Kalbim Kavrulur

Kalbim kavrulur susuzluk ile
Özlem ateşi yanıyor bende!
Yakıyor beni tekrar ve tekrar,
Susuz kalbimi tatmin eden var,
Sen ya Rab İsa! Sen, ya Rab İsa!

Dünyanın zevki, şeref ve şanı
Deniz suyudur, tuzlu ve acı.
Ondan içenler daha çok susar,
Benim tükenmez bir pınarım var,
Sen, ya Rab İsa! Sen, ya Rab İsa!

Dünyasal şöhret, onur ve görkem
Geçicidirler; sonu dert, elem.
Gönlümü çekmez, aldanmam asla,
Verirsin sevinç ve sonsuz sefa,
Sen, ya Rab İsa! Sen, ya Rab İsa!

Dünyasal zevkler, gurur ve para
Çarçabuk geçer, hemen bir anda.
Bana getiren göksel rahatlık,
Canımı tatmin eden tek Varlık,
Sen, ya Rab İsa! Sen, ya Rab İsa!