Her iki sorunun yanıtı da kısaca ‘hayır’dır. Ama umarım yine de uzun yanıtı okursunuz. Bunu istememin nedenlerinden biri yanıtımın sonunda birçok Müslüman’ın Yahuda’yla ilgili bazı yanlış anlamalarına getirdiğim açıklamaları bulabilecek olmanız. Bahse giren bir insan değilim ama bahse girseydim, ‘Bahse girerim Yahuda hakkında gerçek olmayan şeyler duydunuz’ derdim. Yahuda konusu büyüleyici bir konu olduğu için eminim yanıtın hepsini okuyacaksınız. Birçok insanın bu dünyada yaşamış en büyük insan olduğuna inandığı Biri’nin yolundan giden ama sonra utanç verici bir ölüme gidip sonsuz pişmanlıklar yaşayan bir adamdan söz ediyoruz.

İncil’in bu adam hakkında söylediklerine bakarak başlayalım. İncil, Yahuda’nın bağışlanmadığını ve cennette bir yer edinemediğini açıkça belirtir. Öğrencileriyle birlikte yemek yerken İsa’nın Yahuda hakkında söylediklerine kulak vermemiz bile yeterlidir. Yemekten kısa bir süre sonra İsa, Yahuda tarafından İsa’nın dua ettiği yere getirilen askerler ve din önderleri tarafından tutuklandı.

“Akşam olunca İsa on iki öğrencisiyle yemeğe oturdu. Yemek yerlerken, "Size doğrusunu söyleyeyim, sizden biri bana ihanet edecek" dedi.
Bu söz onları kedere boğdu. Teker teker, "Ya Rab, beni demek istemedin ya?" diye sormaya başladılar.
O da, "Bana ihanet edecek olan" dedi, "Elindeki ekmeği benimle birlikte sahana batırandır. İnsanoğlu, kendisi için yazılmış olduğu gibi gidiyor, ama İnsanoğlu'na ihanet edenin vay haline! O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için daha iyi olurdu."” (Matta 26: 20-24)

Yahuda’yı düşündüğümde aklıma iki utanç verici söz geliyor. Kutsal Yazılar’da ilk önce ‘ihanet eden’ kişi olarak betimlendiğini görüyoruz.

“O günlerde İsa, dua etmek için dağa çıktı ve bütün geceyi Tanrı'ya dua ederek geçirdi. Gün doğunca öğrencilerini yanına çağırdı ve onların arasından, elçi diye adlandırdığı şu on iki kişiyi seçti: Petrus adını verdiği Simun, onun kardeşi Andreas, Yakup, Yuhanna, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Yurtsever diye tanınan Simun, Yakup oğlu Yahuda ve İsa'ya ihanet eden Yahuda İskariot.” (Luka 6:12-16)

Ben Bir Hainim

Yahuda için kullanılan bu söz aldatan birini kastediyor. ‘İhanet etmek’ demek ‘teslim etmek’ demektir ve İncil bu sözü ‘ihanet yoluyla döneklik yaparak teslim etmek’ şeklinde kullanıyor. ‘İhanet eden’ kişi olarak bilinmek her ne kadar kötü de olsa, İsa’nın, kalabalık kendisini tutuklamak için yaklaşırken, öğrencileri için dua ettiği sırada Yahuda için kullandığı söz yanında önemsiz hale geliyor. 

“Ben artık dünyada değilim, ama onlar dünyadalar. Ben sana geliyorum. Kutsal Baba, onları bana verdiğin kendi adınla koru ki, bizim gibi bir olsunlar. Kendileriyle birlikte olduğum sürece, bana verdiğin kendi adınla onları esirgeyip korudum. Kutsal Yazı yerine gelsin diye, mahva giden adamdan başka içlerinden hiçbiri mahvolmadı. "İşte şimdi sana geliyorum. Sevincimin onlarda tamamlanması için bunları ben dünyadayken söylüyorum. Ben onlara senin sözünü ilettim, dünya ise onlardan nefret etti. Çünkü ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller.” (Yuhanna 17:11-14)

“Mahva giden insan” damgasını yemekten daha kötü bir şey olabilir mi? Sonu cehennem olan biriydi. Bu, Yahuda’nın ezelden beri cehenneme gitmek üzere belirlendiği ve günahkâr bir yaşam sürdürmenin sonuçlarından kurtulma fırsatının olmadığı anlamına gelmiyor. Tanrı her insana tövbe edip kendisine dönme fırsatı verir.

