Kimse bunu İncil’de İbraniler Kitabı’nın yazarından daha açık bir şekilde ifade edememiştir: 

“Çünkü [İsa] zayıflıklarımızda bize yakınlık duyamayan biri değildir; tersine, her alanda bizim gibi denenmiş, ama günah işlememiştir. Onun için Tanrı'nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşalım; öyle ki, yardım gereksindiğimizde merhamet görelim ve lütuf bulalım.” (İbraniler 4:15-16, İncil)

Boğazı neden kurudu? Anladığını bilelim diye. Bu dünyada zorlanan herkesin davetini duymasını istiyordu: ‘Bana güvenebilirsiniz.’

Güven kelimesi, şaraba batırılmış sünger ayetlerinde karşımıza çıkmıyor fakat güvenmemizi kolaylaştıran bir ifade görüyoruz. Susadığını söylemeden önceki cümleye bakın: “Daha sonra İsa, her şeyin artık tamamlandığını bilerek Kutsal Yazı yerine gelsin diye, ‘Susadım!’ dedi.” 

Bu ifadede İsa’nın sözlerinin arkasındaki niyeti görüyoruz. Rabbimiz ve Kurtarıcımız Kutsal Yazılar’ın yerine gelmesiyle ilgileniyordu. Artık İsa’nın günahlarınız için kurban olarak ölümünü düşündüğünüzde bununla ilgili gerçekleşen çok eski peygamberlikleri düşünün. Bunlar, ilahi bir tasarının açıklandığını anlayabilmemiz için gerçekleşen olayların her yerine Tanrı'nın attığı imzalar gibidir. Olanlar, bir kaza ya da yenilgi değildi. Ölüm tepesinde gerçekleşen bu sahnede Kutsal Yazılar’ın yerine gelmesi tekrar tekrar karşımıza çıkan bir temadır. Sevgili Müslüman dostum, lütfen, İsa hakkında size öğretilenlerin gerçek olmadığını bir an için alçakgönüllü bir şekilde değerlendirin. Doğru değil. Kesinlikle doğru değil. İsa’nın çarmıha gerilmesiyle ilgili peygamberlikleri içeren bu listeyi göz önünde bulundurun:  

İsa’nın Yahuda tarafından ele verilmesi neden gerçekleşti? “Hepiniz için söylemiyorum, ben seçtiklerimi bilirim. Ama, 'Ekmeğimi yiyen bana ihanet etti diyen Kutsal Yazı'nın yerine gelmesi için böyle olacak.” (Yuhanna 13:18, İncil)

Romalı askerler neden İsa’nın giysileri için kura çektiler? “Birbirlerine, ‘Bunu yırtmayalım’ dediler, ‘Kime düşecek diye kura çekelim.’ Bu olay, şu Kutsal Yazı yerine gelsin diye oldu: ‘Giysilerimi aralarında paylaştılar, Elbisem üzerine kura çektiler.’ Bunları askerler yaptı.” (Yuhanna 19:24, İncil)

Neden İsa’nın bacakları kırılmadı ve böğrünü deldiler? “Yahudi yetkililer Pilatus'tan çarmıha gerilenlerin bacaklarının kırılmasını ve cesetlerin kaldırılmasını istediler. Hazırlık Günü olduğundan, cesetlerin Şabat Günü çarmıhta kalmasını istemiyorlardı. Çünkü o Şabat Günü büyük bayramdı. Bunun üzerine askerler gidip birinci adamın, sonra da İsa'yla birlikte çarmıha gerilen öteki adamın bacaklarını kırdılar. İsa'ya gelince O'nun ölmüş olduğunu gördüler. Bu yüzden bacaklarını kırmadılar. Ama askerlerden biri O'nun böğrünü mızrakla deldi. Böğründen hemen kan ve su aktı. Bunu gören adam tanıklık etmiştir ve tanıklığı doğrudur. Doğruyu söylediğini bilir. Siz de iman edesiniz diye tanıklık etmiştir. Bunlar, ‘O'nun bir tek kemiği kırılmayacak’ diyen Kutsal Yazı'nın yerine gelmesi için oldu. Yine başka bir Yazı'da, ‘Bedenini deştiklerine bakacaklar’ deniyor.” (Yuhanna 19:31-37, İncil)

