Diğer taraftan Simun, susuzluğunun farkında değil. Simun gibi insanların lütfa ihtiyacı yoktur. Onlar lütfu incelemekten memnundur. Tanrı’ya merhamet için yalvarmazlar. Simun’un bağışlanması mümkün değilmiş gibi bir durum yoktu ortada. Sorun hiç bağışlanmayı istememesi. Böylece kadın içerken o böbürleniyor. Kadının verecek çok sevgisi varken Simun’un verecek hiç sevgisi yok. Neden? Buna 747 İlkesi diyebiliriz: “Bu nedenle sana şunu söyleyeyim, kendisinin çok olan günahları bağışlanmıştır. Çok sevgi göstermesinin nedeni budur. Oysa kendisine az bağışlanan, az sever.” (Luka 7:47)

Aynı isme sahip jumbo jet gibi, 747 İlkesinin kanatlarını geniştir. Uçak gibi, bu gerçek sizi başka bir yüksekliğe çıkartabilir. Bir kez daha okuyun “…kendisine az bağışlanan, az sever.” Diğer bir deyişle, almadığımızı veremeyiz. Hiç sevgi görmediysem nasıl başkalarını sevebilirim? Tanrı’nın verdiği türden sevgiyi hiç görmediysek başkalarını nasıl aynı şekilde sevebiliriz? 

Nasıl da sevmeye çalışıyoruz! Sanki irade gücüyle sevgiyi yaratabilirmişiz gibi. Sanki içimizde sadece biraz odun ya da daha sıcak bir ateşe ihtiyacı olan bir damıtma tesisi varmış gibi. Kararlılıkla dürtüyoruz, dokunuyoruz. Sorunlu bir ilişkiyi düzeltmek için tipik stratejimiz nedir? Daha fazla gayret etmek.

“Eşimin onu bağışlamama ihtiyacı mı var? Bilmiyorum ama ona bunu vereceğim.”
“Ne kadar acırsa acısın umrumda değil, işeyaramaz patronuma karşı iyi davranacağım.”

İlk Önce Sevgi Almak

İşte böyle gayret ediyoruz. Dişlerimizi sıkarak. Kararlı bir şekilde. Ama sonra geçmişte bizi inciten şeyleri hatırlıyoruz ve bunları bağışlamamız ya da iyi davranmamız gereken insanları incitmek için bir mazeret olarak kullanıyoruz. Tekrar. Ve tekrar. Kendimizi bu kadar korumaya çalışırken, bu kadar tepkiselken ve bu kadar çabuk kırılırken nasıl başarılı olabiliriz? Sevmeyi öğrenme sürecinde bir adımı atlıyor olabilir miyiz? İlk sevgi adımının başkalarına değil de, bize karşı olması gerekiyor olabilir mi? Sevmenin sırrı almak olabilir mi? İlk önce sevgiyi alarak sevgi veriyor olabilir miyiz? “Bizse seviyoruz, çünkü önce O [Tanrı] bizi sevdi.” 

Daha çok sevebilmeyi istiyor musunuz? Tanrı tarafından çok sevilen bir Tanrı çocuğu olduğunuzu kabul ederek başlayın. Bu konuda İncil’den öğrenebilirsiniz. “Bunun için, sevgili çocukları olarak Tanrı'yı örnek alın. Mesih bizi nasıl sevdiyse ve bizim için kendisini güzel kokulu bir sunu ve kurban olarak nasıl Tanrı'ya sunduysa, siz de öylece sevgi yolunda yürüyün.” (Efesliler 5:1-2)

Gerçek bağışlanmayı öğrenmek ister misiniz? Bağışlanmanız üzerinde düşünün. Yoksa, gerçekten bağışlanmadınız mı? Sonsuza dek bütün günahlarınız bağışlandı mı? Tanrı’nın eksiksiz bağışlamasının farkında değilseniz, Tanrı’nın size yazmış olduğu bir sevgi mektubu olan İncil’i okuyun: “Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.” (Efesliler 4:32)

Başkalarına öncelik vermekte zorlanıyor musunuz? İsa Mesih’in size öncelik vermesini düşünün. Evet, doğru okudunuz. İsa Mesih size hizmet etmek için geldi. Nitekim, O’nun yüreğinde şu anda en önemlisiniz. Sayısız galaksileri değil. Vahşi ormanlardaki aslanları değil. Onlar değil, siz. Siz. ‘Hizmetkar’ sözünü işittiğiniz zaman aklınıza ne gibi resimler geldiğini bilmiyorum. Belki, en sevdiğiniz restorandaki garsonu düşünüyorsunuz. Aileniz için yorgunluk nedir bilmeden çalışan teyzeniz ya da anneniz aklınıza geliyor olabilir. Ben ‘hizmetkar’ sözünü işittiğim zaman İsa’yı düşünüyorum. İncil’i çalışmaya başlamadan önce böyle düşünmezdim. Ama artık böyle düşünüyorum.

“İsa onları yanına çağırıp şöyle dedi: "Bilirsiniz ki, ulusların önderleri sayılanlar, onlara egemen kesilir, ileri gelenleri de onlara ağırlıklarını hissettirirler. Sizin aranızda böyle olmayacak. Aranızda büyük olmak isteyen, ötekilerin hizmetkârı olsun. Aranızda birinci olmak isteyen, hepinizin kulu olsun. Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi."” (Markos 10:42-45)

Daha sabırlı olmanız gerekiyor mu? Tanrı’nın sabrından daha çok alın. “Size karşı sabrediyor. Çünkü kimsenin mahvolmasını istemiyor, herkesin tövbe etmesini istiyor.”  (2.Petrus 3:9)

Cömertlik yaşantınızda pek akla gelmeyen bir erdem mi? Tanrı’nın size karşı ne kadar cömert olmak istediğini düşünün. “Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü.” (Romalılar 5:8). “Rabbimiz İsa Mesih'in lütfunu bilirsiniz. O'nun yoksulluğuyla siz zengin olasınız diye, zengin olduğu halde sizin uğrunuza yoksul oldu.” (2.Korintliler 8:9). “Tanrım da her ihtiyacınızı kendi zenginliğiyle Mesih İsa'da görkemli bir biçimde karşılayacaktır.” (Filipililer 4:19)