“Bazılarının düşündüğü gibi Rab vaadini yerine getirmekte gecikmez; ama size karşı sabrediyor. Çünkü kimsenin mahvolmasını istemiyor, herkesin tövbe etmesini istiyor.” (2. Petrus 3: 9, İncil)

O’nu Reddetmeyelim

Yahuda’nın yapmayı seçtiği şey İsa Mesih’i reddetmekti. Bu nedenle, Günahkârların Kurtarıcısı İsa’yı reddeden herkesin yaşayacağı sonuçları yaşadı. Bu sizin ve benim için de geçerlidir. Tanrı kimsenin mahvolmasını istemiyor. Arzusu bu olsaydı, Eski Antlaşma’da bu sözleri söyler miydi?

“Onlara de ki, 'Varlığım hakkı için diyor Egemen RAB, ben kötü kişinin ölümünden sevinç duymam, ancak kötü kişinin kötü yollarından dönüp yaşamasından sevinç duyarım. Dönün! Kötü yollarınızdan dönün!” (Hezekiel 33:11)

Tanrı’nın doğasında iyilik yapmak vardır ve günahkârlara karşı gösterdiği sabır onların kurtulmasını istediğini gösteriyor. Bu ayet, Tanrı’dan insanların nihai Yargıç’ı olarak söz etmiyor ama insanlığa karşı şu anda sahip olduğu hisleri ve onlar için arzularını ifade ediyor. Tanrı’nın sizi sevdiğinden emin misiniz? Seviyor. İncil’i okuduğunuz zaman bunu göreceksiniz, hissedeceksiniz ve sevineceksiniz! İncil Tanrı’nın size yazdığı bir sevgi mektubudur! 

Başlangıçta söylediğim gibi Yahuda konusu çok ilginç bir konu. Yahuda’nın ölümünden sonra geride kalan on bir elçi, Rab’be Yahuda’nın yerini kimin alması gerektiğiyle ilgili dua ettiklerinde neler söylediler? Seçilen kim olursa olsun en önemli niteliğe sahip olması gerektiğini biliyorlardı:

“Buna göre, Yahya'nın vaftiz döneminden başlayarak Rab İsa'nın aramızdan yukarı alındığı güne değin bizimle birlikte geçirdiği bütün süre boyunca yanımızda bulunan adamlardan birinin, İsa'nın dirilişine tanıklık etmek üzere bize katılması gerekir."” (Elçilerin İşleri 1:21-22, İncil)

En Önemli Nitelik

Yahuda’nın yerini alacak kişinin en önemli niteliğinin ne olması gerekiyordu? Seçilen kişinin, kendi deneyimlerine dayanarak Rab İsa’nın hizmeti, ölümü, dirilişi ve göğe alınışı hakkında tanıklık edebilmesi gerekiyordu. Elçilerin İşleri kitabını okuyup Hıristiyan inancının ilk yayılışıyla ilgili bu tarihsel anlatımı ilk elden görmenizi tavsiye ederim. Şu an Yahuda için hissettiğiniz ağır hislerin yükünü kaldıracaktır.

“Sonra şöyle dua ettiler: "Ya Rab, sen herkesin yüreğini bilirsin. Yahuda'nın, ait olduğu yere gitmek için bıraktığı bu hizmeti ve elçilik görevini üstlenmek üzere bu iki kişiden hangisini seçtiğini göster bize."” (Elçilerin İşleri 1: 24-25, İncil)

Elçiler Yahuda’nın yerini alacak kişi hakkında dua ederken bakın Yahuda için neler söylüyorlar. Yahuda, ait olduğu yere gitmek için ayrıldı. Bu yer Yahuda’nın mezarı mıydı? Hayır, değildi. Elçiler Yahuda’nın nihai felaketinin ne olduğunu çok iyi biliyorlardı. İsa onların yanında şöyle söylemişti: “O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için daha iyi olurdu.”

