Belirlenmiş zamanda gelen hizmetkarlar, Yahudi halkına gönderilen peygamberlerdir. Halk onları dövdü, öldürdü ve taşladı. Son olarak bağ sahibi (Tanrı) Oğlu’nu gönderdi. Oğul’a Baba’yla aynı saygı gösterilmeliydi çünkü doğası ve yüceliği Baba’nınkine eşti. Oğlu, biyolojik oğullardan farklı olarak, beden almadan önce de vardı.

“Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir. Oğul, Tanrı yüceliğinin parıltısı, O'nun varlığının öz görünümüdür. Güçlü sözüyle her şeyi devam ettirir. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra, yücelerde ulu Tanrı'nın sağında oturdu.” (İbraniler 1:1-3, İncil)

Hatırlıyor musunuz, İsa’nın Egemenliği, bu dünyadan değildir. Fiziksel sınırları yoktur. Hükümet binalarının önünde asılı ya da krallığı zorla yaymak isteyen askerler tarafından taşınan ipek bayrakları yoktur. İsa bir ordu kurmak ve savaşta ulusları kendisine bağımlı kılmak için gelmedi. Amacı sadece insanlara gerçeği sunmak ve sadece gerçekle egemenlik sahibi olmaktı. İncil’deki gerçeğin kendi kendisini kanıtlayan, kendi kendisini öven bir gücü olduğunu göreceksiniz. Eğer, insanın gizli hazineleri araması gibi okursanız, İsa’nın sesini duyacaksınız. Dıştan değil, ama içten. Yahudi halkı O’nun sesini duymayı ne kadar istedi? Oğul’a saygı duydular mı? Hayır, O’nu öldürdüler.

Benzetmeyi dinleyen din önderleri, İsa ilk sorusunu sorduğunda İsa’nın ne demek istediğini anladılar mı? Bu sorunın onlarla ilgili olduğunu anladılar mı? “Bu durumda bağın sahibi geldiği zaman bağcılara ne yapacak?” Anladılar, bakın benzetmeye nasıl tepki verdiler:

“Başkâhinler ve Ferisiler, İsa'nın anlattığı benzetmeleri duyunca bunları kendileri için söylediğini anladılar. O'nu tutuklamak istedilerse de, halkın tepkisinden korktular. Çünkü halk, O'nu peygamber sayıyordu.” (Matta 21: 45, İncil)

Tarihsel olarak, İsa’nın bu benzetmede sözünü ettiği egemenlik hiçbir zaman Yahudi halkından İsmail’in soyuna geçmedi. İnsanların bu benzetmede duyduğu, Yahudi ulusunun siyasal ve dinsel dünya liderliği konusunda umudunun ölüm çanlarıydı. İslam’ın da benzer umutları olabilir ama bunlar Kutsal Kitap’ta bulunan bir şeye dayanamaz.

2. YANLIŞ ANLAMA - İkinci yanlış anlama, birinci yanlış anlamayla yakından ilgilidir. Dr. Badavi “yapıcıların reddettiği taş” ifadesini yanlış anlıyor. “İsa onlara şunu sordu: "Kutsal Yazılar'da şu sözleri hiç okumadınız mı? 'Yapıcıların reddettiği taş, işte köşenin baş taşı oldu. Rab'bin işidir bu, gözümüzde harika bir iş!'” (Matta 21: 42, İncil)

Dr. Badavi diyor ki, “Harika’ olanın bu şekilde görünmesi gerekiyordu. Oğul öldürülecek olursa, köşetaşı olacak diğeri gönderilecekti. İsa’nın ve dünyanın gözünde bu kişi ‘harika’ olacaktı. İsmail’in soyundan gelen ulus, İsa’nın peygamberlik ettiği gibi, zamanının bütün uluslarına karşı zaferli olacaktı.”

Dr. Badavi, Matta 21: 42’deki taşın, İsmail’in soyundan gelen ulus olduğunu ve ezilenlerin ise Muhammed’in askeri fetihleri sırasında yenilgiye uğratılanlar olduğunu söylüyor.

DÜZELTME - Dr.Badavi sadece bu iddiasını desteklemek için kanıt sunmamakla kalmıyor, Kutsal Kitap’ın taşın İsa olduğunu öğrettiğini gözardı ediyor! Burada kendimizi, Vaftizci Yahya’nın, kendisinden sonra gelecek olanın kim olduğunu söylediği ayetlerdekiyle aynı durumda buluyoruz. Müslüman araştırmacılar, Vaftizci Yahya’nın İsa olduğunu söylemesine karşın Muhammed olduğunu söylüyorlar!

Dr. Badavi diyor ki, “Oğul öldürüldüğünde, diğeri gönderilecek…” Ayetlerde bunu mu söylüyor? O zaman son gönderilen kim? “Sonunda bağ sahibi, 'Oğlumu sayarlar' diyerek bağcılara onu yolladı.” (Matta 21: 42). İsa’dan sonra Tanrı tarafından başka kimse gönderilmedi. Aşağıdaki ayetleri birkaç sayfa önce aktarmıştım. İtalik olarak beliritlen kısma dikka edin:

“Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir. Oğul, Tanrı yüceliğinin parıltısı, O'nun varlığının öz görünümüdür. Güçlü sözüyle her şeyi devam ettirir. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra, yücelerde ulu Tanrı'nın sağında oturdu.” (İbraniler 1:1-3, İncil)

Son zamanlarda ve bütün peygamberler gönderildikten ve görevlerini yerine getirdikten sonra, diğerlerinden farklı olan Biri geldi. Gelen, kendisi için en yüksek anlamda Oğulluğu iddia etti ve Tanrı eşsiz oğulluğunu İncil boyunca doğruluyor. İkinci gelişi, peygamberlik takviminde bir sonraki olaydır.

Genel olarak çok hoşgörülü bir insanım ama söz konusu akademisyenlerin Müslüman arkadaşlarımı ve komşularımı kandırması olduğunda hoşgörülü değilim. Bu insanlar, gerçeği yanlış bir şekilde yorumluyorlar ve milyonlarca iyi Müslümanın ve on milyonlarca değerli Müslüman çocuğun ruhsal yıkımına yol açıyorlar. Reddedilen taş Muhammed’i değil, İsa’nın Yahudiler tarafından reddedilmesini kast ediyor! Bu aynı taş, köşetaşı oldu. “Yapıcıların reddettiği taş” ve köşenin baş taşı diye adlandırılan kişi aynı kişidir. Gerçek, Dr. Badavi’nin çarpıttığı gibi değildir. Diyor ki, “Oğul öldürüldüğünde, köşenin baş taşı olmak üzere öteki gönderilecektir. Ve İsa ve dünyanın gözünde ‘harika’ görünecektir.”