Soru: Tanrı bu adil yargıçtan daha az onurlu mu?
Hukukun üstünlüğünü gözeten hiçbir adil yargıç ricanı kabul etmez, aynı şekilde Tanrı da kabul etmez. Başka bir taktik dener misin? Yargıca, bu seferlik seni affederse bir daha yasayı çiğnemeyeceğini söylemeye ne dersin? Sana inanmaz ama asıl nokta zaten bu değil. Çünkü bir daha yasaları çiğnemeden araba sürmeyi gerçekten başarırsan, sadece yasanın gerektirdiğini yapmış olursun. Yapman gerekeni yaptığın için ekstra hak veya ödül kazanmazsın. Ayrıca, mahkeme kayıtlarında aşırı hız yapmış olduğuna dair kayıtları çıkarmak için yapabileceğin hiçbir şey yok. Suçun sabit. Beraat istemin reddedildi.
Sen: “O zaman ne umudum var?” diye sordun.
Tanrı’nın senin adına müdahale etmesinin dışında bir umudun yok. Benim de yok. Çok şükür ki, İncil’de kendisini açıklayan Tanrı ihtiyacın olan Tanrı.
“İçimizden biri günah işlerse, adil olan İsa Mesih bizi Baba'nın önünde savunur. O günahlarımızı, yalnız bizim günahlarımızı değil, bütün dünyanın günahlarını da bağışlatan kurbandır.” (1.Yuhanna 2:1-2, İncil)
NASIRALI İSA MESİH'İN ADIYLA YÜRÜ!
İsa bizim yerimize öldükten sonra ölümden dirilip göğe alındıktan sonra iki öğrencisi bir öğleden sonra tapınağa gidiyorlardı ve o sırada tapınağın kapısına felçli bir adam taşınıyordu. Tapınağa gidenlerden dilenmesi için onu her gün oraya götürürlerdi.
“Tapınağa girmek üzere olan Petrus'la Yuhanna'yı gören adam, kendilerinden sadaka istedi. Petrus'la Yuhanna ona dikkatle baktılar. Sonra Petrus, "Bize bak" dedi.
Adam, onlardan bir şey alacağını umarak gözlerini onların üzerine dikti. Petrus, "Bende altın ve gümüş yok, ama bende olanı sana veriyorum" dedi. "Nasıralı İsa Mesih'in adıyla, yürü!"
Sonra onu sağ elinden kavrayıp kaldırdı. Adamın ayakları ve bilekleri o anda sapasağlam oldu. Sıçrayıp ayağa kalktı, yürümeye başladı. Yürüyüp sıçrayarak, Tanrı'yı överek onlarla birlikte tapınağa girdi. 
Bütün halk, onun yürüyüp Tanrı'yı övdüğünü gördü. Onun, tapınağın Güzel Kapısı'nda oturup para dilenen kişi olduğunu anlayınca ondaki değişiklik karşısında büyük bir hayret ve şaşkınlığa düştüler.” (Elçilerin İşleri 3:3-10, İncil)
Hayal edebileceğiniz gibi bu şifa ve felçlinin karşılığı kentte büyük bir olay oldu. Bütün bunlar “Nasıralı İsa Mesih'in adıyla, yürü!” buyruğu sayesinde oldu. Anlatının tümünü kendiniz İncil’de okuyabilirsiniz. Elçilerin İşleri Kitabı’nın üçüncü bölümünden başlayın.
Bu yazıyı aynı kitabın dördüncü bölümünden bazı ayetlerle bitereceğim. Hatırlayın, iyileşmeyle ilgili haberler yangın gibi yayıldı. Kalabalıktakiler birbirlerine “İsa’da büyük bir güç olmalı!” dediler. “Evet tapınağın girişinde oturan felçli sevinçten zıplayıp duruyordu.” “Mucizeyi gördün mü?” “Hayır görmedim ama Tanrı’yı övdüğünü duydum. İsa, İsa, diye şarkı söylüyordu. Dürüst olmak gerekirse, söyledikleri sadece kulağıma harika gelmekle kalmadı aynı zamanda içimde bir özlem uyandırdı.”
“Eğer bugün bir hastaya yapılan iyilik nedeniyle bizden hesap soruluyor ve bu adamın nasıl iyileştiği soruşturuluyorsa, hepiniz ve bütün İsrail halkı şunu bilin: Bu adam, sizin çarmıha gerdiğiniz, ama Tanrı'nın ölümden dirilttiği Nasıralı İsa Mesih'in adı sayesinde önünüzde sapasağlam duruyor…Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.” (Elçilerin İşleri 4: 9-10, 12, İncil)
Sizin de içinde bulunduğunuz yolculuk, İbrahim’inkine Tanrı’nın çağrısını duyan tek kişi olması açısından onunkine benziyor. Bu yazıda veya çevrimiçindeki diğer yazılarda Tanrı’nın sizi çağırmasını bekleyebilirsiniz. Bu yazılar O’nun sesini duyabileceğiniz uzaklıkta olmanızı sağlayacak.
- Duyduğunuz sesi merak edeceksiniz. Tanrı mı acaba?
- Bu sesi izlemenin gerektireceği kişisel fedakarlıkları sorgulayacaksınız. Buna değer mi?
- Tanrı’nın verdiği vaatlere inanıp inanmamaya karar vereceksiniz.
“İman, haberi duymakla, duymak da Mesih'le ilgili sözün yayılmasıyla olur.” (Romalılar 10:17, İncil). Nasıl iman ederiz? Tanrı’nın yüreklerimize konuştuğu mesajı duyup sonra buna karşılık vererek. Gerçek iman budur: Tanrı’nın Sözü’ne inanmak ve buna göre davranmak.