8 8|1|ELÇİLERİN İŞLERİİstefanos'un öldürülmesini Saul da onaylamıştı.

O gün Yeruşalim'deki kiliseye karşı korkunç bir baskı dönemi başladı. Elçiler hariç bütün imanlılar Yahudiye ve Samiriye'nin her yanına dağıldılar. 28|2|ELÇİLERİN İŞLERİ Bazı dindar kişiler, İstefanos'u gömdükten sonra onun için büyük yas tuttular. 38|3|ELÇİLERİN İŞLERİ x0069Saul ise inanlılar topluluğunu kırıp geçirmeye başladı. Ev ev dolaşarak, kadın erkek demeden imanlıları dışarı sürüklüyor, hapse atıyordu.

Filipus Samiriye'de

48|4|ELÇİLERİN İŞLERİ Bunun sonucu dağılan imanlılar, gittikleri her yerde Tanrı sözünü müjdeliyorlardı. 58|5|ELÇİLERİN İŞLERİ Filipus, Samiriye Kenti'ne gidip oradakilere Mesih'i tanıtmaya başladı. 68|6|ELÇİLERİN İŞLERİ Filipus'u dinleyen ve gerçekleştirdiği belirtileri gören kalabalıklar, hep birlikte onun söylediklerine kulak verdiler. 78|7|ELÇİLERİN İŞLERİ Birçoklarının içinden kötü ruhlar yüksek sesle haykırarak çıktı; birçok felçli ve kötürüm iyileştirildi. 88|8|ELÇİLERİN İŞLERİ Ve o kentte büyük sevinç oldu.

Büyücü Simun

98|9|ELÇİLERİN İŞLERİ Ne var ki, kentte bir süreden beri büyücülük yapan ve Samiriye halkını şaşkına çeviren Simun adlı biri vardı. Simun, büyük adam olduğunu iddia ediyordu. 108|10|ELÇİLERİN İŞLERİ Küçük büyük, herkes onu dikkatle dinler, “Büyük Güç dedikleri Tanrı gücü işte budur” derlerdi. 118|11|ELÇİLERİN İŞLERİ Uzun zamandan beri onları büyücülüğüyle şaşkına çevirdiği için onu dikkatle dinlerlerdi. 128|12|ELÇİLERİN İŞLERİ Ama Tanrı'nın Egemenliği ve İsa Mesih adıyla ilgili Müjde'yi duyuran Filipus'un söylediklerine inandıkları zaman, erkekler de kadınlar da vaftiz oldular. 138|13|ELÇİLERİN İŞLERİ Si­mun'un kendisi de inanıp vaftiz oldu. Ondan sonra sürekli olarak Filipus'un yanında kaldı. Doğaüstü belirtileri ve yapılan büyük mucizeleri görünce şaşkına döndü.

148|14|ELÇİLERİN İŞLERİ Yeruşalim'deki elçiler, Samiriye halkının, Tanrı'nın sözünü benimsediğini duyunca Petrus'la Yuhanna'yı onlara gönderdiler. 158|15|ELÇİLERİN İŞLERİ Petrus'la Yuhanna oraya varınca, Samiriyeli imanlıların Kutsal Ruh'u almaları için dua ettiler. 168|16|ELÇİLERİN İŞLERİ Çünkü Ruh daha hiçbirinin üzerine inmemişti. Rab İsa'nın adıyla vaftiz olmuşlardı, o kadar. 178|17|ELÇİLERİN İŞLERİ Petrus'la Yuhanna onların üzerine ellerini koyunca, onlar da Kutsal Ruh'u aldılar.

18-198|18-19|ELÇİLERİN İŞLERİ Elçilerin bu el koyma hareketiyle Kutsal Ruh'un verildiğini gören Simun onlara para teklif ederek, “Bana da bu yetkiyi verin, kimin üzerine ellerimi koysam Kutsal Ruh'u alsın” dedi.

