Barnaba İncili

 

Gerçek Barnaba, 1. yüzyılda yaşamış, tahsilli bir insandı. İsa’nın havarileri asıl adı Yusuf (yaygın bir isim) olmasına rağmen “yüreklendirme oğlu” anlamına gelen “Barnabas” lakabını takmışlardı. İsa’nın havarileri tarafından yüreklendirme ve destekleme vasıflarıyla tanınan ve çok sevilen, kutsal bir insandı. İncil’de Barnabas’ın ilk kiliseye verdiği hizmetlerden sevgi ve saygıyla bahsedilir.

Ya sahte Barnaba?

Bugün web sitemizi ziyaret ederken Barnaba İncili hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyebilirsiniz. Müslüman yayınevleri tarafından basılan popüler bir kitaptır. Maalesef, iddia edildiği gibi birinci yüzyılda İsa’yı izleyen biri tarafından yazılmamıştır. Barnaba İncili birçok uzman tarafından otantikliği reddedilen, yaklaşık olarak 16. yüzyılın son çeyreğinde yazılmış bir sahte incil. Bu eserin sahte olduğunu inkar edilmeyecek kadar somut bir şekilde ispatlanmıştır.

Bu kitabı yirmi bir konuda eleştirmekle yetineceğim.

 

1.  Barnaba İncili’ne göre, Yahuda İsa’nın yerine çarmıha gerildi. (Bkz. bölüm 216 ve 217). Bu doğru değildir. İsa’nın çarmıha gerildiği gün Yahuda meşguldü. İsa’nın çarmıha gerildiği yere gelememişti. İsa’nın çarmıha gerilmesinden sonra birkaç saat içinde Yahuda öldü. Belki de İsa’nın ölümünden hemen önce. Ya da, benim inandığım gibi aynı anda. Fakat benim kişisel görüşlerimi Yahuda ve İsa’nın ölümleriyle ilgili Kutsal Kitap gerçeğiyle karıştırmayın. Tanrı’nın esinlenmiş Sözü’ne göre, Yahuda, İsa’nın öldüğü öğleden sonra Yeruşalim’in başka bir yerinde intihar girişiminde bulundu. (Bkz. Matta 27:1-5, İncil). Beşinci ayeti dinleyin, “Yahuda paraları tapınağın içine fırlatarak oradan ayrıldı, gidip kendini astı.”

Yahuda, İsa’nın son yemekten sonra nereye gideceğini biliyordu bu nedenle din bilginlerine tutuklamaları için İsa’nın nerede olacağını söyleyecekti. Tutuklamadan ve mahkemelerden sonra Yahuda yaptıklarından pişmanlık duymaya başladı. İsa’yı ele vermek için aldığı ücret otuz gümüştü. Bu parayı tapınağın içine fırlatarak oradan ayrıldı, gidip kendini astı.

Kendini astı.

O’nun hikayesi büyüleyicidir ama bizi üzmekten geri kalmaz. Yahuda Günahkarların Kurtarıcısına yakın bir yaşam sürdürdü. İsa gerçekleri söylediği zaman Yahuda aynı havayı soludu ama gerçeği kabul etmedi. Dünyanın ışığı Olan’ı izlerken küçük bir karanlık içinde yaşamayı tercih etti. Yahuda neden karanlığı seçtin? Benim sorum bu. Eminim siz de bu soruyu soruyorsunuz.

Yahuda cehennemde mi? Hayır, bugün cehennemde kimse yoktur. Cehennem şu an için kapalıdır. Neden mi? İnsanlığın yargılanması henüz gerçekleşmemiştir. Kimse henüz yargılanıp cehenneme gitmeye mahkum edilmedi. Cehenneme gönderilecek kişilerin dirilişi ve Yargı Gününü beklemeleri gerekir. Öyleyse, Yahuda nerede bugün? Bu konuda daha fazla bilgi edinmek için ‘ Cehennem gerçek midir? Cehennem sonsuza dek sürer mi? ’ adlı makaleyi okuyabilirsiniz.

