Onların bu iman adımı ne kadar önemliydi? Tanrı’nın İsrailliler’e verdiği talimatları dinleyin:
“Bütün Mısır'da benzeri ne görülmüş, ne de görülecek büyük bir feryat kopacak. İsrailliler'e ya da hayvanlarına bir köpek bile havlamayacak.' O zaman RAB'bin İsrailliler'le Mısırlılar'a nasıl farklı davrandığını anlayacaksınız.” (Mısır’dan Çıkış 11:6-7, Eski Antlaşma)
Tanrı gece yarısı İsrailliler’e karşı farklı davranacaktı. Neden? Mısırlılar günahkar, İsrailliler ise günahkar olmadığı için mi? Hayır, ikisi de günahkardı. Tanrı o gece İsrailliler’e karşı farklı davranacaktı çünkü kuzuların kanı onları koruyacak. Mısırlılar bu korumaya sahip değildi. İsrailliler bir kuzu alacak, kuzuyu öldürecek ve kanı, evlerinin içinde görebilecekleri bir yere değil, dışarıda Tanrı’nın göreceği yere koyacaklardı. Tanrı şöyle söyledi:
“O gece Mısır'dan geçeceğim. Hem insanların hem de hayvanların bütün ilk doğanlarını öldüreceğim. Mısır'ın bütün ilahlarını yargılayacağım. Ben RAB'bim. Bulunduğunuz evlerin üzerindeki kan sizin için belirti olacak. Kanı görünce üzerinizden geçeceğim. Mısır'ı cezalandırırken ölüm saçan size hiçbir zarar vermeyecek.” (Mısır’dan Çıkış 12:12-13, Eski Antlaşma)
“Kanı görünce üzerinizden geçeceğim.”
Tanrı, yargıç olarak ülkenin üzerinde geçecekti. Onları bu yargıdan kurtaracak olan tek şey evlerinin kapı süvelerine serpilmiş kandı. Neden? Tanrı kimseyi iki kez yargılayamaz! Kuzular yargıyı taşımak üzere seçilmişti. 
Tanrı’nın tasarısı buydu. Bu tasarıya göre Tanrı Yahudi evlerindeki ilk doğan erkek çocukları, ön kapının üstünde ve çevresinde kan olması halinde yargılamayacaktı. ‘Sen, Yusuf ve Yasemin, kapı süvenizde kanı gördüğünüzde sizin üzerinizden geçeceğim’ demiyor. Diyor ki, ‘Ben kanı gördüğüm zaman, üzerinizden geçeceğim.’ Yani TANRI kanı gördüğü zaman.
Herhangi birinin günahları için dökülen kana değer vermediğinizi mi düşünüyorsunuz? O zaman İsrailliler için değil, sizin günahlarınız için dökülmüş olan kan için bile mi? Tanrı o kadar büyük ki, asla bunu tam olarak takdir edemeyiz.
Sonsuzluğun bu tarafında hiçbir yerde, siz de ben de, İsa’nın çarmıhta verdiği kurbanın önemini anlamayacağız. Nihai olarak, önemli olan İsa’nın bizim için dökülen kanını ne kadar takdir ettiğimiz değil, Tanrı için bunun değeridir.
Ne kadar anlamanız gerekiyor? Şunu söylemek yeterlidir, “Benim için dökülen kanınla gerçekleştirdiğin yeni antlaşma için teşekkürler Rab!”
YENİ ANTLAŞMA VASİYETE BENZER
Tanrı’nın insanla gerçekleştirdiği yeni antlaşma en azından üç açıdan bir vasiyete benzer:
1 - Mallarının nasıl dağıtılacağıyla ilgili olarak bir kişinin isteklerini ifade eden yasal olarak bağlayıcı bir belgedir.
2- İnsanın ölümüyle devreye girer.
3- Menfaat sahiplerinin hiçbirine danışılmadan hazırlanmıştır.
Ölen kim? İsa. Cennetin mirasımız olmasının tek nedeni İsa Mesih’in ölümüdür. Bu antlaşma Tanrı’nın iradesinin egemen ifadesidir; üzerinde pazarlık yapılmış bir anlaşma değildir.
Mirası satın almanız mümkün müdür? Hayır, cennet gibi kazanılmaz, ancak verilir. Cennete girişimize izin verilmesi için bir bedel ödendi. Ama bedel bizim tarafımızdan ödenmedi. Kendi rızasıyla Kurtarıcımız tarafından ödendi. İsa, bizim yerimize ölerek ve yasanın gereklerini yerine getirerek bizleri günahtan özgür kılmak için geldi. “Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6:23, İncil). Bedeli ne büyük, eşi benzeri olmayan bir miras!
Tanrı mirasımızı dört şekilde tarif eder. “İsa Mesih'i ölümden diriltmekle bizi yaşayan bir umuda, çürümez, lekesiz, solmaz bir mirasa kavuşturdu.”
1- Çürümez. Bu açıdan mirasımız göklerin Yaratıcısı gibidir. Tanrı, ölümsüz ve değişmezdir. Çürüme, iyiden kötüye bir değişimdir ama cennet böyle değildir. Cennet, baştan mükemmel bir şekilde yaratıldı, standardı mükemmeliyet olan bir Tanrı tarafından yaratıldı. Varlıklarıyla cenneti bozacak kimsenin oraya girmesine izin verilmez.
2- Lekesiz. Yine, mirasımız Tanrı’nın mükemmeliyetini yansıtır. Bizi cennete kim taşıyabilir? Ahlaki paklık açısından diğer herkesten üstün olan bir Kurtarıcı’ya ihtiyacımız vardır. Hiç günah işlememiş ve böylece kendi günahları için bağışlatıcı kurbanlara ihtiyaç duymayan birine ihtiyacımız vardır. Günah tarafından lekelenmiş halde, ölümü fetheden ve mezardan dirilen lekesiz Kurtarıcı, bizleri cennete taşıyabilecek olan Kurtarıcı’dır. ‘Kutsal, suçsuz, lekesiz, günahkarlardan ayrılmış’ olduğu için bizim yerimize olduğu kurbana, bizlere cenneti kazandıran bir Kurtarıcı’ya ihtiyacımız var. İşte İncil İsa’yı bu şekilde tarif ediyor.
3- Solmaz. Kalıcıdır. Bu söz, İsa’yı tanıyanların gelecekteki mirasını tarif ediyor. Dünyasal olan her şeyin solma ve geçme doğasına kıyasla, tüm parlaklığı ve pırıltısıyla cennetin kalıcılığını betimliyor. Cennette yaşam ırmağının kenarlarında yetişen çiçekler, Tanrı’nın bizim gelişimiz için onları oraya koyduğu ilk sefer gibi, aynı zengin renklerini her zaman koruyacaklar.