Tanrı günahlarınızın ve bunların sonsuzluğa dayanan sonuçlarının getirdiği yükü çoktan halletmiştir. Fakat günlük yaşamınızda günah işlerseniz, arınmak için itiraf etmeniz gereklidir. Bu arınmanın amacı Tanrı’yla paydaşlığınızı onarmaktır; benliği günahla beslemek ve bunu büyüterek, Tanrı’dan kaçınarak kötülüğü körüklememektir; Şeytan’ın bizi kendine tutsak kılmak için bizi düşürdüğü durumdan çıkarmaya her zaman hazır bekleyen Tanrı’ya sahip olduğumuzu bir kere daha hatırlamak ve bundan minnet duymaktır; bizi kendiyle birleştirme, kendi yüceliğine dönüştürme uğruna can vermiş Tanrı’yla aramızdaki bu bağı bozmamak uğruna bizim de kendi yüreğimizi alçaltarak ona yaklaşabilmenin sevincini yaşayabilme ayrıcalığına sahip olduğumuzu yeniden görmektir. Tanrı’yla aranızdaki o aşılmaz engel, günah engeli İsa’nın sizin günahlarınızı üstlenerek ölmesiyle kalkmıştır. Tanrı kendisiyle yeni ve asla son bulmayan bir ilişkiye sahip olmanızı sağlamıştır. Bunu hiçbir şey değiştiremez.

“Tanrı şöyle dedi: "Seni asla terk etmeyeceğim. Seni asla yüzüstü bırakmayacağım."” (İbraniler 13:5, İncil)

Daha önce söylediğim gibi, itiraf edilmemiş günahlar dualarınızı etkileyebilir. Dua etmeden önce, o gün yaptığınız bütün yanlış şeyleri Tanrı’ya söyleyin. Eğer daha önce itiraf ettiyseniz tekrar itiraf etmeyin. İki kez itiraf etmeniz gerekmez.

“Yüreğimde kötülüğe yer verseydim, Rab beni dinlemezdi. Oysa Tanrı dinledi beni. Kulak verdi duamın sesine.” (Mezmur 66:18-19, Eski Antlaşma). İsteyerek takılı kaldığınız bazı kötü yollar var mı? Varsa, itiraf edin. Tanrı’yla aranıza girmesine izin vermeyin.

Tanrı’yı hoşnut etmeyen şeylerin neler olduğunu anlamak için şu ayetlere dikkatle bakın (aynı zamanda dua ederken Rab’bi övmek için yüreğinizi teşvik eden gerçekleri görmeye çalışın):

“Her kötü niyetle birlikte her türlü kin, öfke, kızgınlık, bağrışma ve iftira sizden uzak olsun. Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın. Bunun için, sevgili çocukları olarak Tanrı'yı örnek alın. Mesih bizi nasıl sevdiyse ve bizim için kendisini güzel kokulu bir sunu ve kurban olarak nasıl Tanrı'ya sunduysa, siz de öylece sevgi yolunda yürüyün. Aranızda fuhuş, pislik ya da açgözlülük anılmasın bile. Kutsallara yaraşmaz bu. Aranızda açık saçıklık, budalaca konuşmalar, bayağı şakalar da olmasın. Bunlar size yakışmaz. Bunun yerine şükredin.” (Efesliler 4:31-32, 5:1-4, İncil)

Pembe Gözlükler: İsa’ya ilk iman ettiğimizde her şeyin harika olacağını ve bütün sorunlarımızın hemen çözüleceğini düşünürüz. Gerçekten de hayatta karşılaşacağınız en önemli sorun çözülmüştür: Sonsuz kaderiniz ve günah nedeniyle zarar görmüş Tanrı’yla ilişkiniz düzelmiştir. Tanrı’ya, Rabbimiz İsa Mesih’te gösterdiği sevgi için yeterince teşekkür etmemiz mümkün değildir. Bunun sevinciyle, hayattaki diğer her şeyin de bundan sonra harika olacağını düşünürüz. Ne var ki, günahkar bir dünyada yaşadığımız sürece bu mümkün değildir. Hayatımızda daha birçok sorun, karışıklık ve kargaşayla karşılaşacağız. Bakın İsa ne diyor: “Bunları size, bende esenliğiniz olsun diye söyledim. Dünyada sıkıntınız olacak. Ama cesur olun, ben dünyayı yendim!” (Yuhanna 16:33, İncil)

İsa’ya iman ettiğimizde, artık dünyada esenlik bulabileceğimizi düşünürüz. İsa bunu söylemedi. Hatta tam tersi, yeni yaşam biçimimizden ve yaşam nedenimizden ötürü her türlü karşı koymayla karşılaşacağız. Peki esenliği nerede bulacağız? İsa’da! Esenliği yanlış yerde aramayalım. Bize esenlik verecek olan koşullar değildir. Esenliğimizi güvence altına alan İsa’dır.

“Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü. Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu. Yaptığınız kötülükler yüzünden bir zamanlar düşüncelerinizde Tanrı'ya yabancı ve düşmandınız. Şimdiyse Mesih sizi Tanrı'nın önüne kutsal, lekesiz ve kusursuz olarak çıkarmak için öz bedeninin ölümü sayesinde sizi Tanrı'yla barıştırdı.” (Koloseliler 1:19-22, İncil)

“Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.” (Yuhanna 14:27, İncil)

Denenme ve sıkıntılardan etkilenmeyecek değiliz. Ne var ki, artık zor koşullar içinde bize kılavuzluk edecek biri vardır. Olaylar bize nasıl görünürse görünsün, bize yardım etmekte olan biri vardır.

“Tanrı'nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz.” (Romalılar 8:28, İncil)

İsa’ya güvenmeyi öğrendikçe, en zor durumlarda dahi esenliğe sahip olabileceğimizi keşfederiz.

“Çünkü ben her durumda eldekiyle yetinmeyi öğrendim. Yoksulluk çekmeyi de bilirim, bolluk içinde yaşamayı da. İster tok ister aç, ister bolluk ister ihtiyaç içinde olayım, her durumda, her koşulda yaşamanın sırrını öğrendim. Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim.” (Filipililer 4:11-13, İncil)