 

2.  İsa’nın değil, Muhammed’in Mesih olduğunu söylüyor. İsa kendisi itiraf edip, “Ben Mesih değilim” diyor. (Bkz. bölüm 42). Sonra kâhin şöyle diyor, “Mesih’in adı ne olacak?” İsa şöyle yanıt veriyor, “Kutsanmış adı Muhammed’tir.” (Bkz. bölüm 97). Bu doğru değildir.

Kutsal Kitap şöyle diyor:

“İsa onlara şu karşılığı verdi: “Sakın kimse sizi saptırmasın! Birçokları, ‘Mesih benim’ diyerek benim adımla gelip birçok kişiyi aldatacaklar.” (Matta 24:4-5, İncil)

“Aynı yörede, sürülerinin yanında nöbet tutarak geceyi kırlarda geçiren çobanlar vardı. Rab'bin bir meleği onlara göründü ve Rab'bin görkemi çevrelerini aydınlattı. Büyük bir korkuya kapıldılar. Melek onlara, “Korkmayın!” dedi. “Size, bütün halkı çok sevindirecek bir haber müjdeliyorum: Bugün size, Davut'un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih'tir.” (Luka 2: 8-11, İncil)

“Böylelikle bütün İsrail halkı şunu kesinlikle bilsin: Tanrı, sizin çarmıha gerdiğiniz İsa'yı hem Rab hem Mesih yapmıştır.” (Elçilerin İşleri 2:36, İncil)

“Tutukevinde bulunan Yahya, Me­sih'in yaptığı işleri duyunca, O'na gönderdiği öğrencileri aracılığıyla şunu sordu: “Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?” İsa onlara şöyle karşılık verdi: “Gidin, işitip gördüklerinizi Yahya'ya bildirin. Körlerin gözleri açılıyor, kötürümler yürüyor, cüzamlılar temiz kılınıyor, sağırlar işitiyor, ölüler diriliyor ve Müjde yoksullara duyuruluyor. Benden ötürü sendeleyip düşmeyene ne mutlu!” (Matta 11:2-6, İncil)

 

3.  Şarabın fıçılarda saklandığını söyler. (Bkz. bölüm 152). Bu da kitabın Orta Çağlar’da yazılmış bir sahtekârlık örneği olduğunu gösterir çünkü İsa’nın döneminde şarap deri içinde saklanırdı. 1. yüzyılda şarabı korumak için tahta fıçılar kullanmak hiç bilinmeyen bir şeydi!

 “Hiç kimse yeni şarabı eski tulumlara doldurmaz. Yoksa tulumlar patlar; hem şarap dökülür, hem de tulumlar mahvolur. Yeni şarap yeni tulumlara konur, böylece her ikisi de korunmuş olur.” İSA (Matta 9:17, İncil). Ağaçtan yapılmış fıçılar Orta Çağ’da Avrupa’da kullanılıyordu!

 

4.  Barnaba İncili’nin 20. bölümünde çok tuhaf ayetler var. “Şöyle der, ‘İsa gemiye binerek kendi kenti olan Nasıra’ya gitti.’ Oraya vardığında, ‘…gemiciler bütün kente yaptıklarını anlattılar.’ İsa’nın gerçekten havarisi olan herkes Nasıra’nın Lübnan Dağlık bölgesinin en güney ucunda saklı çok güzel bir kent olduğunu bilir. Ve denizden 14 km içerdedir! Balıkçı köyü değildir!

Dahası var!

151. bölüme göre,  İsa’nın bindiği gemi Nasıra “limanından” (!) çıkıp uzaklaşıyormuş. Bu gemi yolculuğu nerede son buluyormuş biliyor musunuz? Kudüs’te!! Bölüm 152’de şunları okuyoruz, “İsa Kudüs’e gelip de…” Anlaşılan, Barnaba’ya göre Nasıra’dan Kudüs’e gemiyle gidilebilir! Tıpkı günümüzde, “Ankara’dan bir gemiye binip Adana’ya gittim” demek gibi!!!

