Tanrı için ters giden neydi? Hiçbir şey. Hem Mesih’in gelişi hem de İsrail’in O’nu reddetmesi Eski Antlaşma peygamberleri tarafından bildirilmişti. İsrail halkı arasındaki az sayıda imanlı, Tanrı ya da vaatlerinin yerine gelmesi açısından sorun değildir. Tanrı halkının günahlarını yargılayacağını vaat etmişti ve bu şekilde pek çok Yahudi yok edildi. Tanrı aynı şekilde İsrail’i eski gönencine kavuşturmaya ve bereketlemeye de söz verdi. Bu henüz gerçekleşmedi. Bunun ayrıntılarını İncil’de Romalılar kitabının 9 ile 11. bölümleri arasında okuyabilirsiniz. 

Yanıtımı, büyük olasılıkla farkında olmadığınız bir şeyi anlatarak bitirmek istiyorum.  Tanrı insanı her zaman iyi işler değil, iman temeline dayanarak kurtarıp bereketlemiştir. Tanrı’nın, insanların yaşamları boyunca biriktirdikleri iyi ve kötü işleri hesapladığı bir tartısı yoktur. Tanrı’nın halkına cennet, her zaman imana dayanarak verilmiştir, iyi işlere dayanarak değil. Şu anda bile, dünyanın her yanında öteki uluslardan inanan kişiler İsa Mesih’e iman ederek kurtuluyor, cennet güvencesine sahip oluyorlar. Aynı şekilde, iman etmeyen Yahudiler İsa Mesih’e inanmadıkları ve dinsel gelenekleri, mirasları ve çeşitli kurallarıyla doğruluğu kazanma kararlılıkları nedeniyle mahkum oluyorlar.

İbrahim’in İmanı

İbrahim peygamber iyi işleri aracılığıyla değil, imanı aracılığıyla Tanrı tarafından doğru sayılmıştı. Bunu biliyor muydunuz? İbrahim’in iman yaşamıyla ilgili şu anlatıma kulak verin:

“İbrahim umutsuz bir durumdayken birçok ulusun babası olacağına umutla iman etti. "Senin soyun böyle olacak" sözüne güveniyordu. Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara'nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı. İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti. Tanrı'nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi. Bunun için de aklanmış sayıldı. "Aklanmış sayıldı" sözü, yalnız onun için değil, aklanmış sayılacak olan bizler -Rabbimiz İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'ya iman eden bizler- için de yazıldı.” (Romalılar 4:18-24, İncil)

İncil’de aynı kitapta aynı bölümde Tevrat’tan alınmış ayet İbrahim’in imanıyla ilgiliydi: “Kutsal Yazı ne diyor? ‘İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.’” (Romalıları 4:3, İncil)

İbrahim’in imanı Tanrı’nın kendisine gelecek kuşakla ilgili verdiği vaade dayanıyordu. Tanrı ona soyunun göyüzündeki yıldızların sayısı kadar olacağını söylemişti. Bu vaat kendisine verildiğinde İbrahim’in çocukları yoktu ve çocuk sahibi olma şansı var gibi görünmüyordu. Tanrı’yı onurlandıran bir imana sahip olmak ve Tanrı’nın doğru tarafında olmak istiyorsanız lütfen bir şeyi camdan dışarı atın. Kendinize bir şeyin olanaksız ya da gerçek dışı görünmesinin önemli olmadığını söyleyin. Aynı ayetlerden İbrahim’in 100 yaşına yaklaştığını ve Sara’nın çocuk sahibi olabilecek yaşın çok üstünde olduğunu öğreniyoruz. Ne var ki, İbrahim Tanrı’nın kendisine verdiği vaade inandı. Tanrı vaat eder, insan inanır. Tanrı insanla bu ruhsal ilkeye göre çalışır. Ben şöyle demedim, ‘Tanrı vaat eder ve insan iyi işlere dayanan bir dinsel sistem içinde çalışır.’ Bunu söyleyemem çünkü Tanrı bunu asla söylememiştir. Tanrı şöyle dedi,

“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” (Efesliler 2: 8-9, İncil)

İsrail mahkum olmuştu çünkü Tanrı’nın Mesih’i nasıl göndereceğiyle ilgili vaadine inanmamıştı. İbrahim için durum böyle değildi. İbrahim Tanrı’ya inandı ve iman nedeniyle dünyada Tanrı’yla yürüyerek yaşadığı bir yaşama sahip oldu. Aynı şekilde cennete giden bir yaşama sahipti. İbrahim’in imanının nesnesi Tanrı’ydı, iyi işler değil.

Yanlış yoldaysanız, Tanrı’nın memnuniyetini kazanmaya çalışma çabası içindeyseniz, ruhsal yaşantınızda ilerleme sağlamak demek geri dönüp doğru yola geçmelisiniz demektir. Ne kadar erken dönerseniz günahlarınızın bağışı ve cennette sonsuz yaşam armağanına o kadar çabuk sahip olursunuz. 

“İsa, "Yol, gerçek ve yaşam Ben'im" dedi.”  (Yuhanna 14:6, İncil)