Türkiye’de birinci sınıf, güvenilir bir otobüs şirketi var, Varan Turizm ya da kısaca Varan. Kalite, güvenlik ve rahatlığı düşündüğünüz zaman Varan’ı düşünürsünüz. Gerçekten de bu şirket için ideal bir isim. Varmayan adında bir otobüsle seyahat ettiğinizi, Varmayabilen adında bir otobüste rezervasyon yaptığınızı veya çocuklarınızı eğitici bir yaz kampına Varmaz adında bir otobüsle gönderdiğinizi hayal edebiliyor musunuz? Ancak diğer isimleri düşündüğümüz zaman, taşımacılık sektöründeki bir şirket için ‘Varan’ isminin ne kadar iyi bir seçim olduğunu anlayabiliyoruz.

Seyahat edenler için en önemli soru budur. Ve biz yaşayanlar yolcularız. Ölüm hepimizi çağırıyor ve er geç öbür dünyaya gideceğimizi bize hatırlatıyor. Sonunda kendi evimize sahip olsak bile, istikrar, bir yanılgıdan ibarettir. Ne zaman bir ambulans görsek veya bir mezarlığın yanından geçsek bunu hatırlarız. Hayat harika ama hayat aynı zamanda kısa. Bizim gibi yolcular için en önemli soru şudur, “Nereye gidiyoruz?”

Eğer bu soruya hemen vereceğiniz cevap cennet değilse, kendinize neden böyle olmadığını sormalısınız. Katolik akrabalarıma da aynı tavsiyeyi veriyorum. Her ne kadar dindar ve iyi kalpli olsalar da, cennete gidip gitmeyeceklerini bilmiyorlar.

Peki ya siz? Hayattaki deneyimleriniz size hiçbir şeyden emin olamayacağınızı -ne şimdi, ne daha sonra, hiçbir zaman- düşünmeye sevk etmiş olabilir. Eğer sizin mantıklı çıkarımlarınıza bırakılsaydı, sonsuz yazgınız konusunda biraz olsun güveniniz olabilirdi. Bunu nasıl mı biliyorum? Boş vakitlerimizde insanları izlemek yapmayı en çok sevdiğimiz şeylerden biri olabilir ama hayatta en çok farkında olduğumuz şey düşündüklerimiz, söylediklerimiz ve yaptıklarımızdır. ‘Biz’den bahsediyorum. Tekrar tekrar kendi hatalarımıza tanıklık ediyoruz. Bu hatalar bize, adına cennet dediğimiz günahsız, kutsal alanda olmaya layık olmadığımızı hatırlatıyor doğal olarak. Cennete gitmeyi ümit ediyoruz. Cennet umudu olmadan hayata dayanmakta zorlanabiliriz ama oraya gideceğimizden de emin değiliz.

Son durak... Sizinki ne olacak? Umudum ve duam bu önemli konuda Tanrı’yla aynı fikirde olmanızdır. Tanrı cenneti sizin için yarattı. Bizler cennet için tasarlandık. Bunu biliyor muydunuz? Önemli bir konunun halledilmesi gerekiyor, o da günahımız meselesi. İyi haber, Tanrı çoktan bu meselenin icabına baktı. Sonsuza dek bu mesele halloldu. “Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı.” (2.Korintliler 5:19, İncil)

Bu ayet bize Tanrı’nın bizim için yaptıklarını anlatıyor. “…Mesih’te…” Günahsız bir Tanrı ve günahkar insanlar arasında barışmayı sağlamanın aracı bir kurbandı. İsa bunu isteyerek ve zaferle gerçekleştirdi. “Nitekim Mesih de bizleri Tanrı'ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü.” (1.Petrus 3:18, İncil). Bu ayeti düşündüğümüzde aklımıza ‘Varan’ kelimesi gelmiyor değil mi?

Cennetin varlığı, cennetin doğası ve cennetin geçerliliği, bunların hepsi bu web sitesinde tartışılan önemli konulardır. Fakat kesinlikle çok önemli olan bir soru var. Bu soruyla kıyaslandığında, dünyayı nükleer bir yok oluştan nasıl kurtaracağımız önemsiz kalıyor. Soru ne mi? Sonsuzluğu cennette geçireceğimi, kesin olarak nasıl bilebilirim? Ölümün kapısının aralığından gizlice baktığınızda ne görüyorsunuz? Sadece iki olasılık var. Sonsuz sevinç ve neşe ya da sonsuz üzüntü ve keder.

Bu yazıda, bizlere İncil’de vaat edilen büyük merhameti deneyim edenler için Tanrı’nın sakladığı miras üzerinde duracağız. 

Tanrı, İncil’in yazılması işini gözetirken, bir kısmını, şu anda Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan bölgelerde yaşayan, İsa’ya yeni inanmış imanlılara yönelik olarak hazırladı. Bunu birinci bölümün birinci ayetinde görüyoruz. “Pontus, Galatya, Kapadokya, Asya İli ve Bitinya'ya dağılmış ve buralarda yabancı olarak yaşayan seçilmişlere...” (1.Petrus 1:1). ‘Asya İli’ bugünkü Türkiye’nin batı bölümüydü ve Bitinya, bugün Bursa ve Bolu’yu içine alabilecek bir bölgeydi. Bu el yazmasının ilk nüshası bu bölgelerde yaşayan ve İsa’ya iman eden kişilere verilmişti. Tanrı zamanı geldiğinde, herkesin faydalanması için bu mektubu İncil’e kattı.

Birinci bölümden bir kısım okuyalım:

“O büyük merhametiyle yeniden doğmamızı sağladı. İsa Mesih'i ölümden diriltmekle bizi yaşayan bir umuda, çürümez, lekesiz, solmaz bir mirasa kavuşturdu. Bu miras sizin için göklerde saklıdır. Zaman sona ererken açığa çıkarılmaya hazır olan kurtuluşa kavuşasınız diye iman sayesinde Tanrı'nın gücüyle korunuyorsunuz. Bu nedenle şimdi kısa bir süre çeşitli denemeler sonucu acı çekmeniz gerekiyorsa da, sevinçle coşmaktasınız. Böylelikle içtenliği kanıtlanan imanınız, İsa Mesih göründüğünde size övgü, yücelik, onur kazandıracak. İmanınız, ateşle arıtıldığı halde yok olup giden altından daha değerlidir. Mesih'i görmemiş olsanız da O'nu seviyorsunuz. Şu anda O'nu görmediğiniz halde O'na iman ediyor, sözle anlatılmaz yüce bir sevinçle coşuyorsunuz. Çünkü imanınızın sonucu olarak canlarınızın kurtuluşuna erişiyorsunuz.”

Bu ayetlerde dikkatinizi çeken şey ne?