“Sonra şunu ekliyor: "Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım." Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.” İncil’in bu kısmı, Yahudi geçmişi olan kişiler için yazılmıştır. Yahudi olsaydık bizim için bu değişimi anlamak daha kolay olurdu. Yahudi olsaydık, tarihimiz boyunca kurban edilen sayısız kuzuya daha aşina olurduk. Yeruşalim’deki sabah sunularının, halkımızın gece boyunca işlediği günahlar için bir bağışlatma (örtü) sağladığını bilirdik. Akşam sunuları da, gün içinde işlediğimiz günahlar için sunulurdu.

Kuzularımız günahı nasıl bağışlattı veya günahlarımızın üzerini nasıl örttü? Kurban edilerek. Yahudi soyundan gelen günahkar birer halk olarak, yıl boyunca bu kuzuların kanlarının özgürce, durmadan bizim adımıza akmasından ötürü Tanrı’ya minnettardık. Kan dökülmeden bağışlama olmadığını bilirdik. İncil bunu doğruluyor:

“...kan dökülmeden bağışlama olmaz.” (İbraniler 8:22)

Bu nedenle, Yahudiler, Vaftizci Yahya’nın dikkatini İsa’ya verdiğinde ne demek istediğini tam olarak biliyorlardı. İsa’ya işaret etti ve O’na Tanrı Kuzusu dedi:

“Yahya ertesi gün İsa'nın kendisine doğru geldiğini görünce şöyle dedi: ‘İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!’” (Yuhanna 1:29)

Yahudi halkı bir gün günahın tamamıyla ortadan kalkacağını biliyordu. Günahlarını bağışlatmak için artık kurbanlık kuzulara gerek olmayacaktı; tıpkı, zaten ödenmiş bir borcun yeniden ödenmesine gerek olmadığı gibi. Yahudi döneminde, sunulan kurbanlar aracılığıyla günahların sürekli olarak hatırlanması vardı. Öte yandan, Mesih’in ölümüyle, günah bir büyük ve tamamıyla yeterli kurbanla bütünüyle ödenmişti. Günah için artık sunu sunulmasına gerek olmayacaktı. Sunuların gece gündüz tekrarlanmasına gerek yoktu. Bu nedenle de Tanrı bu konuda uyarıyor:

“Sonra şunu ekliyor: "Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım." Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.” (İbraniler 10:17-18)

Yeni Antlaşma’da bağışlama, artık günah için sunu olmadığı anlamına geliyor. Sunu çoktan sunuldu. İsa sundu. Katolik Kilise’nin öğrettiği gibi sürekli olarak tekrarlanamaz. Soru: Buna inanmaya hazır mısınız? Vaftizci Yahya’nın İsa hakkında söylediklerine yeniden bakalım ama bu kez onun yerine siz söyleyin. Eğer gerçekten inanıyorsanız, kişiselleştirin: “Bakın, tüm günahımı ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu.” Bunu söylemek demek, günahlarınızın tamamıyla İsa’nın bir, büyük ve her şeye yeten kurbanıyla geçersiz kılındı demektir. “…artık günah için sunuya gerek yoktur.” İsa, günahınızın gerektirdiği yargıyı yüklendi; bütün günahlarınız için. Bu nedenle şöyle diyebiliyor, “Böyle biri yargılanmaz.” Bunu nerede söyledi?

“Size doğrusunu söyleyeyim, sözümü işitip beni gönderene iman edenin sonsuz yaşamı vardır. Böyle biri yargılanmaz, ölümden yaşama geçmiştir.” (Yuhanna 5:24)

Neden yargılanmazsınız? Tanrı bu cezanın iki kez ödenmesini talep etmez. İsa Mesih ödedi ve bu yeterlidir. İşi tamamladı. Zaten tam ve eksiksiz olan bir şeye ne ekleyebiliriz? Övgü ve şükranlarımız dışında hiçbir şey. Üzerinde düşünün. Gerçek bir Hıristiyan günahları için hiçbir zaman cezalandırılmayacaktır. Ceza zaten çekildi. Bana bundan daha harika bir şey söyleyin. Bunun için sevinilmez mi? Sevinilir.

“Sözle anlatılamayan armağanı için Tanrı'ya şükürler olsun!” (2. Korintliler 9:15)

Bu armağanı tarif etmek için kullanılan bu sözler İncil’de başka bir yerde geçmiyor. Tanrı’dan insana gelen bu armağanın büyüklüğünü hangi sözcük yeterli biçimde anlatabilir? Böyle bir sözcük yok. Herhangi bir dilin anlatabileceğinden daha büyüktür. Düşünün bir kere. İnsanın Tanrı’dan talep edebileceği bir hakkı yoktu. Günahın cezasından, suçluluk duygusundan ve tutsaklığından kurtulmamız için Tanrı’yı bir kurtuluş tasarısı sağlaması için zorlayamazdı. Kurtarıcı’nın seçimi için yapılan bütün düzenlemeler, O’nun dünyaya gönderilmesi ve çarmıhtaki bu işin sonucunda ortaya çıkan bütün faydalar, insan için hak edilmemiş bir armağandır. Değerinin hiçbir dilde ifade edilemeyeceği bir armağandır. Türkçe olarak ifade etmeye çalışın, yapamazsınız. İngilizce ifade etmeye çalışın, yapamazsınız. Tekrar tekrar deneyin, benim gibi siz de başarısız olursunuz.

Hayatta işlediğimiz pek çok günahı ve bunlar için tamamıyla ve karşılıksız olarak bağışlandığınızı düşünün. Hepsi İsa sayesinde. Ya Araf? Araf diye bir şey yoktur! "İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!" Daha önce dediğim gibi, Vaftizci Yahya’nın İsa hakkında söylediklerine bakalım ama bu kez onun yerine siz söyleyin. Eğer gerçekten inanıyorsanız, kişiselleştirin: “Bakın, tüm günahımı ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu.” Bunu söylemek demek, günahlarınızın tamamıyla İsa’nın bir, büyük ve her şeye yeten kurbanıyla geçersiz kılındı demektir!)