizmetkar olarak sevginle kucakla. Dünya tarihinde, bir kez daha, merhametli sevginin sonsuz gücü görülsün.” (Papa II. John Paul, L’Osservatore Romano, 24 Mayıs 1982, s.5 & 12)

Bu sözler Katolik olmayanlara tuhaf gelebilecek olsa da, Roma Katolik inancı içinde kesinlikle sıradışı değildir. Bunun gerçek Hıristiyanlık’la ilgisi var mı? Cevabımı biliyor olabilirsiniz. Bu dizide, Kutsal Kitap’ın öğrettikleri ve Katolik Kilisesi’nin öğrettikleri arasında büyük bir uçurum olduğunu gördüğümüzü zannediyorum. Örneğin, Kutsal Kitap Meryem’im bizim gibi bir günahkar olduğunu öğretiyor. “Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı.” (Romalılar 3:23, İncil). “Meryem dışında” demiyor. Daha önce okuduğumuz gibi, Meryem, kendisinin bir Kurtarıcıya ihtiyacı olduğunu söyledi. İhtiyacı olanı Tanrı sağladı. “O bütün insanların kurtulup gerçeğin bilincine erişmesini ister. Çünkü tek Tanrı ve Tanrı'yla insanlar arasında tek aracı vardır. O da insan olan ve kendisini herkes için fidye olarak sunmuş bulunan Mesih İsa'dır.” (1.Timoteos 2:4-6). Kutsal Yazılar, Mesih İsa’nın kendisini Meryem dışında herkes için bir kurban olarak sunduğunu söylemiyor.

Büyük Sevinç, Büyük Keder

Papa, Meryem’in merhametli sevgisinin sonsuz gücünden söz etti. Düşünün bir kere. Papa bu kadar aldanmışsa, ona güvenenler için nasıl bir umut olabilir? Kutsal Kitap. Kutsal Kitap okunduğunda mutlaka bir etki yapar. “Ağzımdan çıkan söz de öyle olacaktır. Bana boş dönmeyecek, istemimi yerine getirecek, yapması için onu gönderdiğim işi başaracaktır.” (Yeşaya 55: 11, Eski Antlaşma). Akrabalarımdan bazıları İsa’yı gerçekten izlemeye başladılar. Akrabalarımı İsa’da gerçek inanca yöneltmek benim için hayattaki en büyük sevinçlerden biri oldu. Nasıl mı? Sadece Kutsal Kitap’ı göstererek, kendi kendilerine okumalarını sağlayarak ve elimden gelen en iyi şekilde sorularını yanıtlamaya çalışarak. “…iman, haberi duymakla, duymak da Mesih'le ilgili sözün yayılmasıyla olur.” (Romalılar 10:17)

İmanın duymakla geldiğini söylediğinde, bu, duyan herkesin aslında inandığı anlamına gelmiyor. Bu doğru değil. Anlamı şu; gerçek İsa’ya iman, İsa’nın gerçeği duyulmadıkça var olamaz. Başka türlü olmaz. Meksika kıyılarındaki dalgıcın hikayesini hatırlıyorsunuz değil mi? Duymadan gerçeğe inanamayız. Fakat bu, duyduğumuzda mutlaka inanacağımız anlamına gelmiyor. Dalgıç İsa hakkında okuyup sonra da, kağıdı daha küçük parçalara ayırıp okyanusun dibine doğru bırakabilirdi. Maalesef, bugün sevdiklerimin çoğunluğu Katolik olarak kaldılar. Kendilerine öğretilen hiçbir şeyi sorgulamıyorlar, Katolik Kilisesi’nin kurallarını uyguluyorlar. Bu onlara kalmış bir şey. Onlar için dua etmeye devam ediyorum. Benim için çok özel insanlar. Onları çok seviyorum.

Gerçeğin Tek Yetkili Kaynağı

Kutsal Kitap, inanç ve uygulama konusunda tek rehberimiz mi olmalı? Bu soruya size iki soru sorarak cevap vermek istiyorum. Kutsal Kitap’tan başka neye ihtiyacımız var? Tanrı’nın olmamızı istediği insanlar olmak için başka neye ihtiyacımız var? Kutsal Yazılar söylüyor. “Kutsal Yazılar'ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır. Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur.” (2.Timoteous 3:16-17). İhtiyacımız olan tek şey Kutsal Kitap. Her iyi iş için!

Yine de, Kutsal Kitap yasaklandı, yakıldı, dalga geçildi ve alaya alındı. Akademisyenler aptalca olduğunu söyleyerek alaya aldılar. Krallar yasadışı ilan ettiler. ‘Kanlı Mary’ olarak da bilinen, Kraliçe Mary Tudor döneminde İngiltere’de yaşamış olsaydım, egemenliği döneminde yaktığı 284. kişi olurdum. Neden mi? İsa’yı gerçekten izleyen biri için gerçeğin tek yetkili kaynağının, Katolik Kilisesi değil, Kutsal Kitap olduğuna ilişkin inancımı ilan ettiğim için.

Kutsal Kitap için mezar binlerce kez kazıldı fakat bir şekilde Kutsal Kitap hiçbir zaman mezarda kalmıyor. Sadece hayatta kalmakla kalmadı, daha da canlandı. Tarihteki en popüler kitaptır. Çok uzun yıllardır dünyada en çok satan kitaptır!

Bunu açıklamak dünyada mümkün değildir. Bu da belki de tek açıklamadır. Kutsal Kitap’ın kalıcılığı ve güvenilirliğinin nedeni dünyada bulunamaz. Cennette bulunur. İddialarını test etmiş ve vaatlerine sahip çıkmış olan milyonlar için tek bir cevap vardır. Kutsal Kitap Tanrı’nın kitabı ve Tanrı’nın sesidir. Kutsal Kitap’ın amacı Tanrı’nın tasarısını ve bizleri kurtarma tutkusunu ilan etmektir. Kurtulmak için yapmamız gereken hiçbir şey yoktur.

Kutsal Kitap’ın yüzyıllar boyunca dayanmış olmasının nedeni budur. Tanrı’nın en yüce hazinesi, cennette sonsuz yaşama bizleri götürecek olan hazine haritası ondadır. Hazine, istediğimizde bizimdir. Alçakgönüllülükle. Minnettarlıkla. Bulduğumuzda hazine bizlere sevinç ve esenlik verir. Neden mi? Çünkü Tanrı’dan insana bir armağan olduğunu anlarız. Hak etmemiz veya kazanmamız gereken bir şey değildir. Bu kadar üstün bir armağan için Tanrı’ya nasıl teşekkür edebiliriz? Edemeyiz, fakat O’nun için yaşamaya başlayabiliriz. “Evet, Mesih herkes için öldü. Öyle ki, yaşayanlar artık kendileri için değil, kendileri uğruna ölüp dirilen Mesih için yaşasınlar.” (2.Korintliler 5:15)

İster inanın ister inanmayın, tek ihtiyacınız olan İsa’dır. Gerçek İsa. Tekneyi unutmayın.