 

5.  Barnaba İncili’nin 121. bölümünde anlatılan mahkeme işlemi ancak yüzyıllar sonra ortaçağda kullanılan usuldedir. Sanık, yargıç tarafından sorguya çekilirken noter onun tanıklığını özetleyip kaydeder. İsa’nın yaşadığı 1. yüzyılda böyle bir usul yoktu. İsa ve gerçek Barnabas’ın yaşadığı dönemde bu işlem yoktu.

 

6.  Barnaba İncili’nin 119. bölümünde İsa’nın şekerden söz ettiği yazılıdır. Ama şeker Akdeniz yöresine ancak İ.S. 7. yüzyılda, Müslüman Araplar sayesinde girmeye başladı. Şeker sanayini Araplar İranlılardan, İranlılar ise İ.S. 6. yüzyılda Hintlilerden öğrenmişlerdi. Avrupalılar şeker sanayini Müslüman Araplardan öğrendiler. Şeker 1. yüzyıl Filistin’inde bilinmeyen bir maddeydi. Okuyucu şunu anlamalıdır ki, İsa’nın şekerden söz etmesi, otomobilden söz etmesi kadar gülünç olurdu.

 

7.  Şair Dante'yi duydunuz mu? Dante 1265 yılında doğdu. Öğrenmeye büyük bir tutkusu vardı,  Latin ve Yunan eserlerini okumakla kalmıyor, dönemin İtalyan şairlerinin eserlerini de okuyordu. Bunlara büyük bir önem veriyordu.

Neden Dante'den bahsediyorum? Barnaba İncili’nde Dante’nin şiirlerinden bir sürü aktarmanın bulunması, bu eserin ortaçağda yazıldığına dair başka bir kanıt oluşturur. (Bkz. bölüm 60, 78, 106, 135 ve 217)

 

8.  Barnaba İncili 54. bölümünde 60 “minuti”ye bölünen bir altın dinardan söz ediliyor. Oysa İsa’nın zamanında Roma İmparatorluğu’nda dinar, altından değil gümüşten yapılırdı. Her Roma dinarı 16 “as”a, her “as” da 4 “kuadrans”a eşitti. “Minuti” diye bir para birimi yoktu. “Minuti” denilen para birimi yüzyıllar sonra ortaya çıkmış ve Roma İmparatorluğu’nda değil, İspanya’da kullanılmış bir para birimidir. Barnaba İncili yazarı 1. yüzyılda Filistin’de var olmayan bir paradan söz etmekte ve uydurma kitabında para birimi olarak bunu kullanmaktadır.

 

9. ‘Barnaba İncili’ Ferisileri* Eski Antlaşma’yı değiştirmiş olmakla suçlar. (Bkz. bölüm 124, 159 ve 189). Ne var ki, Ferisiler İ.Ö. 140-135 yıllarında kurulan bir mezheptir, ve Tevrat'ın şimdiki hali İ.Ö. 3 yy’a aittir. *İsa Mesih döneminde dindar bir Yahudi mezhebiydi. Bu mezhep Kutsal Yasa’ya ve yüzyıllar boyu Yasa’ya dayandırılan kurallara sıkı sıkıya bağlıydı.

 

10.  Kudüs’ü de göl kenarında gösterir. (Bkz. bölüm 151 ve 152), ama 811 metrelik rakımla Ölü Deniz’den 23 km uzaklıktadır. (Sahte Barnaba’yı tur rehberi olarak çalıştırmayın. Üstelik İsa hakkında yazdıklarına asla inanmayın!)

 

11. Bilindiği üzere Ninova, Asur İmparatorluğu’nun başkenti olup Dicle Nehri’nin doğu yakasında kuruluydu. Barnabas İncili’nin yazarı ise, Ninova’nın Akdeniz’de bir kıyı kenti olduğunu sanıyor. (Bkz. bölüm 63)

12.  91. bölümde İsa ile havarilerinin Fısıh bayramından önceki 40 günlük oruç/perhiz tuttuklarını gösterir. Bu doğru değildir. Mesih’in ölümünü anmak için düzenlenen bu Hristiyan geleneği İznik Konseyi’ne kadar (İ.S. 325) bilinmemektedir ve İsa’nın ölümünden ÖNCE uygulanmasının hiçbir anlamı olmaz. Dönemin Yahudi kaynaklarında böyle bir gelenekten de iz yoktur.

