Bu sıkıntı zamanı için benim verebileceğim en iyi tanım “Yeryüzünde cehennem” olurdu. Eski Antlaşma’da, Daniel Kitabı’nın dokuzuncu bölümündeki bir peygamberliğe göre bu yargı dönemi yedi yıl sürecek. Denenmenin amaçlarından biri, inanmayan insanlar ve ulusların üzerine yargı getirmek. Aşağıdaki ayetteki iki önemli gerçeğe dikkat edin:

“Sözüme uyarak sabırla dayandın. Ben de yeryüzünde yaşayanları denemek için bütün dünyanın üzerine gelecek olan denenme saatinden seni esirgeyeceğim.” (Vahiy 3:10, İncil) 

1. Gerçek – Ayetler, imanlıların alınmasından önce İsa’ya gerçekten iman eden kişilere hitap ediyor. Tanrı, İsa’nın ikinci gelişinin birinci aşaması sırasında gerçekten inanan herkesi cennete alarak, bu dönemde belirleyici olacak olan şiddet ve yargıdan koruyacak. Denenme saatinden esirgeneceklerdir, yani yargı döneminin tümü boyunca korunacaklarına dikkat edin. Dünyada yaşayan herkes üzerine gelecek olan bu küresel belalar sırasında burada bulunmayacaklar. Denenmenin Tanrı’nın gazabı olduğuna ilişkin kanıt bu ayetlerde görülebilir: “Dağlara, kayalara, "Üzerimize düşün!" dediler, "Tahtta oturanın yüzünden ve Kuzu'nun gazabından saklayın bizi! Çünkü onların gazabının büyük günü geldi. Buna kim dayanabilir?” (Vahiy 6:16-17, İncil). Arkada kalanların deneyim edeceklerinin hiçbiri İsa’ya inananlar tarafından deneyim edilmeyecek. “Çünkü Tanrı bizi gazaba uğrayalım diye değil, Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla kurtuluşa kavuşalım diye belirledi.” (1.Selanikliler 5:9, İncil) 

Tanrı halkının gazaba uğramasına karar vermedi. Neden? Diğerlerinden daha iyi oldukları için mi? Daha pak? Daha içten? Bağışlanmaya daha layık oldukları için mi? Hiçte değil! Onlar Kurtarıcı’nın, Tanrı’nın gazabını onlar uğruna isteyerek çarmıhta, bedeninde taşıdıkları ve bu gerçeğe minnettarlıkla iman edenlerdir. “Oysa Mesih, kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkmıştır. Bir kez ölmek, sonra da yargılanmak nasıl insanların kaderiyse, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir.” (İbraniler 9:26-28, İncil)

2. Gerçek – Geride kalanların üzerine gelecek olan yargıyı gözardı etmeyin. Tanrı, imansızlıklarından ötürü dünyadaki ulusları yargılayacak. ‘İmansızlık’ derken, Tanrı’ya inanmayanları kast etmiyorum. Birçoğumuzun imanı çok büyük bile sayılabilir fakat önemli olan ne kadar imana sahip olduğumuz değil, kime iman ettiğimizdir. Büyük imana sahip birçok kişi, İsa’nın ikinci gelişinin birinci aşamasında arkada kalacaklar ve  onlar da yargıyla yüz yüze gelecekler. Fakat, bir...

“Ama bu haksızlık!” diyorsunuz, “Neden biz yargılanıyoruz da, anında cennete alınanlar yargılanmıyor?” Uzun bir yargı dizisi gerçekleşmeye başlamadan onları Götüren, kişisel Kurtarıcıları. Onların yerine yargıyı isteyerek üstlendi ve onlar da minnettarlıkla kabul ettiler. Yerine geçme kavramı, Hıristiyan inancının merkezinde yer almaktadır. Bunu biliyor muydunuz? Günahın özü, insanın kendisini Tanrı’nın yerine koymasıdır. Bir an için, bir gece için, yaşam boyu, insan Tanrı’nın yerini almayı seçiyor ve canı ne isterse yapıyor. İnsan yönetmeyi seçiyor ve Tanrı’nın iradesini denklemin dışında tutuyor. İnsan canı ne isterse onu yapıyor.

İnsan Tanrı’nın yerini alıyor. Bu yeni bir şey değil, öyle değil mi? Fakat bu inanılmaz gerçeğe kulak verin! Tanrı, kendisini insanın yerine koyarak başkaldırımıza karşılık veriyor. İyi haber şudır; İsa çarmıhta, mahkumiyetimizi ve utancımızı taşımayı ve yaşamış her insanın günahının bedelini ödemeyi seçti. İşte İsa bunları yaptı. “O günahlarımızı, yalnız bizim günahlarımızı değil, bütün dünyanın günahlarını da bağışlatan kurbandır.” (1.Yuhanna 2:2, İncil). İsa’nın ikinci gelişinin birinci aşamasında cennete alınacaklar, Tanrı’ya bunun için teşekkür ettiler. İsa’nın uğruna öldüğü günahkarlar olduklarını kabul ettiler, “…günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O'nun yaralarıyla şifa buldunuz.” (1.Petrus 2:24, İncil). İsa günahlarımız için öldüyse, hesabı verilecek ne kaldı? Hiçbir şey. İyileştirildik ve Tanrı’yla ilişkimiz de iyileştirildi.

İsa yargımızı yüklendi. Bu nedenle, evrenin Hakimi önünde ikinci bir ‘dava’ olmayacak, en azından İsa’ya gerçekten inananlar için olmayacak. Tanrı, İsa’nın bizim yerimize yüklendiği yargı ve cezanın, O’na inananlar tarafından bir kere daha çekilmesini gerekli görmeyecektir. Bir şeye ‘haksız’ denilecekse, İsa’nın bizim yerimize çektiklerine denmesi gerekir!

TANRI BİZİ SEVMİYOR OLSAYDI, BU HİÇ OLAMAZDI

Tanrı’nın doğasında sevgi olmasaydı böyle bir şey hiç olamazdı. Çok şükür, vardır. “Tanrı sevgidir.” (1.Yuhanna 4:8, İncil). Tanrı, hem sevmeyip, hem de Tanrı olamaz. “Tanrı'yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlu'nu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi. İşte sevgi budur.” (1.Yuhanna 4:8, İncil). Gerçek sevgi, fedakarca verir, öyle değil mi? Annenizi düşünün. Bütün anneler Tanrı’nın sahip olduğu türde sevgiyi göstermezler fakat çoğunluğu çocuklarını sevmek konusunda övgüyü hak ederler. Tanrı’nın sizi en iyi annelerden daha az sevdiğini mi düşünüyorsunuz? Web sitemizde Tanrı’nın sevgisi hakkında bir dizi yazı var. Eminim bunları okumanın size büyük yararı olacaktır.

Düşünün bir kere. Tanrı’nın sevgisi sizin yaptığınız herhangi bir şeye bağlı değildir. Sevgisi doğasının bir parçasıdır. Tanrı sizi iyi olduğunuz için sevmiyor. Tanrı olduğu için seviyor. Günahla mücadele ediyorsanız ve hayatta yaptığınız çok sayıda hatanın farkındaysanız bu gerçeğin altını çizin. 

Bize karşı sevgisi ne kadar iyi olduğumuza bağlı değil. Tanrı bizi, bizim iyiliğimizden ötürü değil, kendi iyiliğinden ötürü seviyor. Tanrı’nın sevgi tanımını hatırlayın: “Tanrı'yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlu'nu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi. İşte sevgi budur.” (1.Yuhanna 4:8, İncil)