Yahudiler’in, İsa’nın iki yanındaki hırsızların bacaklarının kırıldığı gibi İsa’nın bacaklarının da kırılmasını istemelerine karşılık O’nunkiler kırılmadı. Yahudiler ölüm cezasının gerçekleşmesinin süresi karşısında telaşa kapıldı.‘Tanrı’ya tapınmaya’ devam edebilmeleri için çarmıhta ölümün bir an önce gerçekleşmesini istiyorlardı. Ama onların istediği gibi olmadı. Askerler İsa’nın zaten öldüğünü gördüler ve ölü bir adamın bacaklarını kırma zahmetine katlanmadılar. Bunun yerine, belki de sırf heves olsun diye askerlerden biri mızrağını Kurtarıcı’nın böğrüne sapladı. Yaptıklarının iki peygamberliği yerine getirdiğinden habersizdiler. Ölümü sırasında bile Kurtarıcımız Kutsal Yazılar'ı eksiksiz bir şekilde yerine getirdi!    

İsa’nın öğrencileri mezarının neden boş olduğunu ve İsa’nın ölümden nasıl dirildiğini neden anlamadılar? “İsa'nın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz anlamamışlardı.” (Yuhanna 20:9, İncil)

Kutsal Kitap 66 kitaptan oluşur ve iki bölüme ayrılmıştır: Eski Antlaşma ve Yeni Antlaşma. Eski Antlaşma'nın 39 kitabını daha çok Tevrat ve Zebur olarak ve Yeni Antlaşma'nın 27 kitabını daha çok İncil olarak bilirsiniz, öyle değil mi? Bir düşünün. Neden tekrar tekrar Eski Antlaşma’daki peygamberliklerden söz ediliyordu? İsa neden son anlarında peygamberlikleri yerine getirmek konusunda bu derece kararlıydı? Çarmıha gerilmesi konusunda kuşkularımız olacağını biliyordu. Bu konuda soracak yüzlerce sorumuz olduğunu biliyordu. Düşüncelerimizin sevgisini yüreğimizden alıkoymasını istemediği için son anlarını Mesih olduğuna ilişkin kanıtları sunmak için kullandı. İsa, Vaat Edilen’di. Sistematik bir şekilde yüzlerce yıl öncesine ait peygamberlikleri gerçekleştirdi.

Büyük trajedinin her önemli ayrıntısı daha önceden yazılmıştı. Burada ayetleri yazmayacağım, sadece referanslarına yer vereceğim. Eğer okumak isterseniz kolayca bulup okuyabilirsiniz. Yapmanız gereken tek şey, Eski Antlaşma'daki iki kitaba bakmanızdır. Peygamberlikler, ya Mezmurlar ya da Yeşaya Kitabı’nda bulunur. Çarmıh sahnesini tüm açılardan görmek için her müjdenin kapanış bölümünü okurken, her bir peygamberliğin yerine geldiğini fark edersiniz.

*     İsa’nın yakın bir arkadaşı tarafından ele verileceği  (Mezmur 41:9)
*     İsa’nın öğrencilerinin can korkusu nedeniyle İsa’yı terk etmeleri  (Mezmur 31:11)
*     İsa’ya karşı haksız suçlamalar  (Mezmur 35:11)
*     İsa’nın yargıçları huzurunda sessiz kalması  (Yeşaya 53:7)
*     İsa’nın suçsuzluğunun kanıtlanması  (Yeşaya 53:9)
*     İsa’nın çarmıha gerilmesi  (Mezmur 22:16)
*     İsa’nın günahkarlarla birlikte çarmıha gerilmesi  (Yeşaya 53:12)