İşte burada yine ölümü izleyen dakikaların resmini görüyoruz. Bütün insanlığın şu ya da bu zamanda geçtiği yolda ölüm vadisinden geçmek gibi bir şey. Yolda hemen bir kavşakla karşılaşacaksınız. Biri cennetteki sonsuz yaşama doğru gider, diğeri ise aşağı doğru, canınızın Tanrı’dan sonsuza dek ayrı olacağı bir yere doğru gider. Ölümünüzün ruhsal yönü - Tanrı’dan ayrı olmak - siz ölmeden önce çözülmediği sürece cennetteki sonsuz evinize giden yoldan gitmenize izin verilmeyecektir. Bir an ana yoldasınızdır, sonra bir anda kavaşağa gelirsiniz. Daha siz neyin ne olduğunu anlamadan hiç sona ermeyecek bir şey başlar. Tanrı'dan sonsuza dek ayrı olmanın eziyeti ve tarif edilemez acısı hemen o anda başlar.   

Bunu daha önce okudunuz, fakat birinin bu eziyeti ve acıyı sizin yerinize çektiğini biliyor musunuz? İsa Mesih’in ölümünün amacı buydu. Üç gün sonra dirilmesi ise Tanrı’nın bu olay üzerine vurduğu ‘onay mührüydü.’ İncil şöyle diyor:

“Nitekim Mesih de bizleri Tanrı'ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü.” (1. Petrus 3:18)

Günahın ölümle cezalandırılması gerektiği için günahsız İsamız çarmıha kendi rızasıyla gitti ve günahın neden olduğu gazabı yatıştıran kurban olarak kendini isteyerek sundu. Kutsal Kitap şöyle diyor:  

“Kan dökülmeden bağışlama olmaz.”

Günahın bağışlatılması kan dökülmesini gerektirir. Hayvanlar, Tanrı’nın Eski Antlaşma’daki talimatlarına göre kurban edilirdi. Fakat hayvanın kanı insanın günahını ancak örtebiliyordu, tamamen kaldıramıyordu. 

“Oysa Mesih, kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkmıştır. Bir kez ölmek, sonra da yargılanmak nasıl insanların kaderiyse, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir.
Kutsal Yasa'da gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır. Bu nedenle Yasa, her yıl sürekli aynı kurbanları sunarak Tanrı'ya yaklaşanları asla yetkinliğe erdiremez.
Erdirebilseydi, kurban sunmaya son verilmez miydi? Çünkü tapınanlar bir kez günahlarından arındıktan sonra artık günahlılık duygusu kalmazdı. Ancak o kurbanlar insanlara yıldan yıla günahlarını anımsatıyor. Çünkü boğalarla tekelerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.”  (İbraniler 9:26-28; 10:1-4, İncil)

İnsanlığın günahlarını bağışlatması için günahsız birinin kurban edilmesi gerekiyordu.  Günahkar bir insanın başka bir günahkar yerine ölme hakkı yoktur, öyle değil mi? Kendi günahları yüzünden ölmesi gerekirdi. O zaman aramızda günahı olmayan biri yoktur değil mi? Günahsız kul olmaz! Bir dakika....bunu yapabilecek Biri vardı. Gelişi önceden peygamberlik sözüyle bildirilmişti. Bizim yerimize öleceği önceden bildirilmişti.Vaftizci Yahya O’nu gördüğünde şöyle dedi:

“Yahya ertesi gün İsa'nın kendisine doğru geldiğini görünce şöyle dedi: ‘İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!’” (Yuhanna 1:29, İncil)

Adem ve Havva Aden Bahçesi’nde Tanrı’ya karşı günah işledi. Tanrı buna onların yerine masum bir hayvanı kurban ederek karşılık verdi. İşte bu kurban, İsa’nın çarmıhta bizim yerimize öleceğini önceden bildiriyordu. İsa Mesih’i günahımızın taşıyıcısı ve günahtan kurtaran Kurtarıcı olarak kabul ettiğimizde, kurban yerine geçen ve zaferli olan ölümü sayesinde Tanrı’yla barışırız. Tanrı’yla ilişkimiz eski gönencine kavuşur ve artık cennet yolunda oluruz! İmanlılar, İsa bu dünyaya gelmeden 700 yıl önce O’nun hakkında söylenen peygamberliği tekrar edebilirler,

“Aslında hastalıklarımızı o üstlendi. Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, vurulup ezildiğini sandık. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi. Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık. Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.” (Yeşaya 53:4-6, Eski Antlaşma)

Doğamız gereği aşağı doğru giden yoldaydık, sonsuza dek Tanrı’dan ayrı düşmek üzere lanetlenmiştik. Ölümü ve dirilişi sayesinde İsa kaderimizi değiştirdi. O ana yolda, ölüm gölgesi vadisinden geçen yolumuzu değiştirmek için öldü. İncil’i okuduğunuzda Hıristiyanlar’ın yaşamlarını dolduran sevincin nasıl bir şey olduğunu anlayabileceksiniz. İsa üçüncü gün ölümden dirilerek ölüm ve günah üzerinde güce sahip olduğunu gösterdi. Her bir Müjde’nin son bölümlerini daha ayrıntılı bir şekilde okuyun. İsa sayesinde ölüm artık yenilmiş bir düşmandır.