İsa Çarmıha Gerilmiş Miydi?

İsa’nın ölümünün sadece bir efsane olduğuna inanmayı gerçekten çok isteyebilirsiniz. Öyle idiyse, bu efsanenin neredeyse bir gecede yaratılması gerekiyordu çünkü birkaç hafta içinde Hıristiyanlar, İsa’nın çektiği acının günahtan kurtarma gücü ve İsa’nın dirilişinin yaşam veren doğaüstü gücü hakkında vaaz vermeye başlamışlardı bile. Daha da önemlisi bu vaazlar Yeruşalim’de veriliyordu- hatanın durdurulması ve yalanın ortaya çıkarılmasının sağlanmasını en fazla isteyecek olan kentte. Yahudi önderler içinse bu yeni din Yahudi inancının Tanrı’ya küfür niteliğinde çarpıtılmasından başka bir şey değildi.

Gerçek şu ki, Hıristiyanlar inançlarını İsa’nın topluluk önünde mahkemeye çıkarılmış, öldürülmüş ve dirilmiş olmasına dayandırıyorlardı. Bu olaylar gerçekleştikten birkaç hafta sonra bu şekilde konuşmaya başladılar. Bu inanca karşı çıkan binlerce insan, bunlar yanlış olsaydı bunu kolayca kanıtlarlardı. Yani, gerçek İsa ölmemiş olsaydı. Vali Pilatus ya da Kral Hirodes’e ya da Yahudilerin Yüksek Kurulu’na ya da askerlere gidip İsa’nın Hıristiyanların dediği gibi yargılanmadığını ve çarmıha gerilmediğinin kanıtlanmasını sağlayabilirlerdi. Peki, öyle yaptılar mı? Kimse böyle bir şey yapmadı. Kanıtları değerlendirirken bu sessizliğin sesini duymalısınız. Yeruşalim’deki herkes İsa’nın, gerçek İsa’nın çarmıha gerildiğini biliyordu. Birçoğu ölümünü izlemişti.

İlk Hıristiyanlar, İsa’nın ölümü ve dirilişiyle ilgili iddialarını kanıtlamak için tanıkların çok önemli olduğunun çok iyi farkındaydılar. İncil’in esin almış yazarlarından biri İncil’in aşağıdaki bölümünü yazmıştır. İsa’yla aynı çağda yaşamıştır ve şöyle diyordu:

“Aldığım bilgiyi size öncelikle ilettim: Kutsal Yazılar uyarınca Mesih günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve Kutsal Yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi. Kefas'a, sonra Onikiler'e göründü. Daha sonra da beş yüzden çok kardeşe aynı anda göründü. Bunların çoğu hala yaşıyor, bazılarıysa öldüler.” (1. Korintliler 15: 3-6, İncil)

Neden, “Bunların çoğu hala yaşıyor...” dedi? Çünkü iddialarının sınanmasından çekinmiyordu. Gözleriyle tanıklık etmiş insanların da bu şekilde tanıklık vereceğini biliyordu. Başka bir deyişle, Hıristiyanlık tanıkların aksini kolaylıkla ispatlayabilecekleri bir zamanda yayılıyordu. Ne var ki, temel iddialar bu testi geçti. Olaylar olmuştu ve İsa’nın ölümü ve dirilişinden sonraki ilk haftalar ve aylarda Hıristiyanların vaaz ettiklerinin özü işte bu olaylardı.

Neden Bir Düzmece Kursun Ki?

