Evet, Katolikler’e öğretilen bu.

1)  Katolik Kilisesi’ne göre Ekmek ve Şarap Ayini, ‘gerçek ve doğru kurbandır.’ (Trent Konsili, Oturum 22, ‘Ayin’in En Kutsal Kurbanı’na İlişkin Öğretiş ve Kanonlar’, 1.Bölüm)

2)  Sadece sembolik değil, gerçek bir kurban. (İkinci Vatikan Konsili, ‘Kutsal Litürji’, ‘Ekmek ve Şarap Ayini Gizemi’yle ilgili talimat, no.9)

3)  Ayinde İsa Mesih ‘kansız bir şekilde kurban.’ [Kansız bir şekilde kurban etme, bir kurbanın sunu olarak öldürülmesidir.] (Pope Pius XII, Mediator Dei, no.68)

4)  Kansız da olsa, Mesih’in ölümünün sadece anılması değildir. (Papa Pius XII, Mediator Dei, no.68)

5)  Katolik inancına göre, rahip her Ekmek ve Şarap Ayini yaptığında, Tanrı’nın günah karşısında gazabı yatıştırılır. (Trent Konsili, Oturum 22, ‘Ayin’in En Kutsal Kurbanı’na İlişkin Öğretiş ve Kanonlar’, 2.Bölüm)

6)  Ölmüş fakat henüz tam olarak temizlenmemiş olanlar içindir aynı zamanda. (Trent Konsili, Oturum 22, ‘Ayin’in En Kutsal Kurbanı’na İlişkin Öğretiş ve Kanonlar’, 2.Bölüm)

Katolik Kilisesi Katekizmi’ne de kulak verelim. Katolik Kilisesi Katekizmi Katolik Kilisesi’nin inançları ve uygulamaları hakkındaki resmi yayınıdır. Açıklama veya alıntının yayınlarında hangi paragrafta yer aldığı parantez içinde belirtilmiştir.

İsa’nın çarmıhta verdiği kurban ve Ekmek ve Şarap Ayini ‘bir ve aynı kurbandır.’ Her durumda, Mesih, sunan ve sunudur. (1367, 1407-1410). Bu eylem, hem yaşayanlara hem de ölülere fayda sağlar! (1371, 1414, 1689)

Roma Katolikler için, cennet umudu İsa’nın günahlarının borcunu ödemek üzere ilk ve son kez gerçekleştirdiği işe bağlı değildir. Tanrı hala memnun değildir. İsa’nın Yeruşalim’de gerçekleştirdiği bu kurban aracılığıyla Tanrı’nın günah karşısında gazabı hala yatışmamıştır. Roma Katolik inancına göre, rahip ne zaman Ekmek ve Şarap Ayini’ni sunsa, Tanrı’nın günah karşısında gazabı yatıştırılır. “Rab bu kurbanla yatışır.” (Trent Konsülü, 22. Oturum, ‘Ayin’in En Kutsal Kurbanı’na İlişkin Öğretiş ve Kanonlar, 2.Bölüm)

Kutsal Kitap bunu öğretmiyor! İsa’nın sizin için kaç kere ölmesi gerekiyor? Bir kere yeter mi? Kutsal Kitap yeterli olduğunu söylüyor! “İsa Mesih'in bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.” (İbraniler 10:10, İncil)

Anneannemin sevinç çığlığı bu gerçeği anlamasından kaynaklanıyordu. Sonunda özgür olmak. Sadece İsa sayesinde, sonsuzluk boyunca nihayet özgürlük. Bizim ziyaretimizden önce hastanede rahibinden işittikleri sevinçle haykırmasına neden olmadı. Neden? Katolikler için cennette sonsuz yaşam, yaşam boyunca mücadele ve çalışma gerektirir. Tanrı’nın ve Katolik Kilisesi’nin buyruklarına uymaları şarttır. Kilisenin tüm törenlerine katılmalı ve sevap işlemelidirler. Bu itaat eylemlerinin bir gün cennette sonsuz yaşamı hak etmelerini sağlayacağı umuduyla sürekli olarak iyi işler yapma mücadelesi içinde olmalılar.   

İsa’nın sağladığı huzura büyük ihtiyaç duyuyorlar. 

İncil’i okuduğumuzda Tanrı karşısında doğru bir konumun, mücadeleyle değil, huzurla tarif edildiğini görüyoruz. İsa çarmıhta sonsuz kurtuluşumuzu çoktan güvence altına almıştır. Cennette sonsuz yaşam, İsa’nın bizim yerimize yaptıklarına gerçekten inananlar için Tanrı’dan gelen kazanılmayan bir armağandır. İnsanın kazanmak için yapacaklarından ayrı olarak bu Tanrı’nın cömertçe verdiği karşılıksız bir armağandır. Bu nedenle, İsa’ya gerçekten inanan bir kişi artık mücadele etmez, dinlenir. “Tanrı işlerinden nasıl dinlendiyse, O'nun huzur diyarına giren de kendi işlerinden öylece dinlenir.” (İbraniler 4:10). İsa’ya gerçekten inanan bir kişi, Tanrı karşısındaki sonsuz konumu İsa’nın tamamlanmış işine bağlı olduğu için, cennete gideceğini kesin olarak bilir. Böyle biri İsa’nın kendisinden istediğini yapmıştır. İsa’ya gelmek. İsa’nın vermeyi vaat ettiği şeyi almıştır. Huzur! “Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size rahat veririm.” (Matta 11:28)

Katolik Kilisesi aynı görüşte değildir. Tanrı’nın cennette sonsuz yaşamı ancak hak edenlere verdiğini öğretir. Onların yaptıkları iyi işlerin sonucudur. “Ödülümüz olarak aslında cenneti hak ediyoruz... Cennet için savaşmak gerekir; cenneti kazanmamız gerekir.”  (Matthias Premm, Dogmatic Theology for the Laity (Din Görevlileri Olmayanlar için Dogmatik İlahiyat, Rockford, Illinois, Tan Books, s.262)

Bu yazı dizisinin amacı Katolik ilahiyatını Kutsal Kitap’ın öğrettikleriyle kıyaslamaktı.  Kutsal Kitap cenneti hak etme konusunda ne öğretiyor? Cennet, kendisini hak edenler için mi? Aksine, Kutsal Kitap her insanın sonsuz cezayı hak ettiğini öğretir. “Çünkü günahın ücreti ölüm...” (Romalılar 6:23, İncil). Bizler Tanrı’nın bizlere lütufkar bir şekilde vermeye hazır olduğu cennette sonsuz yaşam armağanını ancak İncil’de bulabiliriz. Bu eşsiz armağan kime verilir? İsa’ya basitçe güvenenlere verilir. İsa artı iyi işlere değil. Sadece İsa’ya.“Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır.” (Romalılar 6:23, İncil). Bu kimsenin hak etmediği bir armağandır!