 

13. 121. bölümdeki yargı sahnesinde tutanak yazan bir yazman görülmektedir ki, bu Orta Çağ’a kadar uygulanmayan bir yöntemdir.

 

14.  Barnaba İncili’nde, İncili’in tahrif edildiği iddia edilir. (Bkz. bölüm 72). Eğer yazar İsa’nın çağdaşı Barnaba olsaydı, Yeni Antlaşma henüz tamamlanmadığından böyle bir olaya tanık olmuş olamazdı.

 

15.  Sahte Barnaba sık sık büyük Hristiyan bilgini Jerom’un İ.S. 4 yüzyılda yaptığı Tevrat, Zebur ve İncil’in Latince Vulgat çevirisinden aktarmalar yapıyor. (bkz. bölüm 74 ve Mezmur 84:6, Zebur; bölüm 12 ve Mezmur 110:3, Zebur; bölüm 4 ve Luka 2:15, İncil)

 

16.  Sahte Barnaba, 93. bölümde diyor ki, Yahudi başkâhini (en yüksek din görevlisi), Kral Hirodes ve Vali Pilatus’la birlikte “İsa’nın önünde rükuya varıp tapınmak istiyordu!” Ama başkâhin ile diğer Yahudi din adamları İsa’nın can düşmanlarıydı. İkiyüzlülüklerini açığa vurduğu için O’nu yakalayıp ölüme mahkûm etmek istiyorlardı. Doğal olarak, kesinlikle O’na tapınmak istemezlerdi!

Kutsal Kitap şöyle diyor:

“Bunun üzerine Fe­risiler dışarı çıktılar, İsa'yı yok etmek için Hirodes yanlılarıyla hemen görüşmeye baş­ladılar.” (Markos 3:6, İncil)

“Tam o sırada bazı Ferisiler gelip İsa'ya, “Buradan ayrılıp başka yere git. Hirodes seni öldürmek istiyor” dediler.” (Luka 13:31, İncil)

“Hirodes İsa'yı görünce çok sevindi. O'na ilişkin haberleri duyduğu için çoktandır O'nu görmek istiyor, gerçekleştireceği bir belirtiye tanık olmayı umuyordu. O'na birçok soru sordu, ama O hiç karşılık vermedi. Orada duran başkâhinlerle din bilginleri, İsa'yı ağır bir dille suçladılar. Hirodes de askerleriyle birlikte O'nu aşağılayıp alay etti.” (Luka 23:8-11, İncil)

“Halkı memnun etmek isteyen Pilatus, onlar için Barabba'yı salıverdi. İsa'yı ise kamçılattıktan sonra çarmıha gerilmek üzere askerlere teslim etti.” (Markos 15:15, İncil)

 

17. Ferisileri Eski Antlaşma’yı değiştirmiş olmakla suçlar. (Bkz. bölüm 124, 159 ve 189). Ne var ki, Ferisiler İ.Ö. 140-135 yıllarında kurulan bir mezheptir, ve Tevrat'ın şimdiki hali İ.Ö. 3. yy’a aittir.

 

18. Barnaba İncili’ne göre, Filistinde 600.000 Roma askeri vardı. (Bkz. bölüm 91). Oysa tüm Roma İmparatorluğundaki toplam asker sayısı bu kadar bile değildi. Tarihi kaynaklara göre tüm Roma İmparatorluğu’nun askeri gücü 300,000 askerden oluşuyordu.

 

19.  Yazarın İsa’nın hayatı hakkında detaylı bilgi sahibi olmadığı göze çarpmaktadır! “İsa doğduğunda Pilatus, Hanan ve Kayafa’nın kâhinlikleri döneminde valiydi.” (Bkz. bölüm 3). Bu doğru değildir. Pilatus İsa’nın doğumundan 26 yıl sonra vali tayin edilmiş; Hanan milattan altı yıl sonra başkâhin seçilmiş; Kayafa ise milattan sekiz yıl sonra başkâhinliğe getirilmişti.

