Kutsal Kitap’ın durumunda ise el yazmaları kaybolmadan kopyalanmıştı. Bu kopyalar son derece doğru ve kesindi. Bunları kopyalayan kişiler Tanrı’ya ve kopyalama görevlerine son derece bağlıydı. Asıl el yazmalarının kopyasını yazarken büyük özen gösterdiler. Bu kopyalama yöntemi o kadar kesindi ki, İncil’in metninin %99.5 saf olduğu kabul edilir.

İncil asıl olarak Grekçe yazılmıştı. Altı bin Grekçe nüsha ve bunlara ek olarak diğer dillerde 21.000 nüsha arasında sadece % 0,005 değişiklik vardır. Bu küçük fark ise ‘yazım hatalarının’ olmadığı metinlere ya da bağlama bakarak kolayca düzeltilebiliyor. Kopyalama hataları sözcük tekrarı, yazım hatası ya da kopya eden kişinin gözünü bir satırdan diğerine geçirirken bir sözcük atlaması gibi oluşabilir. Farklılıklar çok küçüktür. Bu küçük kopyaların Kutsal Kitap’ın doktrin açısından gerçeğini etkilemiyor. İsa Mesih’in sözleri ve yaptıkları olağanüstü ve güvenilir bir şekilde bizlere aktarılmıştır. Lütfen devam etmeden önce bu son cümlenin altını çizin.

Elimizde var olan elyazmaları göz önünde bulundurulduğunda, pek az akademisyen kadim klasik yazının bile genel güvenilirliğini sorgulamaktadır. Fakat bu miktar, Yeni Antlaşma elyazmalarından çok daha azdır. Örneğin, on altı tanınmış klasik yazarın eserleri arasında (ör. Plutark, Takitus, Aritotales, Sezar, Tusidides, vs.), günümüze kalmış nüshaların toplam sayısı ondan azdır ve en erken döneme ait nüshalar, ilk orijinal nüshanın kaleme alınmış olmasından 750-1600 yıl sonrasına aittir. Fakat bu yazılar okunduğunda, bunların güvenilir olmadığını hiç düşünmeyiz.

İncil’in güvenilirliğine ilişkin kanıtlara ne demeli? Çok şaşıracaksınız. Hayrete düşmek için yapmamız gereken tek şey bu klasik yazarların güvenilirliğine ilişkin az sayıda kanıtla Kutsal Kitap’ın çok sayıda belgelerini kıyaslamak.

* Orijinal belgeyi yeniden oluşturabilmek için yeterince nüsha bulunmamaktadır.

KAÇ TANE VE KAÇ YAŞINDA?

Herhangi bir araştırmacının etkili bir metin eleştirisi yapabilmesi iki etkene bağlıdır. İlk olarak şöyle sorar, “İncelenecek ve karşılaştırılacak mevcut kaç nüsha var? İki nüsha mı, on nüsha mı, yoksa yüz nüsha mı var?” Ne kadar çok nüsha olursa, anlamlı karşılaştırmalar yapmak o kadar kolay olur. İkincisi, şu soruyu sorar, “En eski mevcut belgeler orijinale ne kadar yakındır?” Sayıları azsa ve zaman aralığı geniş ise, orijinali güvenle yeniden oluşturmak daha zordur. Öte yandan, çok nüsha varsa ve en eski nüshalar, zaman olarak orijinale yakınsa, yazının tam olarak nasıl olduğunu belirlediği konusunda metin eleştirmeni daha güvenli olabilir.