Tanrı’nın İncil’de sorduğu bu sorunun yanıtı nedir? “…doğrulukla fesadın ne ortaklığı, ışıkla karanlığın ne paydaşlığı olabilir?” (2. Korintliler 6:14). Yanıt, 'hiçbir ortaklık olamaz'dır. Kesinlikle yoktur. Tanrı’nın ölçüsü aramızda kimsenin erişemeyeceği kadar yüksektir. Ayrıca, Tanrı standardını asla düşürmez. Tanrı gibi doğaüstü ve yetkin bir varlık kendi doğasına uygun bir şekilde işlemek zorundadır. Diğer bir deyişle, Tanrı kendi doğasına aykırı davranamaz. Tanrı’nın içinde bulunduğu açık çıkmaza işaret ettiğimde, bunu ilk makalede incelemiştik. Ya da en azından bir çıkmaz var gibi görünüyordu. Burada, günahlarımızın neden olduğu ayrılığın bir tarafındayız. Diğer tarafta ise Kutsal Kitap’ta söylediği gibi günaha bakamayacak kadar pak olan Tanrı var.

“Bakın, RAB'bin eli kurtaramayacak kadar kısa, kulağı duyamayacak kadar sağır değildir. Ama suçlarınız sizi Tanrınız'dan ayırdı. Günahlarınızdan ötürü O'nun yüzünü göremez, sesinizi işittiremez oldunuz.” (Yeşaya 59:1-2, Eski Antlaşma)

“Buradaki çıkmazı görüyor musunuz? Ya da en azından bizim açımızdan bir çıkmaz gibi görünüyor. Tanrı bizi agape sevgisiyle sevdiği için Kendisiyle bizim aramızda bu ayrılığın var olmaya devam etmesine izin veremez. Sevgisi yetkindir. Asla ılık olmaz. Fakat insan adaletinden farklı olarak Tanrı’nın adaleti de yetkindir. Yetkin bir adaleti olan Tanrı günahın cezasız kalmasına da izin veremez. İzin verseydi adaleti yetkin olmazdı. Doğası yetkinliktir ve Tanrı, Tanrı olmayı bir kenara bırakmadan kendi doğasına aykırı davranamaz. Adil olmayan dünyasal bir yargıç birinin yasayı çiğnemesini görmezden gelebilir - rüşvet aldığı için ya da suçlu eski bir tanıdığı olduğu için ya da başka bir nedenden ötürü. ‘Bugün bu suçu görmezden geleceğim. İstediğimi yapabilirim’ diyebilir. Adil olmayan bir yargıç böyle düşünebilir ama yetkin bir adalet duygusu olan yargıç düşünemez.”

Tanrı’nın bir açıdan sınırlandırılmış olduğunu söylememiz gerekse, kendi doğasıyla sınırlandırılmış olduğunu söyleyebiliriz. Kendi doğasına aykırı şeyler yapamaz. Örneğin, Tanrı sevgi dışında bir şey yapamaz. Aynı şekilde, yetkin bir şekilde adil olmayan bir şey de yapamaz. Tanrı adaletsiz olamaz. Tanrı, Tanrı olmayı bir kenara bırakıp sonra tekrar Tanrı olamaz. Tanrı, her zaman olduğu gibidir. Dün, bugün ve sonsuza dek aynıdır. Bu makale dizisinde Tanrı’nın doğasının bir yönü üzerinde duruyoruz. Sevgi. Tanrı’nın agape sevgisi hakkında daha fazla şey öğreniyoruz. Tanrı’nın sevgisi. Bu sevgi gelgit gibi bir gelip bir gitmez. Tanrı’da iniş çıkış yoktur. Sevmek O’nun doğasında vardır. Tanrı sonsuz ve değişmez olduğu için sevgisi değişmez ve dayanır.  