Bu kitabın başka bir yerinde Mesih’in Davut neslinden değil, İsmail neslinden geleceği, vaadin de İshak’a değil, İsmail’e yapıldığı öne sürülüyor. (Bkz. bölüm 142)

Kutsal Kitap’lakıyaslanınca, bunun açık bir yanlış olduğunu tespit edilmektedir. Çünkü hem Yahudiliğe hem de Hristiyanlığa göre Mesih Yahuda boyundan ve Davut’un neslindendir.

 

20.  “Barnabas İncili”nde aktarılan hikayelerden birinde, İsa’ya Şeytan ile Tanrı arasında aracılık rolü biçiliyor!!! (Bkz. bölüm 51:4-20). Böyle bir hikayeden kaynaklanan inanç Hristiyanlıkta bulunmamaktadır çünkü Hristiyanlığa göre, isyan ettiğinde, Tanrı Şeytan’a öfkelenmiş ve onu huzurundan kovmuştur ve onunla barışmak üzere müzakerelere girmesi Tanrı’nın yüceliğiyle bağdaşmaz.

Tanrı’nın önceden bildirdiği gibi Şeytan’ı ve onun bütün krallığı ve güçlerini yok edecek, tasarılarını bozacak ve yetkisiyle egemenliğini elinden alacaktı. Bizim için daha da önemlisi, İsa Şeytan’ın ölüm üzerindeki gücünü alacaktı. Kutsal Kitap’ın dediği gibi, ‘günahın ücreti ölüm’ ise ve bu günahsız İsa bu ücreti ödüyorsa ne olur? Şeytan hala Tanrı’ya öfkeyle seslenip şöyle taleplerde bulunabilir mi? ‘Ali’nin cehenneme mahkum edilmesi gerekiyor!  O da benim gibi günahkar!’ ‘Ebru’nun da benimle birlikte oraya gelmesi gerekiyor çünkü o da günahkar ve cezalandırılmayı hak ediyor!’ ‘Recep, Mustafa, Burcu ve Alev de cennete gitmeyi hak etmiyorlar Tanrı! Canları cehenneme!’ İsa çarmıhta onu susturdu. Beden almış kurban kuzusu günahlarımızı bedeninde taşıdığında, ölüp üçüncü gün dirildiğinde Şeytan’ın ağzı kapatıldı. Büyük suçlayıcı artık suçlayamayacaktı.    

 

21.  Başka bir bölüme bir bakalım: “İsa dedi ki: ‘Size doğrusunu söylüyorum; Musa’nın kitabından gerçek silinmeseydi, Allah babamız Davud’a ikinci kitabı vermezdi. Davud’un kitabını bozmasalardı, Allah bana incilini vermezdi. Çünkü Tanrımız Rab değişmez. O tüm insanlığa tek bir mesaj verdi. Allah Resulü geldiğinde, günahkârların kitabımda bozduğu her şeyi ortadan kaldıracaktır (temizleyecek).” (Bkz. bölüm 42). Bu yazılanlar ciddiye alınacak olursa, İsa, Kutsal Kitap’ın bozuk olduğunu söylemiş oluyor. Tamamen bozukmuş!

Oysa İsa şöyle der, “Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.” (Matta 24:35, İncil). Diğer kitaplardan farklı olarak Kutsal Kitap, zamana karşı kendisini korumuştur. Bugün elimizde binlerce el yazması kopyaları mevcuttur. İncil’in 5.000 adet el yazması kopyası mevcuttur ve bu el yazmaları birbiri ile uyumludur. Eflatunun metinlerinin ise, sadece 5 adet el yazması mevcuttur. Bu kopyalar birbiri ile kıyaslandığı zaman aralarındaki uyum ve istikrar şaşırtıcıdır. 

Daha bilgi edinmek için Kur’an’ın İsa’nın Çarmıha Gerilmediğiyle İlgili İddiasını Çürütmek İçin Bana Sağlam Bir Kanıt Sunabilir Misiniz? adlı yazıyı okuyun.

