İbrahim’in hikayesi aslında, Harran’da değil, Ur kentinde başladı. “Tanrı Avram'a, ‘Bu toprakları sana miras olarak vermek için Kildaniler'in Ur Kenti'nden seni çıkaran RAB benim’ dedi.” (Yaratılış 15:7, Eski Antlaşma). Ur Mezopotamya’nın aşağı kısmında, Harran ise Mezopotanya’nın yukarı kısmında, İbrahim’in doğruğu yerden iki günlük yolculuk uzaklığındaydı. Günümüz coğrafi terimleriyle ifade edecek olsak, Ur güney Irak’ta, Bağdat’ın yaklaşık olarak 350 kilometre güneydoğusundadır.

Genç İbrahim için hayat muhtemelen çoğumuz için başladığı gibi başlamıştı. Tüm ihtiyaçlarımızın karşılandığı evlerde yetiştik. Kendine bakamayan bebekler ve küçük çocuklar için bağımlılık tabii ki uygundur. Deneyimlerimden size şunu söyleyebilirim ki, inanan bir ebeveyin olmanın getirdiği başlıca görevlerden biri çocuklarımızı bağımlılık durumundan çıkarıp Tanrı’ya bağımlı olma durumuna gelme konusunda rehberlik etmektir. Ve kendi ebeveyinleri ve diğerleri ile birbirine bağımlı olma durumuna.

Kartal yavrularının uçmayı nasıl öğrendiğini hiç duydunuz mu? Anne kartal küçük bir yavru kartalı yuvadan alıp sırtına koyar ve onunla birlikte uçuşa geçer. Sonra yavru kartalın altında çıkar ve küçük yavru bir süre düşüşe geçer ve bir yandan da uçmayı öğrenmeye çalışmak için kanatlarını çırpar. Anne kartal yeterince mücadele ettiğine karar verdikten sonra, yine bebeğin altına girer ve yavru kartalı sırtında yakar. Bir süre böyle uçarlar- muhtemelen yavru kartala göre yeterince uzun süre değil. Kartal yavrusu mantıklı bir şekilde düşünebilselerdi şöyle derlerdi, “Anneciğim, güvenli olsun diye bana paraşüt taksak nasıl olurdu?” Aniden, annesi yine yavru kartalın altında çıkar. Kartal yavrularının her biri uçmayı öğrenene kadar bu süreci tekrar eder. Bu şekilde yavrularını, tek başlarına hayatta kalabilmeleri için kendisine bağımlı olmaktan çıkarır. Ben ebeveyinlerin çocuklarını başkalarıyla karşılıklı bağımlı olarak ve Tanrı’ya bağımlı olmayı öğrenmeleri için rehberlik etmek üzere Tanrı’yla ortaklık içindedir.

Sizin kaç yaşınızda olduğunuzu bilmemin herhangi bir yolu yok fakat bu yazıları okuyanların çoğunluğunun henüz kendi hayatlarını kurmak üzere evden ayrılmadıklarını tahmin ediyorum. Bu websitesinin okuyucularının genç olduklarını tahmin ediyorum. Her durumda, umudum tıpkı İbrahim gibi Tanrı’nın vaatlerini deneyim etmeniz. Şayet deneyim etmezseniz, bunun nedeni Tanrı’nın sizinle konuşmamış olması olmayacak.

Hayatınıza nasıl bir yön vereceğinden emin olmayan genç bir birey olarak, ideal olarak, “resmin tamamını” görmenin iyi bir fikir olacağı konusunda bana katılacağınızdan eminim. Gelecek hakkında bilinebilecek her şeyi bilmek iyi olurdu- ve bunu söylerken “sonsuzluğu nerede geçireceğinizi bilmeyi” kast ediyorum. Önce bunu belirleyin. Sonra bildiklerinizi temel alarak yaşamınızı planlayın. Yolculuğunuzun en uzun kısmının nerede olacağını öğrenin- sonsuzluktaki yolculuğunuz. Bu da yolculuğunuzun kısa kısmını- bu hayattaki yolculuk- nasıl geçireceğinizi belirlemenize yardımcı olacaktır. “Ancak Tanrı bilir” demeyin. Evet Tanrı bilir fakat sizin de bilmenizi ister! Tanrı bunu size bir kere açıkladığında- ve bunu sadece İncil’de bulabilirsiniz- cennette sonsuz yaşam armağanını aldığınızda ve bu armağan sizin olduğunda, sonra ne yapmalısınız? Cennete gideceğiniz bilgisi ve güvencesi ışığında, yolculuğunuzun kısa kısmını- bu hayattaki kısmı- nasıl geçireceğinizi bileceksiniz. Kaygılanmayın. İsa size gösterecek çünkü şöyle demiştir:

“Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.” (Yuhanna 10:27-28, İncil)

Sizin yaşamınız ve yolculuğa yetmiş beş yaşında başlamış birinin yaşamı arasında pek fazla benzerlik olabileceğini düşünmeyebilirsiniz. Ne de olsa, İbrahim Harran’dan bu yaşta ayrılmıştı. “Avram RAB'bin buyurduğu gibi yola çıktı. Lut da onunla birlikte gitti. Avram Harran'dan ayrıldığı zaman yetmiş beş yaşındaydı.” (Yaratılış 12:4, Eski Antlaşma). NOT: Tanrı Avram’a birçok ulusun atası olacağını vaat ettiğinde ona İbrahim ismini verdi. “İbrahim” ismi “birçok ulusun babası” anlamına gelmektedir.

Evden ayrılmak için yetmiş beş yaşına gelmeyi bekleseydik sadece üçte birimiz ayrılırdı değil mi? Ölmüş olurduk! Ama bir dakika. Kutsal Yazılar’a göre İbrahim yüz yetmiş beş yaşına kadar yaşadı. “İbrahim yüz yetmiş beş yıl yaşadı. Ömrü bu kadardı.” (Yaratılış 25:7, Eski Antlaşma). Buna göre yetmiş beş yaş yaşamının aşağı yukarı %43’üydü. Ortalama yaşam süresini dikkate alırsak, İbrahim’in yaşamında yetmiş beş yaş, bizim hayatımızda yirmi beş- otuz yaş arasına karşılık geriyor. Günümüzde birçok kişi bu yaşlarda evden ayrılmıyor mu- duygusal ve mali olarak? Öyle olduğunu zannediyorum.

Yaşınız konusunda yanılıyor olsam bile bu sizinle İbrahim arasındaki çarpıcı benzerliği değiştirmez. Evden ayrılması için İbrahim’in Tanrı’yı ne kadar anlaması gerekti? Çok değil. Sizin de çok anlamanıza gerek yok. Unutmayın, evden fiziksel olarak ayrılmaktan bahsetmiyorum. İsa’ya gerçekten inananlar otomatik olarak evden ayrılmazlar. Evde kalmaları için her türlü nedenleri vardır.

“Mesih'i Rab olarak yüreklerinizde kutsayın. İçinizdeki umudun nedenini soran herkese uygun bir yanıt vermeye her zaman hazır olun. Yalnız bunu yumuşak huyla, saygıyla yapın.” (1.Petrus 3:16, İncil)

"Rab yüreklerinizi Tanrı'nın sevgisine, Mesih'in sabrına yöneltsin.” (2. Selanikliler 3: 5, İncil)