İsa’nın çarmıhında gerçekleşen şey, Tanrı’nın gücünün sergilenmesiydi. Bazıları, İsa’yı çarmıha gerdikleri gün insanın zafer kazandığını düşünebilirler. Ya da, İsa’nın, daha onurlu bir şekilde tasvir edilebilmesi için çarmıh hikayesinin yeniden yazılması gereken çaresiz bir kurban olduğunu düşünürler! Bu doğru değil. İnsan ve Tanrı arasında duran bütün engellerin sonsuza dek ortadan kaldırıldığı ilahi bir iş gerçekleşiyordu! ‘Bütün’ kelimesinin altını çizin ve bu, tek, kudretli, ilahi eylemde hesabı verilen milyarlarca, milyarlarca günahı düşünün. İsa çaresiz bir kurban mıydı? Ne tasarladığını bizlere anlatırken O’na kulak verelim:
“Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. Canımı, tekrar geri almak üzere veririm… Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var.” (Yuhanna 10:10, 17-18)
En Beklemediğiniz Yerde Tanrı’nın Gücü
Güç; saf, ilahi güçtü, İsa’nın çarmıha gerildiği Ölüm Tepesi’nde sergilenen buydu. Şöyle düşünün. İnsan, dünyanın en güvenli hapishanesinde tutsak tutuluyor. Çıkış yolu yok. Kimse kaçamıyor. Kurtulmak mümkün değil. Duvarlar geçilemeyecek kadar kalın. Demir barlar, kırılamayacak kadar sağlam. Dikenli teller fazlasıyla keskin. Dışarıdan içeriye kimse giremiyor. Gardiyanlar hapishane kurallarında kimseye ayrıcalık tanımıyorlar. Gardiyanlardan birinin adı, ‘Tanrı’nın Kutsallığı’. Başka birinin adı, ‘Tanrı’nın Adaleti’. Tutsakların, Tanrı’ya günah işlemenin cezasını çekmek dışında başka kesinlikle hiçbir seçenekleri yok. Yasa harfi harfine uygulanacak. “Çünkü günahın ücreti ölüm…” (Romalılar 6:23). 
Ölüm ayrılık demektir. Günahkar Tanrı’dan sonsuza dek ayrılacaktır.
Dedim ki, “Kurtuluş mümkün değildir.” Bu sadece kendilerini kurtarmaya çalışanlar için geçerli. Tanrı için imkansız değildir. Sevgisi gücü kadar büyük ve ne ölçü ne de sınır tanıyor. Tanrı tarafından kaleme alınan ve İncil’de bizlere açıklanan sevgi hikayesinin arkasında her şeye gücü yeterlilik vardır. Tanrı ile hiçbir şey olanaksız değildir.
Tanrı’nın gücü ve sevgisine bağlanmanız için neye gerek var? Dünyasal virüslerin hepsinden daha ölümcül olan bir durumdan kurtulmanız için gereken nedir? İsa’ya iman. Sadece İsa’ya iman. “Müjde iman eden herkesin -önce Yahudiler'in, sonra Yahudi olmayanların- kurtuluşu için Tanrı gücüdür.” (Romalılar 1:16)
Çok Sayıda Yanlış Anlama
Katolik Kilisesi, Tanrı’nın gücü ve sevgisine ilişkin bu bildirinin kürsülerinden vaaz edilmesine izin vermiyor. Kutsal Yazılar, ölçüsü ne olursa olsun, insan iyiliğinin, ahlakının veya dini görevlerin, kimseyi Tanrı gözünde kabul edilebilir yapamayacağını veya cennete sokamayacağını öğretiyor, Katolik Kilisesi ise aksini öğretiyor. İnsanın Tanrı’ya yardım etmesi gerektiğini öğretiyor. İnsan kendi kurtuluşuna katkıda bulunmadıkça Tanrı insanı kurtaramaz. Katolik Kilisesi’nin talimatlarına göre gerçekleştirilen dini törenlerin kurtuluş için gerekli olduğunu öğretir. (Katolik Kilisesi Katekizmi, paragraf 1129. Katolik Kilisesi Katekizmi Katolik Kilisesi’nin inanç ve uygulamalarıyla ilgili resmi yayınıdır.)
Bu nedenle, Katolik Kilisesi’ndeki en önemli hata, kurtuluş için sadece Mesih’e imanın yeterli olmadığı inancıdır. Tanrı’nın gücüne insanın çabalarını eklemeye çalışmaktadırlar! Bu, Tanrı’ya çok çok uzun zaman önce evreni yaratmasına yardım edeceğinizi söylemek gibi bir şey. Tanrı’nın yardımımıza ihtiyacı yoktur. Evreni yaratırken ihtiyacı olmadı ve kurtuluşumuzu sağlamak için de ihtiyaç duymuyor. Kutsal Kitap, açıkça ve sürekli olarak, İsa Mesih’i Kurtarıcı olarak kabul etmekle, basitçe iman ederek (inanarak) hak edilmeyen lütuf aracılığıyla kurtuluşa erişildiğini açıklamaktadır.
“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” (Efesliler 2:8-9)
“İsa'nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın. Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur. Kutsal Yazı, "O'na iman eden utandırılmayacak" diyor. "Rab'be yakaran herkes kurtulacak."” (Romalılar 10:9-11,13)
Sonsuz kurtuluşumuzun, yaptıklarımıza değil, İsa hakkında ikrar ettiklerimize bağlı olduğu Kutsal Yazılar’a göre açıktır. Katolik Kilisesi bunu reddediyor. Resmi duruşlarına göre, kişinin İsa’ya inanması VE vaftiz olması VE erdem kazandıran eylemler yapması VE Katolik Kilisesi’nin hükümlerine uyması VE tövbe edilmemiş günahlarla ölmemesi VE, VE, VE... gereklidir. Katolikliğin, meseleler arasında en önemlisi olan sonsuz kurtuluşumuz konusunda, Kutsal Kitap’tan sapması, Katolik inancının gerçek Hıristiyanlık dışında başka bir şey olduğu anlamına gelir. İnsanın kurtuluşu için İsa’nın çarmıhında gerçekleşen ilahi kudretli, kutsal işi gerçekten görmemiştir. Bize gördüğünü söylüyor ama uygulamada görmediğini gösteriyor.
Şayet kişi Katolik Kilisesi’nin resmi olarak öğrettiklerine inanıyorsa, kurtulamayacaktır. Kurtuluşun olanaksız olduğu o hapishanede tutsak kalacaktır. Çıkış yok. Kimse kurtulamaz. Duvarlar içeri girilemeyecek kadar kalın. Demir barlar kırılamayacak kadar sağlam. Dikenli tel fazlasıyla keskin. Dışarıdan içeriye kimse giremez. Roma’daki Katolikler yardım edemez. Hiçbir insan giremez. İnsanın Tanrı’ya karşı günah işlemenin cezasını çekmek dışında yapabileceği bir şey yoktur. Cezasının gerektirdiği kadar tutsak kalacak. Ne kadar? Sonsuz bir Tanrı’ya karşı günah, ancak sonsuz değeri olan bir bedelle ödenebilir. İsa’nın bizim yerimize ödediği bedeli kabul etmemek Tanrı’ya başka bir seçenek bırakmıyor. Kendimiz ödemeye başlayacağız. Bunun anlamı, sonsuzluğu Tanrı’dan ayrı olarak geçirmektir. Bu nerede olacak? Cehennemde.