Barnaba İncili hakkında ne düşünüyoruz? Bu kitabın içindeki dil, tarih ve İ.S. 1. yüzyıldaki Yahudi dünyasının coğrafyasıyla ilgili hataları bile kitabın değerini düşürmeye yeter. Bu kitaptaki ‘Barnaba’ ve İncil’deki Barnaba farklı zamanlarda yaşamış iki farklı insandır. Barnaba İncili olayı tamamen bir sahtekârlık ürünüdür. Barnaba İncili adıyla basılmış olan kitap incelenirse, yazarının İsa Mesih’in havarisi değil, Filistin’i hiç görmemiş birisi olduğu ortaya çıkar!

 

HAKKARİ’DE ASLI BULUNDUĞU İDDİA EDİLEN BARNABA İNCİLİ

1982 yılında Hakkari'de bulunan bir kodeks'in (İncil'in el yazması cüzü) Aramice dilinde yazılmış, 1.500 yıllık asıl Barnaba İncili olduğu iddia edildi.

Resimde görülen sayfanın en alt satırında seçilebilen yazı Aramice dilinde şöyle okunmaktadır: “b-shimmit maran paish kteewa aha ktawa al idateh d-rabbaneh d-dera illaya b-ninweh b'sheeta d-alpa w-khamshamma d-maran.” Tercümesi: “Rab’bin adıyla; bu kitap M.S. 1500 yılında Ninova manastırındaki keşişlerin eliyle yazılmıştır.”

Süryani uzmanlar tarafından yapılan tespitlere göre, görülen bu cümlenin içerisinde birçok imla hatası bulunmasından dolayı nüshanın ana dilleri Aramice olmayan kişiler tarafından hazırlandığı anlaşılmaktadır.

 

SON SÖZ

Gerçek Hristiyanlığın sahtelerine rastlamak mümkündür. Gerçeği sahtesinden ayırt etmek için, gerçeğini anlamaya çalıştığınız şey ister para, ister Rolex saat olsun, sahtesini anlayabilmek için önce gerçeğinin nasıl olduğunu anlamanız gerekir.

Banka gişelerinde çalışanların sahte paraları ayırt edebilmek için sahte paraları değil, gerçek parayı iyice inceleyip çalıştıklarını okumuştum. Bir inancın gerçek olup olmadığını anlamak istiyorsanız gerçeğini iyice incelemelisiniz. Söz konusu dindeki gerçek unsurları tanımak olduğunda, İsa Mesih’in yaptıkları ve kişiliği hakkında söyledikleri hakkında ne söylediklerine bakmak doğru olacaktır. O kim? Ne yaptı? Günahımızı yüklenen ve Ölüm Fatihi olarak bizim adımıza yaptıkları yetkin ve tamdır. Herhangi biri ya da herhangi bir din İsa’nın kişiliğine ya da yaptıklarına ekleme ya da çıkarma yapıyorsa sahtedir. Bu kadar basit.

Barnaba İncili kesinlikle sahtedir.

Bu dünyada pek çok şeyin gerçeğini ve sahtesini alabilirsiniz. Bazen piyasada ölüme yol açabilecek sahte alkol satıldığını duyarsınız. Bunun doğru olduğunu biliyorum çünkü eski patronumun 18 yaşındaki kızı birkaç bardak sahte içki nedeniyle öldü. Dıştan etiketler birbirine benzeyebilir ama içinde ne olduğunu her zaman bilemezsiniz. Ve önemli olan içindeki, öyle değil mi?

Ne yapmanızı öneririm? Hıristiyanlık’la ilgili bilgilerinizin doğru olup olmadığını merak ediyorsanız, bunu anlamanın en iyi yolu İncil’i kendi başınıza okumanızdır. Baştan sona kadar okuyun ve okuduklarınızı Hıristiyan inancıyla ilgili öğretilenlerle kıyaslayın. Benim tahminim Hıristiyanlık’la ilgili pekçok yanlış bilgiye sahip olduğunuzu fark edecek olmanızdır. Fakat, aynı zamanda yüreğinize büyük sevinç verecek pekçok ayet ve bölümle karşılaşacaksınız.