İslam’ı eleştiriyor muyum? Hayır. Sadece İslam ve Hıristiyanlık arasındaki temel farka işaret ediyorum. Kutsal Kitap, İslam’ın Tanrı hakkında ki bu görüşüyle fikir birliği içinde olsaydı kıyaslama yapmamıza gerek olmazdı. Ama fikir birliği içinde değil ve bunu bilmeniz gerekir. Tanrı Kutsal Kitap’ta, günah işleyen kimseyi cennete alamayacağını ve almayacağını açıklıyor. O günahsız diyara girmemize engel olmak için bir günah yeter. Neden mi? Tanrı, mükemmel olmayan bir şeyin cennete girmesine izin veremez. Bu da, bir kötü eylemin, bir iyi eylemle düzeltilemeyeceğini gösteriyor. Kutsal Yazılar bir kötü eylemin, Tanrı karşısında tamamıyla mahvolmamızla sonuçlandığını gösteriyor. “Çünkü Yasa'nın her dediğini yerine getirse de tek konuda ondan sapan kişi bütün Yasa'ya karşı suçlu olur.” (Yakup 2:10, İncil)
Bu ayet günahımızın ciddiyeti ve özel bir Kurtarıcı’ya duyduğumuz ihtiyaç hakkında size bir fikir veriyor mu? Vermeli. Tanrı, Tanrı’nın huzurunda sahip olduğumuz sorunun doğasını anlatmak için Eski Antlaşma’nın en önemli peygamberlerinden birini kullandı. “Bakın, RAB'bin eli kurtaramayacak kadar kısa, kulağı duyamayacak kadar sağır değildir. Ama suçlarınız sizi Tanrınız'dan ayırdı. Günahlarınızdan ötürü O'nun yüzünü göremez. Sesinizi işittiremez oldunuz.” (Yeşaya 59:1-2, Eski Antlaşma)
Umarım bunun üzerinde düşünürsünüz.
BİR BİLE ÇOK FAZLA
Kim İncil’deki bu ayetleri okuyup da, Tanrı’nın yasasına mükemmel bir şekilde uyduğunu söyleyebilir? Unutmayın, buna kimsenin size bakmadığı zamanlar da dahil. Gerçek şu ki, Tanrı’nın buyruklarını birden çok defa çiğnedik. Bana gelince, kişisel olarak düşünmek istediğimden çok daha fazla kereler oldu. Fakat Tanrı’nın huzurunda sorunumuz, doğrudan 10.000 kere sapmış olmamız değildir. Buyruklarından sadece birini yerine getirmediğimiz zaman Tanrı’nın bizi nasıl gördüğüdür. 
Tek bir kere! Birincisi! Tanrı, ilk günah işlediğimiz zamanın, Tanrı’nın huzurunda ilahi yasalarının tümünü çiğnemekten ötürü suçlu olduğumuz an olduğunu söylüyor. Bu, her günahın aynı olduğu anlamına gelmiyor. Her günah, Yasa koyucunun yetkisine karşı çıkma sayılıyor anlamına geliyor.
Unutmayın, bu ayetin iki amacı var. Günahın kötülüğü hakkında bizleri etkilemek ve özel bir Kurtarıcı ihtiyacımızı görmemize yardımcı olmak. Bu çıkmazdan çıkışın bir yolu var mı? Evet, adı İsa.
Bu iki dini sistemden hangisini seçeceğinize karar vermeniz gerekecek. Hıristiyan inancını reddetmek, Eski Antlaşma’da İsa hakkında verilen üç yüzden fazla peygamberliği reddetmek demektir. Örneğin, peygamberliklerden birinde hepimizin Tanrı’ya karşı günah işlediğini öğreniyoruz. “Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık. Her birimiz kendi yoluna döndü.” (Yeşaya 53:6, Eski Antlaşma). Bu gerçeğe karşı çıkacağınızı sanmıyorum. Günahkar olduğumuzu biliyoruz. Fakat, Tanrı’nın gözünde günahlarımız, ne kadar sevap işlesekte tek bir kötülüğü dahi ortadan kaldıramayacağımız kadar ağır mı? Tanrı’nın açıklaması böyle. Tek bir günah, tek bir leke, cennet adı verilen günahsız, lekesiz yere girmemizi yasaklamaya yetiyor.
Tanrı, eksiksiz bir bağışlama almamızın ve O’nunla barıştırılmamızın tek yolunun, günah borcumuzun Mesih tarafından tamamıyla ödenmesi olduğunu biliyordu. Bu nedenle, peygamberlere, Gelecek Olan hakkında çeşitli gerçekleri yazdırdı. Bu yazıda öğrendiğimiz gibi peygamberlik, önceden yazılan tarihtir. İşte, Tanrı’nın İsa’nın yapacakları hakkında önceden söyledikleri -İsa’nın doğumundan 700 yıl önce. “Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık. Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.” (Yeşaya 53:6, Eski Antlaşma)
Eğer inancınızı yanlış bir şekilde tasvir ediyorsam özür dilerim. Amacım bu değil. Anladığıma göre, Allah sahip olduklarıyla istediğini yapabilir. İstediğini yapar. 
“Allah kimi hidayete erdirirse, doğru yolu bulan odur. Kimi de şaşırtırsa, işte asıl ziyana uğrayanlar onlardır. Andolsun, biz cinler ve insanlardan birçoğunu cehennem için yaratmışızdır.” (Araf 7:178-179). Ayrıca bu surede görüldüğü gibi, Allah, bizlere karşı iyi olmak için dışsal veya içsel herhangi bir şeyle kısıtlanmamaktadır.
Kutsal Kitap, Tanrı’nın doğasının bu şekilde resmedilmesi konusunda aynı görüşte değildir. Bunun farkında olmalısınız. Tanrı, doğası, yapabileceklerini ve yapamayacaklarını belirleyen manevi bir Varlıktır. Kötülüğü yaratamaz. Kötü düşünceler düşünemez. Bazı insanları kötü ve bazı insanları iyi yaratamaz. Bazı insanları, daha sonra onları cehenneme saptırmak ve orada işkence etmek için yaratamaz.
Tanrı’ya bakışımız çok önemli değil midir? Tanrı nasıl Biri? Kötülüğü Yaratan olabilir mi? Kendisini Kutsal Kitap’ta açıkladığı biçimde, olamaz.
"Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. (Habakkuk 1:13, Eski Antlaşma)
“Çünkü sizin için düşündüğüm tasarıları biliyorum” diyor RAB. “Kötü tasarılar değil, size umutlu bir gelecek sağlayan esenlik tasarıları bunlar.” (Yeremya 29:11, Eski Antlaşma).