Bunun gibi ayetlerden ne öğreniyoruz? İnsanın sonsuzluktaki mutluluğunu ya da göreceği zararı belirleyen nihai olarak kendi doğru işleridir. Böylece, Müslümanlar hem İsa’nın çarmıhtaki bağışlatan işini hem de ölümünün tarihsel gerçekliğini reddederler. Nitekim Kuran cehennemin bazı kişiler için yaratıldığını söyler. Bunları ne kadar iyi iş yaparlarsa yapsınlar hiçbir şey kurtaramayacaktır.
Kuran ve İslam’ı temsil eden duvarın köşesinden elimi İncil ve Hıristiyanlık’ı temsil eden duvara uzattığım zaman, bu iki inancı bu teolojik konuda birleştiren tuğla sırasını bulabilecek miyim? Tanrı’nın İncil’de kurtuluş hakkında öğrettiklerini okuduğunuzda inançlarımız arasında devamlılık olmadığını göreceksiniz.
B. Hıristiyanlık’ın Kurtuluş hakkında Öğretişi: İsa Mesih. Yeni Antlaşma İsa Mesih dışında bütün insanların günahkar olduğunu doğrular.
Bu iki ayeti karşılaştırın:
“Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı.” (Romalılar 3: 23, İncil)
“Çünkü başkâhinimiz [İsa] zayıflıklarımızda bize yakınlık duyamayan biri değildir; tersine, her alanda bizim gibi denenmiş, ama günah işlememiştir.” (İbraniler 4:15, İncil)
Halkının günahları için kefareti, İsa’nın günahlı olmamasıyla yakından ilintilidir:
“Bu çocuklar etten ve kandan oldukları için İsa, ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis'i, ölüm aracılığıyla etkisiz kılmak üzere onlarla aynı insan yapısını aldı. Bunu, ölüm korkusu yüzünden yaşamları boyunca köle olanların hepsini özgür kılmak için yaptı. Kuşkusuz O, meleklere değil, İbrahim'in soyundan olanlara yardım ediyor. Bunun için her yönden kardeşlerine benzemesi gerekiyordu. Öyle ki, Tanrı'ya hizmetinde merhametli ve sadık bir başkâhin olup halkın günahlarını bağışlatabilsin. Çünkü kendisi denenip acı çektiği için denenenlere yardım edebilir.” (İbraniler 2:14-18, İncil)
Bu vahiyle uyumlu olarak Hıristiyanlar günahlarının, İsa Mesih çarmıha gerildiğinde O’nun üzerine yüklendiğine inanırlar. Böylece, İncil’de Tanrı’dan gelen bu vahyi doğrulamış olurlar:
“Tanrı, günahı bilmeyen Mesih'i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı'nın doğruluğu olalım.” (2. Korintliler 5: 21, İncil)
“Mesih bizim için lanetlenerek bizi Yasa'nın lanetinden kurtardı. Çünkü, "Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir" diye yazılmıştır.” (Galatyalılar 3:13, İncil)
“Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur.” (Yuhanna 15:13, İncil)
Üçüncü Gün Ölümden Dirildi
Hıristiyanlar sadece İsa’nın halkının günahları için çarmıhta öldüğünü doğrulamakla kalmaz üçüncü gün ölümden dirildiğini de kabul ederler. İncil’den bu ayetlere kulak verin:
“Şimdi, kardeşler, size bildirdiğim, sizin de kabul edip bağlı kaldığınız Müjde'yi anımsatmak istiyorum. Size müjdelediğim söze sımsıkı sarılırsanız, onun aracılığıyla kurtulursunuz. Yoksa boşuna iman etmiş olursunuz. Aldığım bilgiyi size öncelikle ilettim: Kutsal Yazılar uyarınca Mesih günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve Kutsal Yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi. Kefas'a, sonra Onikiler'e göründü. Daha sonra da beş yüzden çok kardeşe aynı anda göründü. Bunların çoğu hala yaşıyor, bazılarıysa öldüler. Bundan sonra Yakup'a, sonra bütün elçilere, son olarak zamansız doğmuş bir çocuğa benzeyen bana da göründü.” (1. Korintliler 15:1-8)
Bu bildiride, Müjde Hıristiyan inancının merkezidir. Hıristiyanlık’ın anlamlı bir şekilde devamı olduğunu iddia eden dinle ilgili herhangi bir geleneğin bu gerçekleri doğrulaması gerekir. Fakat İslam bu noktada eksik kalmaktadır.
Aden Bahçesi’nde Neler Oldu?
Ne yazık ki, Adem ve Havva’yla ilgili hikayenin Kuran’daki versiyonunda Tanrı ve Adem ve Havva arasındaki önemli yüzleşme atlanmıştır. Adem ve Havva Tanrı’nın bağışlaması için yalvarmış, Tanrı da onları bağışlamıştır. Kuran’da bunu okuyoruz. Tanrı, günahlarını bağışladığı için Müslümanlar bütün insanlığın Al-Fitra yani, Allah’a boyun eğen doğal bir konumda doğduğuna inanıyorlar. Ayrıca, gerçek tövbenin insanı bu asıl günahsız konuma geri getirdiğine inanıyorlar.
Kuran Aden Bahçesi’nde gerçekleşen olayları anlatan öykü de neyi atladı? Tanrı’nın onları bağışlama aracını anlatmadı!!! Tanrı onları ne aracılığıyla bağışladı?
Adem ve Havva’nın Aden Bahçesi’nde kusursuz bir hayatı vardı. Bildikleri tek şey esenlik ve uyumdu. Tanrı yaşamlarını, iyi olanı anlayabilmeleri, düşünebilmeleri ve görebilmelerini sağlayacak şekilde tasarlamıştı. Kötülüğü bilmiyorlardı, kötülük kavramını dahi bilmiyorlardı. Vicdanları bile yoktu. En azından işleyen bir vicdanları yoktu. Kötü olanla iyi olanı ayırt etmelerine yardım etmesi için vicdana ihtiyaçları yoktu, çünkü insan masum olarak yaratılmıştı. Masumiyet, kötülüğü bilmemektir. Kendi düşünce yaşamınızda yaşadığınız mücadeleleri düşünün, belki, kimsenin bilmediği gizli günahlarınızı düşünün. Adem ve Havva hiç böyle bir sorun yaşamadılar.