Bu sadece mezar anlamına gelseydi ya da Yargı Günü’ne kadar bekleyip sonra iyi işleri günahlarından daha ağır bastığı için cennete gitmesine izin verileceği anlamına gelseydi İsa böyle söylemezdi. Sonunda Yahuda’ya sonsuz mutluluğu yaşamak için cennete girilmesine izin verilseydi, İsa bu açıklamayı yapmazdı. Aksine İsa, Yahuda’nın gelecekte, sonsuzluktaki akıbetinden söz ediyordu. Eski yazarlar insanların sonsuz kaderi için ‘ait olduğu yere’ gitmek ifadesini kullanıyorlardı.  

Yahuda kendi seçtiği yere gitti. Farklı bir seçim yapabilirdi. Bunu biliyor muydunuz? Yahuda’yla ilgili bu yanıtın sonunda Tanrı’nın size uzattığı bir davetiyeyi paylaşmak istiyorum. Burada bir seçim vardır. Umarım doğru seçimi yaparsınız.

Cennete Gitmeye Uygun Olmayanlar

Maalesef, Yahuda yanlış seçimler yapma alışkanlığındaydı. Bu onun sonu mu olacaktı? Cennet mi cehennem mi? İhanet ve tamahkârlık yapan ve tövbe etmeyen insan için tek yer cehennemdir. İsa gibi bir Kurtarıcıya ihtiyaç duyan türde bir günahkâr olduğunu kabul edip tövbe ettiğini göstermemişti. Aynı şey bütün insanlar için geçerlidir. Her insan sonsuzlukta kendisi için uygun yeri bulacaktır. Cehenneme gitme kararı, kaprisli bir Yaratıcı’nın bir anda verdiği keyfi bir karar değildir. Her insan karakterine uygun olan yere gidecektir. Cehennem, ikiyüzlü, gururlu, dürüst olmayan, zina yapan, vergisini ödemeyen, dedikodu yapanların vs. yerdir. Kutsal ve pak olanın sonsuza dek kutsal ve pak olmayanla aynı yerde olması doğru mudur? Cennete gitmeye uygun olmayanlar, cennete gidemedikleri için asla yakınamayacaklar.

Yahuda’nın hikâyesi büyüleyicidir ama bizi üzmekten geri kalmaz. Yahuda Günahkârların Kurtarıcısına yakın bir yaşam sürdürdü. İsa gerçekleri söylediği zaman Yahuda aynı havayı soludu ama gerçeği kabul etmedi. Dünyanın ışığı Olan’ı izlerken küçük bir karanlık içinde yaşamayı tercih etti. Yahuda neden karanlığı seçtin? Benim sorum bu. Eminim siz de bu soruyu soruyorsunuz.

İncil’de bu konuyla ilgili tek yanıt İsa’nın onuruna verilen şu yemekle ilgili ayetlerde anlatılıyor:

“İsa, Fısıh Bayramı'ndan altı gün önce, ölümden dirilttiği Lazar'ın bulunduğu Beytanya'ya geldi. Orada kendisi için bir ziyafet düzenlediler. Marta hizmet ediyordu. İsa'yla birlikte sofrada oturanlardan biri de Lazar'dı. Meryem, çok değerli saf hintsümbülü yağından yarım litre kadar getirerek İsa'nın ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi. Ev yağın güzel kokusuyla doldu. Ama öğrencilerinden biri, İsa'ya sonradan ihanet eden Yahuda İskariot, "Bu yağ neden üç yüz dinara satılıp parası yoksullara verilmedi?" dedi. Bunu, yoksullarla ilgilendiği için değil, hırsız olduğu için söylüyordu. Ortak para kutusu ondaydı ve kutuya konulandan aşırıyordu. İsa, "Kadını rahat bırak" dedi. "Bunu benim gömüleceğim gün için saklasın. Yoksullar her zaman aranızdadır, ama ben her zaman aranızda olmayacağım."” (Yuhanna 12:1-8)

Her Türlü Kötülüğün Bir Kökü Para Sevgisidir

Yahuda’nın, Meryem’in İsa’ya karşı tapınmasını ve minnettarlığını göstermek için harcadığı para karşısında kızgınlığı aldatmacayla örtülmüştü. Yahuda yoksullarla ilgilenmiyordu aslında. Rab ve öğrencilerinin yaşamlarını sürdürürken kullandığı paradan çalıyordu. Bu iki ayet bize Yahuda’nın karakteri hakkında yeterince bilgi veriyor. Açgözlü, kıskanç, aldatıcı, bencil ve hırsızdı. İsa, Yahuda’nın Meryem’in cömert tapınması hakkında söylediklerine karşı çıktığı için Yahuda aynı zamanda kindar da olabilir. İsa’nın açık azarlaması karşısında mutlaka bozulmuştu.

