İncil’deki ilk dört esinlenmiş yazıya Müjde deniyor çünkü her biri Tanrı’nın kendisini İsa Mesih’te insanlığın kurtuluşu için göstermesiyle ilgili iyi haberi anlatıyor. İncil’i okuyun ve Tanrı’nın cennete davetini işitin! Bu durumda buna Müjde dışında başka ne denilebilirdi ki?

Bu dört kısım Mesih’in sözleri ve yaptıklarıyla ilgili, ama yaşam öyküsünün günümüzde kullanılan anlamıyla yaşam öyküsü denemez çünkü çoğunlukla İsa’nın yaşamının son üç yılıyla ilgili. Ayrıca, ölümünden önceki haftaya ve sonra mezardan dirilişine oldukça fazla yer ayırıyor. Başka bir seçenek yok. Öyle görünüyor ki, Tanrı İsa’nın yaşamının bu son haftasına odaklanmamızı istiyor. Sonsuzluktaki yazgınız İsa’nın dünyadaki yaşamının son kısmında anlatılanlara bağlı olduğuna göre Tanrı’nın buna odaklanmamızı istemesine şaşmamalı!

İncil’deki bu dört kısmı bitirdikten sonra beşinci tarihsel yazıya, Elçilerin İşleri’ne geleceksiniz. Aslında üçüncü Müjde’nin devamıdır. Aynı yazar tarafından Tanrı’nın esini altında yazılmıştır; doktor olan ve elçi Pavlus’a eşlik eden Luka. İsa Mesih’in dirilişi ve göğe alınmasından sonra Hıristiyanlık’ın yükselişini anlatır. Filistin’den kuzey batıya doğru, günümüzde Türkiye ve Yunanistan olarak bilinen yerlere doğru yayılmasını anlatır. Yirmi sekiz bölümü İsa’nın ölümü ve dirilişinden sonraki otuz yılı kapsar.

Bu anlattıklarım İncil’i okumak için sizde istek uyandırdı mı? Öyle olmasını umarım ama mutlaka dikkatinizi çekmiş olan daha önceki bir konuya döneyim. Hıristiyanlık hakkında sadece okumakla kalmayıp yanlış olduğunu mu kanıtlamak istiyorsunuz? Umarım bu web sitesindeki yazıları okumak için sizi motive eden şey bu değildir ama öyleyse bu makalede sorduğum soruyu hatırlayın. “Bütün yollar aynı yere götürür mü?” Bu makalede hepsinin cennete götürmediğini öğrendiniz. Ama siz zaten bunu biliyorsunuz, öyle değil mi? Size önünüzdeki yolları incelemek ve bilgi sahibi olarak bir seçim yapmak konusunda meydan okumak istiyorum.  

Umarım en kısa zamanda Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’yı daha iyi tanırsınız. Bunlar dört müjdeyi yazan kişilerin isimleridir. İsa’yla ilgili anlatımları birleştirmek yerine bize dört ayrı müjde vermek Tanrı’nın fikriydi. Nitekim bu Tanrı’nın büyük fikirlerinden biriydi. Ama zaten Tanrı’nın fikirlerinin hepsi harika, öyle değil mi? “Tanrı'nın zenginliği ne büyük, bilgeliği ve bilgisi ne derindir! O'nun yargıları ne denli akıl ermez, yolları ne denli anlaşılmazdır!”  (Romalılar 11:33)

İncil’de İsa’nın yaşamının dört anlatımının olması neden iyidir? Dördü de aynı hikayeyi farklı bakış açılarıyla anlatıyor. Buna biraz açıklık getireyim. Diyelim ki genç bir aile sokağın köşesinde dururken bir kazaya şahit oluyor ve kazada herkes yaşamını yitiriyor. Baba, kazadaki arabaların hangi marka olduğu ve ne yapımı olduğunu anlatabilir. Anne arabaların rengini ve içlerinde kaç kişi olduğunu anlatabilir. Aynı kazaya tanıklık eden dokuz yaşındaki oğulları arabanın markasını bilemeyebilir ama kazanın nedeni olan ve neredeyse ezilen köpeği anlatabilir. Küçük kızkardeşi ise çarpışma anında arabadan fırlayan oyuncak bebekten söz edebilir. Buna göre kim gerçeği anlatıyor? Her biri gerçeği anlattı ama farklı bir bakış açısıyla. 

Müjde yazarlarının hepsi Mesih’in yaşamının hikayesini anlatıyor. Ne var ki, bir yazar İsa’nın benzetmelerini vurgulamayı seçerken diğeri İsa’nın benzetmelerinin sadece birkaç tanesini anlatıyor ama İsa’nın doğası ve karakteri üzerinde odaklanıyor. Dört müjde anlatımını biraraya getirdiğimizde İsa Mesih’in yaşamı ve yaptıklarının daha tam ve zengin bir resmini görebiliyoruz. Bu anlatımlarda İsa’nın dört yönünü görüyoruz. Her biri İsa’nın farklı bir yönünü resmediyor.

Kuran’da İblis’in Adem önünde eğilmesinin hikayesi yedi kez anlatılıyor, Adem’in hikayesi, Lot’un hikayesi, Nuh’un hikayelerinin her biri en azından 3 kez anlatılıyor. Eğer bunu garip bulmuyorsanız ve her birinin farklı ayrıntıları olduğunu kabul edebiliyorsanız neden İncil’de İsa’yla ilgili anlatımları garip bulasınız? Kuran’daki bu anlatımlar Tanrı’dan ise neden Tanrı İsa’nın hikayesini kendisinin görevlendirdiği dört farklı yazar aracılığıyla anlatamasın?

Daha önemli olan mesele, kuşkusuz hangi inanç doğru sorusudur. Hangi din Tanrı’dan olan yazıları içerir ve sonraki yaşamda bizi Tanrı’ya ve cennete götürür? Eğer iki din birbiriyle çelişen teolojiler içeriyorsa ve her biri hakkında araştırma yaptıysak varabileceğiniz ancak iki sonuç vardır: 

1)  İkisi de doğru değil.
2)  Eğer biri doğruysa, diğeri doğru olamaz.

Bu makalede öğrendiğiniz gibi bu gibi sonuçlar çıkarmak hoşgörüsüzlük değildir. Bunlar çok rahatsız edicidir ama gerçek hakkında dürüst olmamız gerekiyor, öyle değil mi? Kutsal Kitap’ın Tanrısı diğer dinlerin ilahlarına benzemez. Diğer dinler doğru davranışları, doğru tekrarlamaları, doğru kurbanı, doğru okumaları, doğru kuralları, doğru dinsel gelenekleri, doğru giysileri ve doğru yeri öngörür. Öyle değil gerçek Hıristiyanlık'ta. Tanrı tarafından kabul edilmek, şimdi ve gelecekte, satın alınamaz ya da kazanılmaz, ancak verilebilir. Cennette sonsuz yaşam armağanını alabilirsiniz. Karşılıksız olarak! Tanrı’nın armağanıdır. Sadece kabul etmemiz gerekir. Sadece benimsememiz gerekir.

“Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6:23)

“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” (Efesliler 2:8-9)

Gerçekten karşılıksız mı? Gerçekten! "İnsanlar İsa Mesih'te olan kurtuluşla, Tanrı'nın lütfuyla, karşılıksız olarak aklanırlar." (Romalılar 3:24)

İsa şöyle diyor, “Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var.” (Yuhanna 10:11,18)

“Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.” (Yuhanna 10:27-28)

Sesini duydunuz mu? Umarım, duyarsınız çünkü bu web sitesi, O’nun sesini duymanızı sağlamak amacıyla tasarlanmıştır.