Hak Edilmemiş Ve Beklenmeyen Bir Armağan

Böyle bir Tanrı’dan alabileceğimiz en büyük kutsama nedir? Hak edilmemiş ve beklenmeyen bir armağan. Tuhaf renkli bir ceket değil, bir kaftan. Dikişsiz bir kaftan. Bir restoranda vestiyerden çıkartılan kırışık ve tozlu bir ceket değil, fakat İsa olarak dünyaya geldiğinde Tanrı'nın giydiği bir kaftan.   

“Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı.”  (2. Korintliler 5:19)

İncil, İsa’nın dünyadayken giydiği giysiler hakkında çok az şey söylüyor. Dünyasal kuzeni Vaftizci Yahya’nın ne giydiğini biliyoruz. Din önderlerinin ne giydiğini biliyoruz. Fakat İsa’nın giysisi anlatılmıyor. İsa’yı bizim tanıdığımız kadarıyla en azından kendisine tekrar tekrar bakılmasına ya da alkışlanmasına neden olacak bir şey giymediğinizi biliriz.

İsa’nın giysisiyle ilgili ilginç bir ayet:

“Askerler İsa'yı çarmıha gerdikten sonra giysilerini alıp her birine birer pay düşecek biçimde dört parçaya böldüler. Mintanını da aldılar. Mintan boydan boya tek parça dikişsiz bir dokumaydı. Birbirlerine, "Bunu yırtmayalım" dediler, "Kime düşecek diye kura çekelim." Bu olay, şu Kutsal Yazı yerine gelsin diye oldu: "Giysilerimi aralarında paylaştılar,  Elbisem üzerine kura çektiler." Bunları askerler yaptı.”  (Yuhanna 19:23-24)

Böyle Bir Düşünceyi Reddetmeliyiz

İsa’nın giysileri ve cennete girmeye uygun olmak için Tanrı’nın önünde nasıl durmamız gerektiği üzerinde durduğumuz halde, başka bir düşünce dikkatinizi dağıtmış olabilir. İsa’nın ölümüyle ilgili farklı bir öğretiş aldığınız için yukarıdaki ayetlerde bir şeye daha dikkat etmenizi istiyorum. Kutsal Yazılar yerine geldi. Zamanınız olduğunda lütfen 332 Peygamberlik, Cırcırböceği ve İsa’ya Güvenmek adlı makaleyi okuyun. Tanrı’nın, İsa’nın çarmıha gerilmesi ve ölümden dirilişine giden olayları 332 peygamberliğin gerçekleşmesini sağlayacak şekilde ayarlaması herkesi son anda şaşırtmak için miydi? İsa’nın yerine başka birini koyarak insanları aldatmak için mi? Ben, mantıklı düşünen bir insan olarak böyle bir düşünceyi reddedeceğinize inanıyorum. Ayrıca, Allah’ın dünyayı böylesine sinsi bir şekilde aldatmak isteyeceğine inanmak istemezsiniz. Böyle bir şey, Tanrı’nın eşsiz, görkemli karakteri üzerine karanlık bir gölge düşürmekten başka bir işe yaramaz. Bu web sitesini araştırıp İncil’i kendi kendinize okurken Tanrı’nın İsa’nın yaşamını kurtarmak için hileye ve toplu olarak insanları aldatmaya başvurmadığını ve buna ihtiyaç olmadığını göreceksiniz. İsa’nın böyle bir yardıma ya da kurtarmaya ihtiyacı yoktu. Bu makalenin sonunda nedenini anlayacağınızı ümit ediyorum.

Romalı nöbetçilerin uğruna kura çektiği bu giysiye ne demeli? İsa’nın sahip olduğu en güzel giysi olmalı. Yahudi geleneklerine göre anneler oğulları için böyle bir mintan hazırlar ve evden ayrıldıklarında bunu onlara hediye ederlerdi. Bakire Meryem İsa için böyle bir giysi mi hazırlamıştı? Kesin olarak bilmiyoruz ama yapmadığını düşünmemiz için bir neden yok. Mintanın dikişsiz olduğunu ve aşağıdan yukarı doğru tek parça olarak dokunduğunu biliyoruz. Bu neden önemli?