208|20|ELÇİLERİN İŞLERİ Petrus, “Paran da yok olsun, sen de!” dedi, “Çünkü Tanrı'nın armağanını parayla elde edebileceğini sandın. 218|21|ELÇİLERİN İŞLERİ Senin bu işte bir payın, bir hakkın yok. Yüreğin, Tanrı'nın gözünde doğru değildir. 228|22|ELÇİLERİN İŞLERİ Bu kötülüğünden tövbe et ve Rab'be yalvar, yüreğindeki bu düşünce belki bağışlanır. 238|23|ELÇİLERİN İŞLERİ Senin kin dolu, kötülüğe tutsak biri olduğunu görüyorum.”

248|24|ELÇİLERİN İŞLERİ Simun, “Benim için Rab'be yalvarın da söylediklerinizden hiçbiri başıma gelmesin” diye karşılık verdi.

258|25|ELÇİLERİN İŞLERİ Petrus'la Yuhanna tanıklık edip Rab'bin sözünü bildirdikten sonra, Sa­­mi­riye'nin birçok köyünde de Müjde'yi duyura duyura Yeruşalim'e döndüler.

Filipus ve Etiyopyalı

268|26|ELÇİLERİN İŞLERİ Bu arada Rab'bin bir meleği Fi­lipus'a şöyle seslendi: “Kalk, güneye doğru, Yeruşalim'den Gazze'ye inen yola, çöl yoluna git.” 278|27|ELÇİLERİN İŞLERİ Filipus da kalkıp gitti. Giderken Etiyopyalı bir hadım gördü. Bu adam Etiyopya Kraliçesi Kandaki'nin vezirlerinden biriydi. Kraliçenin bütün hazinelerinden sorumluydu. Yeruşalim'e, tapınmaya gelmişti. 288|28|ELÇİLERİN İŞLERİ Geri dönerken arabasında oturmuş, Peygamber Yeşaya'nın Kitabı'nı okuyordu. 298|29|ELÇİLERİN İŞLERİ Ruh Filipus'a, “Git” dedi, “Şu arabaya yetiş.”

308|30|ELÇİLERİN İŞLERİ Filipus koşup arabanın yanına geldi ve hadımın Peygamber Yeşaya'yı okumakta olduğunu işitti. “Acaba okuduklarını anlıyor musun?” diye sordu.

318|31|ELÇİLERİN İŞLERİ Hadım, “Biri bana yol göstermedikçe nasıl anlayabilirim ki?” diyerek Filipus'un arabaya binip yanına oturmasını rica etti. 328|32|ELÇİLERİN İŞLERİ x0071Kutsal Yazılar'dan okuduğu bölüm şuydu:

“Koyun gibi kesime götürüldü;

Kırkıcının önünde kuzu nasıl ses çıkarmazsa,

O da öylece ağzını açmadı.

338|33|ELÇİLERİN İŞLERİ Aşağılandığında adalet O'ndan

esirgendi.

O'nun soyunu kim anacak?

Çünkü yeryüzündeki yaşamına son verildi.”

348|34|ELÇİLERİN İŞLERİ Hadım Filipus'a, “Lütfen açıklar mısın, peygamber kimden söz ediyor, kendisinden mi, bir başkasından mı?” diye sordu.

358|35|ELÇİLERİN İŞLERİ Bunun üzerine Filipus anlatmaya koyuldu. Kutsal Yazılar'ın bu bölümünden başlayarak ona İsa'yla ilgili Müjde'yi bildirdi.

36-378|36-37|ELÇİLERİN İŞLERİ Yolda giderlerken su bulunan bir yere geldiler. Hadım, “Bak, burada su var” dedi. “Vaftiz olmama ne engel var?”

388|38|ELÇİLERİN İŞLERİ Sonra arabanın durmasını buyurdu. Filipus'la hadım birlikte suya girdiler ve Filipus hadımı vaftiz etti. 398|39|ELÇİLERİN İŞLERİ Sudan çıktıkları zaman Rab'bin Ruhu Filipus'u hemen oradan uzaklaştırdı. Filipus'u bir daha görmeyen hadım sevinç içinde yoluna devam etti. 408|40|ELÇİLERİN İŞLERİ Filipus ise kendini Aşdot Kenti'nde buldu. Sezariye'ye varıncaya dek bütün kentleri dolaşarak Müjde'yi duyurdu.8|40|ELÇİLERİN İŞLERİ