Sorunuzun yanıtının başında İsa’nın tutuklanmadan ve çarmıha gerilmeden önce öğrencileriyle birlikte yemek yediği bölümü okumuştuk. İsa’nın kendisini kimin ele vereceğini bildiğini söylemesi öğrencileri şaşırtmıştı. Yemek sırasında İsa, Yahuda’ya yapacağı şeyi çabuk yapmasını söyledi ama diğer öğrenciler ne demek istediğini anlamadılar:

“İsa bunları söyledikten sonra ruhunda derin bir sıkıntı duydu. Açıkça konuşarak, "Size doğrusunu söyleyeyim, sizden biri bana ihanet edecek" dedi.
Öğrenciler, kimden söz ettiğini merak ederek birbirlerine baktılar. Öğrencilerinden biri İsa'nın göğsüne yaslanmıştı. İsa onu severdi. Simun Petrus bu öğrenciye, kimden söz ettiğini İsa'ya sorması için işaret etti. O da İsa'nın göğsüne yaslanmış durumda, "Ya Rab, kimdir o?" diye sordu.
İsa, "Lokmayı sahana batırıp kime verirsem odur" diye yanıtladı. Sonra lokmayı batırıp Simun İskariot'un oğlu Yahuda'ya verdi. Yahuda lokmayı alır almaz Şeytan onun içine girdi. İsa da ona, "Yapacağını tez yap!" dedi.
Sofrada oturanların hiçbiri, İsa'nın ona bu sözleri neden söylediğini anlamadı. Para kutusu Yahuda'da olduğundan, bazıları İsa'nın ona, "Bayram için bize gerekli şeyleri al" ya da, "Yoksullara bir şey ver" demek istediğini sandılar. Yahuda lokmayı aldıktan hemen sonra dışarı çıktı. Gece olmuştu.” (Yuhanna 13: 21-30, İncil)

 

Yahuda nereye gitti? İsa’nın yemekten sonra nereye gideceğini biliyordu bu nedenle din bilginlerine tutuklamaları için İsa’nın nerede olacağını söyleyecekti. Tutuklamadan ve mahkemelerden sonra Yahuda yaptıklarından pişmanlık duymaya başladı. (Yargılanması hakkında Kuran’ın İsa’nın Çarmıha Gerilmediğine İlişkin İddiasına Karşı Sağlam Bir Kanıt Sunabilir Misiniz? sorusunun yanıtını okuyabilirsiniz.) İsa’yı ele vermek için aldığı ücret otuz gümüştü.

“Sabah olunca bütün başkâhinlerle halkın ileri gelenleri, İsa'yı ölüm cezasına çarptırmak konusunda anlaştılar. O'nu bağladılar ve götürüp Vali Pilatus'a teslim ettiler. İsa'ya ihanet eden Yahuda, O'nun mahkûm edildiğini görünce yaptığına pişman oldu. Otuz gümüşü başkâhinlere ve ileri gelenlere geri götürdü.
"Ben suçsuz birini ele vermekle günah işledim" dedi.
Onlar ise, "Bundan bize ne? Onu sen düşün" dediler. Yahuda paraları tapınağın içine fırlatarak oradan ayrıldı, gidip kendini astı. Paraları toplayan başkâhinler, "Kan bedeli olan bu paraları tapınağın hazinesine koymak doğru olmaz" dediler. Kendi aralarında anlaşarak bu parayla yabancılar için mezarlık yapmak üzere Çömlekçi Tarlası'nı satın aldılar. Bunun için bu tarlaya bugüne dek "Kan Tarlası" denilmiştir.” (Matta 27:1-8, İncil)

Bu ayetlerden Yahuda’nın yaptığı şeyden tövbe ettiğini okuyoruz. Fakat bu Rab ve Kurtarıcı İsa Mesih’e iman ettiğini göstermez. En başında bile gerçek imanı yoktu. İman Tanrı’nın armağanıdır ve insanın yüreğinde Tanrı’nın işidir. İsa bu ilahi işin Yahuda’nın yüreğinde hiç gerçekleşmediğini biliyordu ama bunu ortaya çıkarması için uygun zaman henüz gelmemişti.

