2. ADIM - Bu noktada, itaatsizlik günahını henüz işlemeden önce Tanrı’nın sözleriyle oynandığını görüyoruz. Havva Tanrı’nın sözlerine ekleme yaparak başlıyor. Bu her zaman boş bir çabadır. İncil’in son sayfasında bununla ilgili bir uyarı var. Buna ihtiyaç duyacağımızı bilerek Tanrı insanlığa son vahiyini bu uyarıyla bitiriyor!
“Bu kitaptaki peygamberlik sözlerini duyan herkesi uyarıyorum! Her kim bu sözlere bir şey katarsa, Tanrı da bu kitapta yazılı belaları ona katacaktır.” (Vahiy 22:18, İncil)
İnsan, Vahiy Kitabı’ndan yazılı olan şeylere eklerse, içinde yazılı olan korkunç belaları çekmek zorunda kalacaklar. Bu kitaptaki konular Kutsal Kitap boyunca ele alındığı için, aslında ayet Kutsal Kitap’la oynamayı yargılıyor. İncil’e başka dinle ilgili kaynaklardan bir ya da yüzlerce sayfa vahiy eklemek mi istiyorsunuz? Mormonlar ekliyorlar. Yehova’nın Şahitleri ekliyorlar. Onlar gibi olmayın. Tekrar düşünün. Ve Havva’yı hatırlayın.
Tanrı Adem’e, Adem de Havva’ya ne demişti? ‘Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün.’”
Fakat Havva’nın İblis’le konuşmasına kulak verin. Tanrı’nın söylediklerine ne ekliyor?
RAB Tanrı'nın yarattığı yabanıl hayvanların en kurnazı yılandı. Yılan kadına, ‘Tanrı gerçekten, 'Bahçedeki ağaçların hiçbirinin meyvesini yemeyin' dedi mi?’ diye sordu.
Kadın, ‘Bahçedeki ağaçların meyvelerinden yiyebiliriz’ diye yanıtladı, ‘ama Tanrı, 'Bahçenin ortasındaki ağacın meyvesini yemeyin, ona dokunmayın; yoksa ölürsünüz' dedi.’” (Yaratılış 3:1-3, Eski Antlaşma)
İtalik olan sözler Havva’nın eklemesiydi. İblis Havva’nın Tanrı hakkında algısını değiştirmek için elinden geleni yapacaktır. İblis insana önce Tanrı’dan kuşku duymayı, sonra da Tanrı’yı inkar etmeyi öğretir. Önce kuşkucu insanlar yapar, sonra yavaş yavaş Tanrı’ya güvenlerini terk etmelerine neden olur.
“Tanrı'nın her sözü güvenilirdir, O kendisine sığınan herkese kalkandır. O'nun sözüne bir şey katma, yoksa seni azarlar, yalancı çıkarsın.” (Süleyman’ın Özdeyişleri 30:5-6, Eski Antlaşma)
Yahudi din önderleri bunu yaptılar ve İsa onlardan hesap sordu. Bu dizide bu konuyla ilgili makaleler okuyabilirsiniz. İsa ve Katı Yürekli Din Önderleri bu makalelerden biridir. Din yetkilileri Tanrı’nın sözlerine kendi sözlü yasalarını ve atalarının geleneklerini eklediler. Sonunda, pekçok insan, eklemeleri Tanrı’nın Sözü’nden daha fazla beğenir oldu! Bakın İsa ne diyor: “Böylece kuşaktan kuşağa aktardığınız törelerle Tanrı'nın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. Buna benzer daha birçok şey yapıyorsunuz.” (Markos 7:13, İncil)
Katolik Kilisesi de, geleneklerini ve Papaların yazılarını Kutsal Kitap’ın yetkisine eş koşarak bunu yapmıştır. Bu süreç içinde de Hıristiyanlık dışında bir şey oldular.
3. ADIM - Havva’yı düşüşe götüren son adım Tanrı’nın sözünü içinden bir şey çıkararak değiştirmesiyle oldu. Bazıları bunun önemli olmadığını söyleyebilir. Bakın diyorlar, Tanrı’nın sözleri sadece çok az değiştirildi. Fakat Kutsal Yazılar sadece az olsa da değiştirilebilir mi? İnsanların hangi sözleri ya da ifadeleri çıkarmasına izin verebiliriz? Sonra, kaç ayet, paragraf ve sayfa çıkarmalarının sorun olmayacağını söyleyeceğiz?
TANRI Adem’e şöyle dedi: “...ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün.” (Yaratılış 2:17, Eski Antlaşma)
HAVVA İblis’e şöyle dedi: “…yoksa ölürsünüz dedi.” (Yaratılış 3:3, Eski Antlaşma)
Havva Tanrı’nın söylediğini aşağı yukarı tekrar ediyor ama belli ki İblis yüzünden Tanrı hakkındaki düşüncesini değiştirecek bir etki altına girmeye başlıyor. Havva ne yapıyor? Yasak meyveden yedikleri takdirde ölümlerinin kesinliği üzerine Tanrı’nın koyduğu vurguyu kaldırdı. Bu ölüm tehdidi konusunda şimdi sanki biraz tereddütte kalıyor. Tanrı’nın söylediğini tekrar etmek konusunda çok özenli ve sadık değil. “Belki de,” diye düşündü Havva, “ağacın yasak olmasının nedeni meyvesinin bir tür zehre sahip olması olabilir. Belki de bir ısırık beni öldürmez. O kadar zehirli olamaz.” Durum her ne olursa olsun İblis Havva’daki bu küçük değişikliği fark ederek daha da cesaretlendi. Zayıflayan iman ve zayıflayan kararlılık İblis’e büyük bir avantaj sağlıyor. Burada öyle oldu.
Tanrı’nın İncil’in sonunda verdiği uyarıyı hatırlıyor musunuz? Aslında iki uyarı var. İblis’in oyununa gelmemek için dinlememiz gereken iki uyarı sıralanıyor.
“Her kim bu peygamberlik kitabının sözlerinden bir şey çıkarırsa, Tanrı da bu kitapta yazılı yaşam ağacından ve kutsal kentten ona düşen payı çıkaracaktır.” (Vahiy 22:19, İncil)
Bu uyarı İncil’in yazıldığı dili yorumlamaktan kaynaklanan küçük farklarla ilgili değildir. Aynı şekilde günümüzde mevcut olan çeşitli Kutsal Kitap basımları için de geçerli değildir. İster inanın ister inanmayın bilgisayarımda 23 farklı Kutsal Kitap çevirisi var. Neden bu kadar çok? Çalıştığım metinleri daha iyi anlamaya gereksinim duyduğumda bunların yararını görüyorum. Ne dediniz? İki soru sorduğunuzu mu duyuyorum?
“Bütün bu farklı çevirilerle imanınızın doktrinlerini etkileyen çeşitlere rastlamıyor musunuz? İncil’in son sayfasındaki bu uyarılar konusunda kaygı duymuyor musunuz?”