Tek Yol

Kan yaşamı temsil eder. İncil bunu şöyle açıklar, “kan dökülmeden bağışlama olmaz.” (İbraniler 9: 22, İncil). Tanrı Kutsal Kitap boyunca, et ve kandan oluşan yaratıklar olduğumuz için günahlarımızın cezasını ödemenin tek yolunun günahın kaldırılması için kan akıtılması olduğunu açıklar. İsa da dünyaya bunu yapmak için gelmişti. Çarmıhta. Bütün bunları size anlatma amacım Hıristiyanların bu nedenle pak bir yaşam sürdürmeyi istediklerini göstermektir. Gerçek Hıristiyanlar bir bedel karşılığı satın alınmıştır ve artık kendi kralı ya da efendisi değildir. İsa’nın onların yerine gerçekleştirdiğinden ötürü hem yeni bir efendileri vardır hem de kendileri yeni birer yaratık olmuşlardır.  

“Bir kimse Mesih'teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur.” (2. Korintliler 5:17, İncil)

“Evet, Mesih herkes için öldü. Öyle ki, yaşayanlar artık kendileri için değil, kendileri uğruna ölüp dirilen Mesih için yaşasınlar.” (2. Korintliler 5:15, İncil)

Hala Bakir Misiniz?

Bu çağda yaşayan bazı insanlar pak olma düşüncesini komik bulabilirler. Batıdan tanıdığımız bazı üniversite öğrencileri geçen yaz İstanbul’da bir üniversiteyi ziyaret ediyorlardı. Bu yakışıklı, sarışın gençlerle güzel kızlar çimenlere oturmuş Türk öğrencilerle Hıristiyan inancını tartışırken birkaç güvenlik görevlisi gelip tartışmaya kulak misafiri oldular.

Yabancıların Hıristiyanlıktan söz ettiklerini duyunca hemen onları kampustan uzaklaştırmak istediler. Türk öğrenciler buna ısrarla karşı koydular ve bu batılıların anlatacaklarını dinlemek istediklerini söylediler. Türk öğrencilerin en çok dikkatini çeken şey bu genç adamların kendilerini evlilik için koruduklarını söylemeleri oldu. Türk kızlar bu yakışıklı gençlerin hala bakir olduklarına inanamadılar. Ama öyleydiler. Genç adamlar, sevgilerinin ilk ifadesi olarak bu bakirlik armağanını gelecekteki eşlerine vermek istediklerini söylediler. O zamana kadar kendilerini pak tutmak istediklerini belirttiler. Rab İsa’nın böyle yapmalarını istediğini anlattılar. Batılı kızlar da aynı nedenden dolayı aynı isteğe sahip olduklarını söylediler. 

Maalesef, içinde yaşadığınız toplumda gerçek Hıristiyanlık hakkında pek fazla şey öğrenemediniz. Fakat bu web sitesi gerçeği arayışınız açısından iyi bir başlangıç olacaktır.

Sorunuzun İkinci Kısmı

Sorunuzun ikinci kısmı Tanrı’nın fahişeleri bağışlayıp bağışlamayacağıyla ilgiliydi. Fahişelik günah olsa da, fahişeler Tanrı’nın bağışlaması dışında değildir. Kutsal Kitap Tanrı’nın, İsraillilerin Mısır’dan kaçışlarından sonraki yıllarda tasarılarını gerçekleştirmek için Rahav adlı bir fahişeyi kullandığını anlatır. Bu kadının itaati sonucunda, kadın ve ailesi ödüllendirilip bereketlendi. Hikâye şöyle:

“Nun oğlu Yeşu Şittim'den gizlice iki casus gönderdi. “Gidip ülkeyi, özellikle de Eriha'yı araştırın” dedi. Böylece yola çıkan casuslar, Rahav adında bir fahişenin evine gidip geceyi orada geçirdiler.” (Yeşu 2:1, Eski Antlaşma)

“Kent, içindeki her şeyle birlikte, RAB'be koşulsuz adanmıştır. Yalnız gönderdiğimiz ulakları saklamış olan fahişe Rahav'la evindekiler sağ bırakılacak. Sakın RAB'be adanan herhangi bir şeye el sürmeyin. Adadığınız şeyleri alırsanız İsrail'in ordugahını felakete ve yıkıma sürüklersiniz. Bütün altınla gümüş, tunç ve demir eşya RAB'be ayrılmıştır. Bunlar RAB'bin hazinesine girecek.”

Halk bağırmaya başladı, kâhinler de borularını çaldılar. Boru sesini işiten halk daha yüksek sesle bağırdı. Kentin surları çöktü. Herkes bulunduğu yerden dosdoğru kente girdi. Böylece kenti ele geçirdiler. Kadın erkek, genç yaşlı, küçük ve büyük baş hayvanlardan eşeklere dek, kentte ne kadar canlı varsa, hepsini kılıçtan geçirip yok ettiler. Yeşu ülkeye casus olarak gönderdiği iki adama, “O fahişenin evine gidin, ant içtiğiniz gibi, kadını ve bütün yakınlarını dışarı çıkarın” dedi.

Eve giren genç casuslar Rahav'ı, annesini, babasını, erkek kardeşleriyle bütün akrabalarını ve kendisine ait olan her şeyi alıp İsrail ordugahının yakınına getirdiler. Sonra kenti içindekilerle birlikte ateşe verdiler. Ancak altını ve gümüşü, tunç ve demir eşyayı RAB'bin Tapınağı'nın hazinesine koydular. Yeşu fahişe Rahav'a, babasının ev halkıyla yakınlarına dokunmadı. Yeşu'nun Eriha'yı araştırmak için gönderdiği ulakları saklayan Rahav, bugün de İsrailliler'in arasında yaşıyor.” (Yeşu 6:17-25, Eski Antlaşma)