Burada, bahçenin girişinde İsa ilahi yüceliği, görkemi ve gücünü göstermeyi seçti. İsa, bunu çoğu zaman saklı tuttu. Burada İsa bir an için de olsa bunu açıklıyor. İsa’nın dünyanın kuruluşundan önce sahip olduğu, beden almadan önceki yüceliği çok kısa bir an için gösterildi. Bu an, denizleri dindirdiği, rüzgarları durdurduğu ve hastaları iyileştirdiği gücü son kez kullandığı anlardan biriydi. Olağanüstü! Olağanüstü ilahi bir an!
İsa neden böyle bir şey yaptı? Bir kaçış yolu bulup çarmıha gerilmekten kurtulmak için mi? İncil’i ve bu online makaleleri okuyarak öğrendiğiniz gibi, gelme amacı bizim yerimize ölmek ve yeniden dirilmekti. Tutuklanmasından hemen önce İsa ancak Tanrı’nın konuşabileceği gibi konuşmayı seçti - onlara gerçekten kim olduğunu göstermek istedi. Saldırgan ve gürültücü kalabalığın, eğer farklı düşünmeseydi, hiçbir kalabalığın, ordunun, gücün kendisini o gece tutamayacağını bilmesini istiyordu. Onlar İsa’yı tutuklamadı. O onları tutukladı! Sözleri, kalabalığın boylarından büyük bir işe giriştiği konusunda bir uyarıydı. Silahlı altı yüz adam ve farklı birliklerden başkaları artık tutuklamaya geldikleri Kişi’den daha fazla korkuyorlardı! Hepsini öldürebilirdi, Romalı askerlerin silahlarını ödünç alarak değil, kendi sözüyle! Her şeye gücü yeten sözüyle!
İsa için ‘Söz’ ünvanı sadece İncil’in şu an çalışmakta olduğumuz bölümünde kullanılıyor: “Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı. Başlangıçta O, Tanrı'yla birlikteydi. Her şey O'nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O'nsuz olmadı...Söz, insan olup aramızda yaşadı.” (Yuhanna 1:1-3, 14, İncil). Kutsal Yazılar’da İsa tanıtılırken sadece insandan daha öte birini görüyoruz. Mucizeleri, davranışları ve sözleri buna tanıklık ediyor. Gömülü olduğu mezardan üçüncü gün dirilişi de aynı şekilde! Ama zaten biz de Söz beden aldığında, görünmez Tanrı görünür olduğunda bunu bekleriz değil mi?
Tanrı’nın Eski Antlaşma’da Mesih’in ve Kurtarıcı’nın ilahi olacağına ilişkin bildirilerini incelemeye devam edelim. İlk bildiriyle ilgili incelememizi tamamlayalım:
“Çünkü bize bir çocuk doğacak,
Bize bir oğul verilecek.
Yönetim onun omuzlarında olacak.
Onun adı Harika Öğütçü, Güçlü Tanrı,
Ebedi Baba, Esenlik Önderi olacak.” (Yeşaya 9:6, Eski Antlaşma)
YÖNETİM - “Yönetim onun omuzlarında olacak.”
Yeni Antlaşma yazarları Hıristiyan dininin kökeninin Eski Antlaşma’da olduğuna inanırlar. İbrahim’in çağrılmasından Hıristiyan kilisesinin kurulup yayılmasına kadar İncil’in yazarları tek ve birbiriyle bağlantılı bir hareket görürler. Yeni Antlaşma yazarlarından Tanrı’nın her şeyi kucaklayan tasarısının üzerindeki perdelerin kalktığını öğreniyoruz. Bu tasarı ezelden en ileri geleceğe kadar uzanıyor. İsa Mesih’in kişiliği ve egemenliğinde bu tasarı zirveye ulaşır.
“Yönetim onun omuzlarında olacak.” İsa Mesih hakkındaki bu peygamberliksel söz, Mesih’in gerçekten, dünyanın tüm krallıkları ve yönetimlerini içeren dünyasal, coğrafi krallıklar üzerinde egemenlik süreceği, hala gelecekte olan bir döneme bakıyor. “RAB bütün dünyanın kralı olacak. O gün yalnız RAB, yalnız O'nun adı kalacak.” (Zekeriya 14:9, Eski Antlaşma). O zamana kadar krallığı görünmez biçimdedir. Rab İsa’nın yönetimi kendisine güvenenler ve Rab olarak itaat edenler üzerindedir. İsa’nın, kendisinin çarmıha gerilip gerilmeyeceğine karar verme yetkisine sahip olan Roma Valisi’ne ne dediğine kulak verin:
“İsa, "Benim krallığım bu dünyadan değildir" diye karşılık verdi. "Krallığım bu dünyadan olsaydı, yandaşlarım, Yahudi yetkililere teslim edilmemem için savaşırlardı. Oysa benim krallığım buradan değildir."” (Yuhanna 18:36, İncil)
İsa temelde, kral olduğunu iddia ettiğini ama bunun Yahudiler’in anladığı anlamda olmadığını söylüyor. Yahudi liderler İsa’yı dünyasal bir krallık kurmakla ve Sezar’a karşı ayrılıkçılığı teşvik etmekle suçluyorlardı. Bu doğru değildi ama İsa’nın düşmanları bunun Roma Valisi açısından ölüm cezasının gerekli görülmesini sağlayacak bir suçlama olduğunu düşünüyorlardı. 
Valinin İsa’nın gerçek kimliği konusundaki sorusuna cevap olarak İsa egemenliğinin bu dünyadan olmadığını söylüyor- yani, dünyasal kralllıklarla aynı doğaya sahip değil.
Dünyanın egemenlikleri silahlarla savunulur. Orduları vardır ve savaşlara girerler. İsa’nın egemenliği bu türden olsaydı, kendisini izleyen kalabalıkları savaşa hazırlanmak için harekete geçirirdi. Yeruşalim’e son kez girmeden önce kendisini izleyenleri silahlandırabilirdi. Tutuklandığı gece yalnız ve silahsız olmazdı. Kral olduğu halde, egemenliği insanların yürekleri üzerindedir. Krallığı şu anda görünmez bir krallık olsa da, bir gün egemenliği tüm insanlığın yüreklerine uzandığında görünür ve evrensel olacaktır. “Çünkü sular denizi nasıl dolduruyorsa, dünya da RAB'bin yüceliğinin bilgisiyle dolacak.” (Habakkuk 2:14, Eski Antlaşma). Eski Antlaşma’da İsa hakkındaki peygamberlikler bunları önceden bildiriyor.
İsa’nın sözünü ettiği egemenlik hakkında daha fazla şey öğrenmek istiyorsanız, Muhammed’in İncil’de Bildirilmesi 4 – Göklerin Egemenliğinin Unsurları Nedir? adlı yazıyı okuyun. Bunu okumanın size yararı olacağından eminim.