“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” (Efesliler 2: 8,9, İncil)

Tek Bir Yüreğe Konuşuyordu: Yahuda’nınkine

İsa hizmeti boyunca büyük kalabalıklara konuştu ama konuşurken genelde aslında tek bir yüreğe konuşuyordu: Yahuda’nınkine. İsa tekrar tekrar Yahuda’ya iman armağanını sunmuştu ama onun yüreği sertti. İsa’nın, insanın yüreğiyle ilgili olarak sahip olduğu önbilgi imansızlığın en kötü biçimini de kapsıyordu -ele vermeyi. “Sizlere söylediğim sözler ruhtur, yaşamdır. Yine de aranızda iman etmeyenler var." İsa iman etmeyenlerin ve kendisine ihanet edecek kişinin kim olduğunu baştan beri biliyordu.” (Yuhanna 6:64, İncil)

İncil’i ne kadar iyi bildiğinizi bilmiyorum. Daha iyi öğrendikçe Yahuda’nın ölümünü neden iki şekilde açıkladığını merak edebilirsiniz. İncil’de yoksa bir çelişki mi var? Hayır. İki anlatıma da bakalım. Birini biraz önce okudunuz:

I. “...oradan ayrıldı, gidip kendini astı.” (Matta 27: 5). Bu ayetten Yahuda’nın boynuna bir ip geçirip ağaçtan atladığını öğreniyoruz. Ya da buna benzer bir şey. Yahuda’nın kendini astığının söylendiği yeri ziyaret ederseniz kendinizi ‘Hinnom Vadisi’ denen yerde bulursunuz. Bu güne kadar bu kanyonun kenarlarında kuru ağaçlar vardır. Yahuda’nın kendisini astığı yerdeki dal sarp kayalıkların sütünde olabilirdi. Bu ayet Yahuda’nın kendini hangi yolla öldürdüğünü anlatıyor. Asarak. Yani, Yahuda intihar etmeyi tasarlamıştı. Bu şekilde başlamıştı.

II. “Bu adam, yaptığı kötülüğün karşılığında aldığı ücretle bir tarla satın aldı. Sonra baş aşağı düştü, bedeni yarıldı ve bütün bağırsakları dışarı döküldü. (Elçilerin İşleri 1:18). Bu ayetten, Yahuda’nın kendini asma girişiminin sonucunun ne olduğunu öğreniyoruz. İntihar girişimi bir şekilde başladı ama farklı bir şekilde sona erdi. Belki de Yahuda’nın seçtiği ağaç çok kuruydu ve bedeninin ağırlığıyla dalı kırıldı ve bedeni vadiye düştü ve patladı.

Aynı Anda Oldu

Ben, Yahuda’nın kendini asma hazırlığı, ağaca çıkması ve atlamaya hazır olmasının İsa’nın yaşamını teslim etmeye karar verdiği ana denk geldiğine inanıyorum. Bence bu iki olay çakıştı. Peki, bu bir rastlantı mıydı? Hayır, ben ‘rastlantı’ olduğuna inanmıyorum. Ben, iyi, seven ve güvenilir Tanrı’nın egemenliğine inanıyorum. Tek bildiğim yerin şiddetli bir şekilde sarsıldığı. Bence yer o kadar şiddetli bir şekilde sarsıldı ki, Yahuda’nın ağacın kırılıp ölümüne düşmesine neden olan kırılma gerçekleşti.