Ayrıca, neden bir grup Yahudi, İsa Mesih’in ölümüyle ilgili bir düzmece kursun ki? Hıristiyanların çarmıha gerilmiş bir Mesih yaratmakla kazanacakları bir şey yoktu. Bu anlatımlar uydurma olsaydı Hıristiyanlığın yayılmasını, insan açısından bakacak olursanız, olanaksız hale getirecekti. Çarmıha gerilerek ölüm, en kötü suçlulara verilen işkenceli bir ölüm cezasıydı. İsa Mesih’in çarmıhta ölen Tanrı’nın Oğlu olduğuna ilişkin haberi duyduğunda bunun saçma olduğunu düşündüler. Çarmıhta ölmüş bir Mesih’i vaaz etmek Hıristiyanların lehine olan bir durum değildi. Yaşamlarını ve görevlerini zorlaştırdı. İncil bu konuda oldukça gerçekçidir:

“Çarmıhla ilgili bildiri mahva gidenler için saçmalık, biz kurtulmakta olanlar içinse Tanrı gücüdür. Nitekim şöyle yazılmıştır:

‘Bilgelerin bilgeliğini yok edeceğim,
Akıllıların aklını boşa çıkaracağım.’

Hani nerede bilge kişi? Din bilgini nerede? Nerede bu çağın hünerli tartışmacısı? Tanrı dünya bilgeliğinin saçma olduğunu göstermedi mi? Mademki dünya Tanrı'nın bilgeliği uyarınca Tanrı'yı kendi bilgeliğiyle tanımadı, Tanrı iman edenleri saçma sayılan bildiriyle kurtarmaya razı oldu. Yahudiler doğaüstü belirtiler ister, Greklerse [Yahudi olmayanlarsa] bilgelik arar. Ama biz çarmıha gerilmiş Mesih'i duyuruyoruz. Yahudiler bunu yüzkarası, öteki uluslar da saçmalık sayarlar. Oysa Mesih, çağrılmış olanlar için -ister Yahudi ister Grek olsun- Tanrı'nın gücü ve Tanrı'nın bilgeliğidir. Çünkü Tanrı'nın ‘saçmalığı’ insan bilgeliğinden daha üstün, Tanrı'nın ‘zayıflığı’ insan gücünden daha güçlüdür. Kardeşlerim, aldığınız çağrıyı düşünün. Birçoğunuz insan ölçülerine göre bilge, güçlü ya da soylu kişiler değildiniz. Ne var ki, Tanrı bilgeleri utandırmak için dünyanın saçma saydıklarını, güçlüleri utandırmak için de dünyanın zayıf saydıklarını seçti. Dünyanın önemli gördüklerini hiçe indirmek için dünyanın önemsiz, soysuz, değersiz gördüklerini seçti. Öyle ki, Tanrı'nın önünde hiç kimse övünemesin. Ama siz Tanrı sayesinde Mesih İsa'dasınız. O bizim için tanrısal bilgelik, doğruluk, kutsallık ve kurtuluş oldu. Bunun için yazılmış olduğu gibi, ‘Övünen, Rab'le övünsün.’” (1. Korintliler 1:18-31, İncil)

Yanlış Okumayın!

Bu bölümdeki ilk ayeti yanlış okumayın. Çarmıhın bildirisinin saçma olduğunu söylemiyor. Saçmalıktan bahsediyor ama çarmıhın bildirisini kastetmiyor.

“Çarmıhla ilgili bildiri mahva gidenler için saçmalık, biz kurtulmakta olanlar içinse Tanrı gücüdür.”

Bunu İsa’nın çarmıha gerilmesi öğretişini hor gören, saçma ve inanmaya değer bulmadıkları için mahvolan insanlar için kullanıyor. Çarmıhın bildirisi nedir?

1) Çarmıhın bildirisi, İsa Mesih’in insanların günahı için bağışlatan kurban olarak ölmesidir. Acı çekmesini ve ölümünü eşsiz kılan da budur.

2) Çarmıhın bildirisi insanın Tanrı’yla, bu bağışlatan kurbanın sayesinde barışabilmesi, Tanrı tarafından bağışlanabilmesi ve kurtulabilmesidir.

Ne büyük ve inanılmaz bir kurtuluş! “Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı.” (2. Korintliler 5:19, İncil)