Bu soruya daha kapsamlı bir açıklamayı ‘Cehennem gerçekten var mıdır? Cehennem Sonsuz mudur?’ sorularının yanıtlarında bulabilirsiniz. O yazıda cehennemin zalim ve haksız olup olmadığı konusunu ele alıyoruz. Bu kısa yanıtı okuduktan sonra lütfen o kapsamlı açıklamayı da okuyun.

Eski Antlaşma’da Kral Davut’un Bat-Şeva’yla zina etmesi ve kocası Uriya’yı öldürmesiyle ilgili bölümü biliyor musunuz? Kral Davut’a günahı gösterildiğinde ilginç bir karşılık veriyor. “Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim.” (Mezmur 51:4, Eski Antlaşma)

Davut, Bat-Şeva ve Uriya’ya karşı günah işlemişti. Peki ama nasıl oluyordu da Davut sadece Tanrı’ya karşı günah işlediğini iddia ediyordu? Bu ayet, çok açık bir şekilde günahın öncelikle Tanrı’ya karşı işlendiğini gösteriyor. Tanrı Davut’un işlediği günahın büyüklüğünü görmemizi istiyor. Davut Bat-Şeva’ya karşı günah işlemişti ama günahı öncelikle Tanrı’ya karşıydı çünkü Davut Tanrı’nın zinayı yasaklayan yasasını çiğnemişti. Uriya’ya karşı günahı için de aynı şey söz konusuydu. Öncelikle Tanrı’ya karşı, Tanrı’nın öldürmemeyle ilgili buyruğuna karşı işlenmiş bir günahtı. Bütün günahlar nihai olarak Tanrı’ya karşı işlenmiştir. Tanrı sonsuz bir varlık olduğu için bütün günahlar sonsuz bir cezayı hak eder.

İnsanın yaptığı her kötülük Tanrı’ya karşı işlenmiş bir günahtır. Sadece geçici sonuçları olan küçük günah diye bir şey yoktur. Hepsi kötüdür. Mezmur 51 Davut’un Tanrı’ya günahını itiraf ettiği bir mezmurdur. Bu mezmurda Davut’un nasıl bir karşılık aldığını görmüyoruz fakat Kutsal Yazılar’dan Davut’un bağışlandığını biliyoruz. Bence bunu Mezmur 32’de söylediklerinden anlıyoruz:

“Ne mutlu isyanı bağışlanan, günahı örtülen insana! Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu! Sustuğum sürece kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten. Çünkü gece gündüz elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Günahımı açıkladım sana. Suçumu gizlemedim. “RAB'be isyanımı itiraf edeceğim” deyince, günahımı, suçumu bağışladın.” (Mezmur 32:1-5, Eski Antlaşma)

Tanrı Davut’u bağışladı, ona Süleyman adında bir çocuk vererek onu bereketledi ve İsrail’in kralı olarak hizmet ettiği yıllar boyunca onu kutsadı. Bu çiftin evlilik dışında sahip olduğu çocuğun öldüğünü belirtmeliyiz – doğal nedenlerden ötürü değil, Davut ve Bat-Şeva’nın günahkar ilişkisi nedeniyle öldü.

Tanrı sever. Tanrı bağışlar. Öte yandan Tanrı adil ve doğrudur. Günahın cezasız kalmasına izin veremez. Tanrı bu nedenle günahsız Oğlu’nu bizim günahlarımızın cezasını ödemek için göndermiştir. İsa’nın ölümü, sonsuz bir ölümdür ve sonsuz günah borcumuzu öder – öyle ki, biz sonsuzluk boyunca bu borcun cezasını cehennemde ödemek zorunda kalmayalım. Tanrı bizi o kadar çok sevdi ki bizleri günahın cezası, gücü ve suçundan özgür kıldı. Sonsuz yaşam armağanını kabul etmezsek, bu kararın sonsuz sonuçlarına katlanmamız gerekir. Bu bir armağandır – hak edilmemiş bir armağan! Fakat almak için, bu armağana ihtiyacınız olduğunu kabul etmeniz gerekir.

“Onlara de ki, 'Varlığım hakkı için diyor Egemen RAB, ben kötü kişinin ölümünden sevinç duymam, ancak kötü kişinin kötü yollarından dönüp yaşamasından sevinç duyarım. Dönün! Kötü yollarınızdan dönün! Niçin ölesiniz?” (Hezekiyel 33:11, Eski Antlaşma)

Tanrı günahkarların mahvolmasından zevk almaz. Ne var ki, günahkarlar kendilerini mahvetmek konusunda kararlıysalar, onlara hak ettikleri cezayı vererek yine de kendisini yüceltecektir. Tanrı bundan zevk almaz ama adil bir Tanrı’dır. Günahkarların kendisine yönelip yaşamalarını tercih eder. Tanrı’ya yönelmeyenler ise sonsuza dek O’ndan ayrı kalacaklardır. 

Bir düşünün. Tanrı’yı sevmek ya da sevmemek konusunda özgürüz. Bizi kendisini sevmeye davet ediyor. O’nu sevmemiz için bizi teşvik ediyor. Bize olan sevgisinin derinliğini öğrenmemiz için İsa kimliğinde dünyaya geldi. Buna karşılık bizim de kendisini sevmemizi arzuluyor. Ama nihai olarak seçim size ve bana ait. Bize bu seçimi vermemek, bizi kendisini sevmeye zorlamak, yeterli bir sevgi olmayacaktır. 

Bu internet sitesindeki makaleleri okurken Tanrı’nın İsa’yı izlemenin yararlarını açıkladığını işiteceksiniz. Tanrı’nın bize verdiği vaatleri bir taslak haline getirdik.  Tanrı’nın cennette sonsuz yaşamla ilgili karşılıksız armağanını reddetmenin sonuçlarını birçok kez hatırlatacağız. Tanrı son seçimi size bırakır. Bunun kaderle ilgisi yoktur. Sizin seçimlerinizin sonucudur.

İncil’de cehennemin insanlar için hazırlanmadığını okuyoruz. ‘Şeytan ve melekleri’ için hazırlanmıştır.       O halde bir insanın cehenneme gitmesi Tanrı’nın arzuladığı yazgının tersine gitmesi demektir. Cehennem Tanrı’nın değil, insanın seçimidir.

Tanrı’yla nasıl bir ilişkiye sahip olduğunuzu bana anlatabilir misiniz? Eğer benim bazı Müslüman arkadaşlarıma benziyorsanız büyük olasılıkla yanıtınız, ‘Ne ilişkisi?’ olacaktır. Bunu mutlaka anlamalısınız. Tanrı kendisiyle ilişkiniz hakkında sizi karanlıkta bırakmak istemiyor. Tanrı, yaşamı kendisi karşısındaki durumumuzun ne olduğunu Yargı Günü’ne kadar bilemeyeceğimiz bir şekilde tasarlamadı. Bu dünyadan göçene kadar karanlıkta olacağımız bir şekilde düşünmedi bu yaşamı. Umarım bunu İncil okumalarınızdan ve bu sitedeki yolculuğunuz sayesinde artık biliyorsunuz.