Bir Sonraki Adımınız Ne Olmalı?

Size yürekten tavsiyem Hıristiyan inancını öğretmeleri için başkalarına dayanmamanız. İncil’i kendi başınıza okuyun. İsa’nın sesine kulak verin. İçinizden. O’nu işiteceksiniz, lütfen bu konuda bana güvenin. En azından incelediğimiz bu ayetlerin mantıklı olarak Muhammed’e atfedilemeyeceğini göreceksiniz. Fakat İncil’i okuduğunuzda bundan çok daha fazlasını göreceksiniz. Bu iki ayete geldiğinizde bunları yavaş yavaş okuyun. İkinci kez okuduğunuzda daha da yavaş okuyun:

“İsa kendisine iman etmiş olan Yahudiler'e, "Eğer benim sözüme bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak" dedi. 
"Biz İbrahim'in soyundanız" diye karşılık verdiler, "Hiçbir zaman kimseye kölelik etmedik. Nasıl oluyor da sen, 'Özgür olacaksınız' diyorsun?"
İsa, "Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes günahın kölesidir" dedi.” (Yuhanna 8: 31-32, İncil)

Şöyle düşünün. Günah sizi hapsetti. Sizi suç, utanç, aldanma ve korku parmaklıkları arkasına hapsetti. Günah, sizi sefalet duvarına kelepçeyle bağlamak dışında başka hiçbir şey yapmadı. Bunu biliyorsunuz ama pek fazla kişiye itiraf etmiyorsunuz. Belki çoğu zaman kendinize bile itiraf etmiyorsunuz. Örneğin, düşündüğünüz anda düşüncelerinizi gösteren bir aracın sırtınıza takılmasını istemeyeceğinizi biliyorsunuz. Dışarı çıkıp düşüncelerinizi herkesin görmesi mutlaka sizi utandıracaktır. Günaha tutsak bir şekilde kalakalmış durumdasınız. Sonra cezanızı yüklenmek üzere İsa geliyor. Sizin cezanızı O üzerine alıyor. Cezayı çekip sizi özgür bırakıyor.  

Tevrat, Zebur ve İncil, günahın ücretinin ölüm olduğunu ilan ettiğinden beri ceza ölümdür:

“Çünkü canlılara yaşam veren kandır. Ben onu size...kendinizi günahtan bağışlatmanız için verdim. Kan yaşam karşılığı günah bağışlatır.” (Levililer 17:11, Eski Antlaşma)

“Ölecek olan, günah işleyen candır.” (Hezekiyel 18: 4, Eski Antlaşma)

“Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6: 23, İncil)

Hapisten kurtulmanın tek yolu cezayı çekmektir. Bu durumda ceza, iyi halden dolayı indirilen beş yıl değildir. Hayır, birinin ölmesi gerekiyor. Ya siz ya da cennetten gönderilmiş, yerinize geçecek Olan. Ölüm olmadan hapishaneden çıkamazsınız.

İyi haber, İsa’nın çarmıha gerildiği yerde bir ölümün gerçekleşmiş olmasıdır. İsa öldüğünde, siz de günahın bir yaşam alma talebi karşısında öldünüz. Özgürsünüz. İsa sizin yerinizi aldı. Artık hapisanedeki hücrenizde kalmaya devam etmeniz gerekmiyor. Tahliye edildiği halde hapishanede kalmak isteyen bir tutuklu gördünüz mü hiç? Ben de görmedim. Kapılar açıldığında tutuklular çıkıp gider. Özgürlük yerine hapishanede kalmayı tercih etme düşüncesi akla uygun değildir. Ceza ödendikten sonra insan neden kendi kendine uyguladığı bir tutsaklık altında yaşasın ki? Haydi dışarı! İsa’ya sizin yerinize ölüp tıpkı yapacağını söylediği gibi ölümden dirildiği için teşekkür edin. Ve dışarı çıkın!!!

İsa şöyle diyor, “Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var.” (Yuhanna 10:11,18, İncil) 

Karar Sizin

Günahın efendiniz olmasından özgür olmak ister misiniz? Önceki ayetlerden birindeki çarpıcı karşıtlığa bakarak durumu özetleyelim: “Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6: 23, İncil)

I.  İki efendi vardır: Günah ve Tanrı. Ancak birinin denetimi altında olabilirsiniz. Ancak birisi sizi özgür kılabilir.

II. Günahla uğraşmanın iki yolu vardır: Ücreti şöyle ya da böyle ödenecektir. Ya biz öderiz ya da bizim yerimize ödemeyi yapmış olan Rab İsa’nın bizlere sunduğu karşılıksız armağanı kabul ederiz. Bizim için karşılıksızdır ama O bir bedel ödedi. 

III. İki sonuç vardır: Ölüm ve sonsuz yaşam.

Ne yapmalısınız? İsa’ya yerinize öldüğü ve söylediği gibi ölümden dirildiği için teşekkür edin. Ve dışarı çıkın!!! Hapisaneden çıkın!

NOT: İncil’de söz edildiği şekliyle sonsuz yaşam cennette yaşam anlamına gelir. Yani, sonsuz yaşama sahipseniz, sonsuz yaşam armağanını aldıysanız sonsuza dek cennette olacaksınız demektir. Diğer taraftan ölüm ayrılık demektir. Canın bedenden ve canın Tanrı’dan ayrılması. Sonsuza dek. İnsan ya sonsuz yaşam armağanını almıştır ve asla Tanrı’dan ayrılmayacaktır ya da sonsuz yaşamı reddetmiştir ve Tanrı’dan sonsuza dek ayrı olacaktır. 

Gerçekten, asıl önemli olan söz konusu olduğunda -sonsuz yaşam (cennet) veya sonsuz ölüm (yani, Tanrı’dan sonsuza dek ayrı düşmek; cehennem)- önümüzde seçim hakkımız var. Ulaşmak istediğimiz yeri ve sonsuza dek kalmak istediğimiz yeri seçebiliriz. Benim kitabıma göre bu oldukça iyi bir anlaşma. Sizce öyle değil mi?