İncil’de sahte öğretmenlerin yanlış yollara yönlendirmelerinin tehlikeleri konusunda uyarıldığımız bir bölümdeki güvenilir Tanrı’ya yönelik övgü sözlerine kulak verin:

“Kurtarıcımız tek Tanrı, sizi düşmekten alıkoyacak, büyük sevinç içinde lekesiz olarak yüce huzuruna çıkaracak güçtedir. Yücelik, ululuk, güç ve yetki Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla bütün çağlardan önce, şimdi ve bütün çağlar boyunca Tanrı'nın olsun! Amin.” (Yahuda 1:24-25, İncil)

BU GERÇEK BİR HİKAYE

Günümüzde birçok insan okudukları veya dinledikleri hikayelerle öğrenmeyi severler. Biraz olsun gerçek hayattan uzaklaşmalarını sağlar. Okuyucular çoğu zaman okudukları hikayelerin öğretici olmasını beklemez veya bunu istemezler. Sadece iyi bir hikaye dinlemek isterler.

Fakat zamanı geri saracak olsak ve şimdi yaşadığınız yerde binlerce yıl önce insanların nasıl yaşadığını görecek olsak, hikayenin anlamının da eğlendirme değeriyle aynı olduğunu söyleyen insanlarla karşılaşırdık. Kutsal Kitap döneminde de aynı şey geçerliydi. Hikayeler fikirlerin aktarılmasının temel araçlarıydı.

Bu eski hikayelerin ilk anlatıcıları hikayelere iki açıdan bakardı. Birincisi, anlatılan hikayenin gerçekten olmuş bir olayı temel aldığını varsayarlardı. Ama yine de bir hikayeydi. Tüm hikayelerde olduğu gibi sayısız kere anlatılmanın getireceği değiştirmeler ve bozulmalara maruz kalırdı. İkincisi, hikayenin tarihsel güvenilirliğinin ikincil derecede öneme sahip olduğunu varsayarlardı. Asıl önemli olan hikayenin anlamıydı.

Bu yazıda Kutsal Kitap’ta en çok tanınan karakterlerden birinin hikayesine bakacağız. Bu olayda, Kutsal Yazılar’dan aktaracağım her söze inanabilirsiniz. Tanrı sadece bunları mükemmel bir şekilde yazdırmakla kalmadı, ama yazıldıkları andan itibaren, ancak egemen bir Tanrı’nın yapabileceği gibi de korudu.

Birine bize emanet ettikleri şeyin emin ellerde olduğunu söylemek için genellikle “hayatım pahasına korurum” deriz. Tanrı insanlık tarihi boyunca bunu yaptı, sadece ilahi sözünü korumakla kalmadı aynı zamanda onurunu da korudu! Her şeye gücü yeten, her yerde olan ve her şeyi bilen bir Tanrı’nın daha azını yapacağını düşünmek ne kadar aptalca olurdu!!! Bu nedenle, bugün birlikte Kutsal Yazılar’a bakarken, okuduklarınızın Tanrı’nın üç konuda tam olarak bilmenizi istediği şeyleri okuduğunuzdan emin olun:

1) Tanrı hakkında

2) İbrahim’le ilgili olarak kaydettiği tarih hakkında ve,

3) Cennette ona katılmak için size daveti hakkında.

TANRI’NIN ARDINDAN GİDEN İKİ KİŞİ

İbrahim Kutsal Yazılar’da gördüğümüz, Tanrı’nın ardından giden kişilerden biri. İbrahim Tanrı’nın ardından gidiyordu. İbrahim ve sizin aranızda olduğunu düşündüğüm benzerliklerden biri bu. Siz de Tanrı’nın ardından gidiyorsunuz. Kendinizi nasıl görüyor olursanız olun, Tanrı’nın ardınca gittiğinizi kabul etmekten utanmayın. Tanrı’nın ardından gidiyor olmasaydınız, bu web sitesindeki yazıları böyle bir hevesle okumazdınız, değil mi? Mezmur yazarı şöyle diyor,

“Geyik akarsuları nasıl özlerse, canım da seni öyle özler, ey Tanrı! Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı. Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?” (Mezmur 42:1-2, Eski Antlaşma)

Çölde, su şişesi boşalmış ve bulabildiği kuyuların kurumuş olduğunu gören susuzluktan kavrulmuş yolcu gibiyiz. Bu yolculukta artık ya su bulması gerek yoksa ölecek. Ya Tanrısı’nı bulacak ya da savrulup gidecek. Canı, en derin varlığı ilahi varlığı bulamazsa tatmin olamayacak. Ona Tanrısı’nı gösterdiğinizde mutlu olacak. Fakat onu Rabbi’nden mahrum ederseniz yüreği kabaracak ve soluksuz kalacak. Bakın İsa ruhsal doyuma nasıl ulaşabileceğimizi söylüyor:

“Çünkü Tanrı'nın ekmeği, gökten inen ve dünyaya yaşam verendir. Onlar da, "Efendimiz, bizlere her zaman bu ekmeği ver!" dediler. İsa, "Yaşam ekmeği Ben'im. Bana gelen asla acıkmaz, bana iman eden hiçbir zaman susamaz" dedi.” (Yuhanna 6:33-35, İncil)

İbrahim ve sizin aranızda paralellikler ve benzerlikler olduğunu duymak sizi şaşırtabilir. İşte Kutsal Kitap gerçeğine dayanan bir benzerlik daha. Tanrı sizi arıyor. İbrahim bir yeri aradığı için evini ve sevdiklerini bıraktı fakat Tanrı onu arıyor olmasaydı bu hiç olmazdı.

“Beni arayacaksınız, bütün yüreğinizle arayınca beni bulacaksınız. Kendimi size buldurtacağım” diyor RAB.” (Yeremya 29:13-14, Eski Antlaşma). Tanrı bizlere bu ayette oldukça teşvik edici bir şey söylüyor. Tanrı onlar için Kendisini bulmayı mümkün hale getireceğini söylüyor. Tanrı’yı tanıyanların dualarını kabul edecek. İman yolculuğunuza başlarken sizin için de böyle olacağına inanıyorum çünkü Tanrı isteyenlere ışığını verir. Bu ışığı aldıklarında daha fazla ışık da verir. Ruhsal gerçekleri anlamayı daha çok istedikçe daha fazla ışık verir...ve saire.