“İsa, yüksek sesle bir kez daha bağırdı ve ruhunu teslim etti. O anda tapınaktaki perde yukarıdan aşağıya yırtılarak ikiye bölündü. Yer sarsıldı, kayalar yarıldı... İsa’yı bekleyen yüzbaşı ve beraberindeki askerler, depremi ve öbür olayları görünce dehşete kapıldılar, "Bu gerçekten Tanrı'nın Oğlu'ydu!" dediler.” (Matta 27: 50-51, 54, İncil)

Bu Yahuda’nın sonu muydu? Hayır, Yahuda hala yaşıyor. Bu adamla ilgili nihai felaket bu ayetlere anlatıldığı gibi içinde bulunduğu koşullarında ölümünün ürpertici koşullarından çok daha kötü olmasıdır. Yahuda cehennemde mi? Hayır, değil. Bu konuda daha fazla bilgi edinmek için lütfen Sorular bölümünde Cehennem Gerçekten Var Mı? Cehennem Sonsuz Mu? adlı sorunun yanıtını okuyun. Tevrat, Zebur ve İncil çoğu ölü insanın canlarının şu anda bulunduğu yerden söz eder. Bu yerin ismi ‘Ölüler Diyarı’dır. Kimse henüz cehennemde değildir çünkü diriliş ve Yargı Günü’nü beklemeleri gerekir. Öfkeye kapılıp, nefesinizi boşa harcayıp kimseye cehenneme gitmelerini söylemeyin. Kimse henüz oraya gidemez. Şu an için cehennem kapalıdır. ‘Ölüler Diyarı’ndakiler bedenleriyle birleştikten sonra yargılanıp cehenneme atılacaklardır.

YAHUDA İSA’NIN YERİNE ÇARMIHA GERİLDİ Mİ?

Müslüman geleneğine göre Allah Yahuda’nın İsa gibi görünmesini sağladı ve Yahuda İsa’nın yerine çarmıha gerildi. Geleneğe mi yoksa İncil’in Yahuda hakkında söylediklerine mi inanacağınıza karar vermeniz gerekir. Biraz önce okuduklarınızdan öğrendiğiniz gibi İsa’nın çarmıha gerildiği gün Yahuda meşguldü. İsa’nın çarmıha gerildiği yere gelememişti. İsa’nın çarmıha gerilmesinden sonra birkaç saat içinde Yahuda öldü. Belki de İsa’nın ölümünden hemen önce. Ya da, benim inandığım gibi aynı anda. Fakat benim kişisel görüşlerimi Yahuda ve İsa’nın ölümleriyle ilgili Kutsal Kitap gerçeğiyle karıştırmayın.

Hinnom Vadisi

Tanrı’nın esinlenmiş Sözü’ne göre, Yahuda, İsa’nın öldüğü öğleden sonra Yeruşalim’in başka bir yerinde intihar girişiminde bulundu. Yahuda, İsa’nın yerine çarmıhta ölmedi. Hinnom Vadisi adı verilen yerde kendini asmaya çalışıyordu. Yahuda’nın ölümü İsa’nın ölümüyle çakışmadıysa, belki de çarmıhın merkezi olduğu deprem nedeniyle gerçekleşmediyse nasıl gerçekleşti? Belki de kanyonda esen güçlü bir rüzgâr ağacın dalının kırılmasına ve baş üstü yere düşmesine neden oldu. Belki de ağacın dalı onu taşıyamayacak kadar zayıftı. Yer sarsıntısı ya da güçlü bir rüzgâr olmadan Tanrı’nın müdahalesi sonucu başka bir şekilde olmuş olabilir.

‘Belki,’ ‘muhtemelen,’‘büyük olasılıkla,’‘olabilir,’ sözcüklerini kullandığım zaman kendi düşüncemi belirtiyorum demektir. Fakat onun dışında her şey doğrudur. Yahuda ve İsa kentin farklı yerlerinde de olsa aynı gün ölmüşlerdi. İncil bunu söylüyor.

İsa'nın yerine geçme kuramı gibi öğretişlere dayanarak sonsuzluktaki geleceğinizi tehlikeye atmadan önce üç şey yapar mısınız?

1) Sorular bölümünde, Kuran’ın İsa’nın Çarmıha Gerilmediği İlgili İddiasını Çürütmek İçin Bana Sağlam Bir Kanıt Sunabilir Misiniz? sorusunun yanıtımı okuyun.

2) 332 Peygamberlik, Cırcırböceği ve İsa’ya Güvenmek adlı yazıyı okur musunuz?

3) Sonra da İsa’nın Duyguları adlı bölümde İsa ve Cennet Teklifini Reddeden Varlıklı Adam adlı yazıyı okuyun lütfen.

Tanrı'nın lütfu sizinle birlikte olsun.