#5 Da Vinci Şifresi:
“İsa Mesih’in krallık soyu, sayısız tarihçi tarafından ayrıntılı bir şekilde sıralanmıştır.” (s. 253).
Gerçekler şöyle söylüyor:
‘Tarihçiler’le ilgili bu yorumdan sonra Dan Brown çeşitli yazarlar tarafından yazılmış dört kitap sıralıyor. Bu yazarlar: Margaret Starbird, Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln, Lynn Picknett ve Clive Prince’dir. Ne var ki, hiçbiri tarihçi değildir. Starbird, Karşılaştırmalı Edebiyat ve Almanca alanlarında mastır derecesine sahip. Baigent, psikoloji konusunda lisans derecesine sahip ve mistisizim konusunda lisansüstü bir programa devam ediyor. Leigh bir romancı ve kısa hikaye yazarıdır. Lincoln, BBC televizyonunda bir televizyoncu ve metin yazarı olarak ünlendi. Picknett, Prince’le birlikte ruhçuluk, paranormal ve UFO çalışmalarına devam etmektedir.
#6 Da Vinci Şifresi:
Leonardo Da Vinci Yeni Antlaşma’yla ilgili aşağıdaki yorumları yapmıştır:
1) “Birçokları yanılgıları ve sahte mucizeleri ticaret haline getirmiş ve aptal çoğunluğu aldatmıştır’ ve
2) “Kör edici cehalet bizleri yanlış yöne yöneltiyor. Ah sefil ölümlüler, açın gözlerinizi.” (s. 231).
Tarih şöyle diyor:
Bu yorumların Leonardo’nun Kutsal Yazılar hakkında söyledikleriyle hiç ilgisi yok. Birinci yorumu, kurşunu altına çevirebileceklerini iddia eden simyacılarla ilgilidir. İkinci yorumu, bağlam içinde, insanların ‘kendi fikirleri,’ “şehvet düşkünü zevkler ” ve “boş görkem” dediğine karşılık geliyor. Brown, Leonardo’nun yazdıklarını yanlış bir şekilde aktarıyor ve sanki büyük sanatçı Kutsal Kitap’tan iğreniyormuş gibi göstermeye çalışıyor. Da Vinci Şifresi ne kadar da gerçekten uzak!
#7 Da Vinci Şifresi:
“Yahudi Tetragrammaton YHWH—Tanrı’nın kutsal adı—nitekim Yehova’dan türemiştir, Yehova ise erkek Yah ve İbranice öncesi Havva isminden türemiştir.” (s. 309).
Tarih şöyle diyor:
YHWH, ‘YEHOVA’dan türememiştir. Aslında bu terim ‘YEHOVA’dan binlerce yıl öncesine aittir. Aslında Brown, tam tersini söylüyor! ‘YEHOVA’sözü ‘YHWH’den türemiştir. Sadece sessiz harfler arasında ‘a’, ‘o’ ve ‘a’ harflerinin (adonai, ‘Rabbim’ sözcüğünün sesli harfleri) yerleştirilmesinin on altıncı yüzyılda Latin harfleriyle ifade edilmiş halidir. Sesli harfleri eklemekle sözcük Latinleşiyor. Havvah’ya gelince, bu sözcüğün ‘İbranice öncesi’ hali yoktur. İbranice’de ‘Havvah’dır ve Tevrat’ta görülür.
#8 Da Vinci Şifresi:
Konstantin, “Mesih’in insani özelliklerinden söz eden müjdeleri çıkartıp onu Tanrı benzeri gösteren müjdeleri abartan yeni bir Kutsal Kitap oluşturma görevi verdi ve bu girişimi maddi olarak destekledi. Önceki müjdeler yasaklandı, toplandı ve yakıldı.” (s. 234).
Tarih şöyle diyor:
Birincisi, Konstantin tarafından hazırlanması istenen ‘yeni’ bir Kutsal Kitap yoktu. İmparator sadece Kartaca Piskoposu Eusebius’tan halihazırda var olan ve oldukça yaygın bir şekilde kabul görmüş Kutsal Yazılar’ın elli nüshasını hazırlamasını istedi. İkincisi, Konstantin ya da başka herhangi birinin Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’yı ‘abarttığına’ ilişkin kanıt yoktur. Üçüncüsü, Konstantin’in yaktığı müjdeler yoktur. Arius tarafından yazılmış bazı metinler yakılmış olsa da bunların hiçbiri müjde değildir. Dördüncüsü, Matta, Markos, Luka ya da Yuhanna’dan ‘önce’ başka müjde yoktu. Son olarak, daha önce belirttiğimiz gibi Kutsal Kitabımız’daki müjdeler Mesih’in ‘insani özelliklerini’ açık şekilde betimliyor. Bunlar, Hıristiyanlık’ın İsa’nın %100 Tanrı ve %100 insan olduğuna ilişkin öğretişiyle tutarlıdır.
#9 Da Vinci Şifresi:
Kitap, erkeği ve kadını ruhsal açıdan bütünlüğe ulaştıran cinsel birliğin Kilise tarafından utanç duyulacak bir eylem olarak nitelendirildiğini iddia ediyor. Bunun amacı putperest ve kadına tapan dinlerin ‘yeniden eğitimiydi.’
Kutsal Kitap şöyle diyor:
Evlilik yatağına, pak olarak değer verilir ve saygı duyulur. “Herkes evliliğe saygı göstersin. Evlilik yatağı günahla lekelenmesin. Çünkü Tanrı fuhuş yapanları, zina edenleri yargılayacak.” (İbraniler 13:4, İncil). Cinsel etkinlikler ve zevk karı koca arasında normal, beklenen ve teşvik edilen bir şeydir. Cinsel birliktelik karı koca arasında ilahi bir andır -- bizi tanımlayan Tanrı’nın suretinin simgesidir. Tanrı, cinsel ilişkiyi korumak ve sevincini maksimum düzeye çekmek için bu konuda bazı sınırlamalar getirmiştir.