İsa’nın sevinci insandan kaynaklanmıyordu. Ölmek üzere Yeruşalim’e giderken nasıl böyle olabilirdi ki? Bu sevinci yaratan Kutsal Ruh’tu. Kutsal Ruh kim? Kutsal Ruh Tanrı’dır ve gerçek Hristiyanlar, Ruh’un etkisi altında, yaşamlarında bu dokuz niteliğin otomatik ve doğaüstü bir şekilde geliştiğini görecektir. Hristiyan yaşamı oldukça doğaüstü bir şekilde yaşanan bir hayattır. "Tanrı'nın Ruhu'yla yönetilenlerin hepsi Tanrı'nın oğullarıdır." (Romalılar 8: 14, İncil). İmanlı yaşamını kendi başına yönetmek üzere kendi başına bırakılmaz. Sadece ‘iyi olmaya gayret etmez.’ Hristiyan yaşamının, Kutsal Ruh’un yeterli kılma hizmetine yaşamsal bir şekilde bağlı olmayan tek bir yanı bile yoktur. İncil’de Kutsal Ruh hakkında 89 farklı ayette öğreniyoruz. Ayrıca, Eski Antlaşma'da vaat edilmiş olması ve Yeni Antlaşma'da (İncil’de) Tanrı’dan gelen özel bir armağan olması Kutsal Yazılar’ın Kutsal Ruh hakkında öğrettiklerini anlamanın ne kadar önemli olduğunu ifade ediyor. Ruh, kişiliğin ve tanrılığın bütün niteliklerine sahiptir.

Bu söylediğimi anlıyor musunuz? Ben de öyle düşündüm. Üçlü Birliğe sahip Tanrımız’ın yapısını anlayamamamız herkesin karşılaştığı bir sorundur. Benim bile. Ama bu gerçek olmadığı anlamına gelmez. Sadece Tanrı’nın insan düşüncesinin ötesinde bir dünyada yaşadığı anlamına gelir.  

Hiçbir zaman bir astronom olmaya karar vermediysem de, üniversitede en çok hoşuma giden ders astronomiydi. Sınıfımız haftada iki kez gündüzleri ve haftada bir geceleyin bir araya gelirdi. Geceleri üniversitenin sağladığı büyük teleskoplarla göklere bakardık. Tanrı’nın büyüklüğünü ne kadar az anlıyoruz? On kuruşluk bir madeni parayı parmaklarınız arasında tutun ve kolunuzu göğe doğru uzatın. Gözünüzün hizasına getirin ve görüşünüzden on beş milyon yıldızı kapamış olursunuz! Yarattıklarına bakmak için aşağı İnen (Tanrı) hakkında neyi anlamıyoruz? Aradaki engel bizim kendimizle göksel olanlar arasında bir engel koymamızdan kaynaklanmıyor. Sonlu aklımızın, Tanrı’nın sonsuzluğunu anlamaya çalışmasından kaynaklanıyor.

Bu son cümleyi yazdığımda aklıma bir karınca tepesi üzerinde durduğum zamanla ilgili bir resim geldi. Gölgemi fark ettiklerinde karıncaların çeşitli yönlere kaçışmalarını ve topluluklarını korumak için ‘erken uyarı’ işlemlerine başlamalarını izledim. Benim kim olduğumu hiç anlayacaklar mı? Onlara zarar vermek istemediğimi anlama yetileri var mı? Orada bulunmamın tek nedeninin onları izlemek ve hayranlık duymak olduğunu nasıl bilebilirler? Bilemezler. Yaşadığım yaşamı anlayabilirler mi? Arzularım, sevinçlerim ve hayattaki hedeflerim? Bir milyon yıl geçse de anlayamazlar. Bu basit benzetme için özür dilerim ama Tanrı’ya bakmamız, karıncaların bana bakması gibi bir şey olmalı. Tanrı bize baktığında ve, kendi tanrılığı ve sonsuzluğunu anlatmak için bizim sınırlı insan kelime dağarcığımızı kullanmaya çalıştığında da aynı şey geçerlidir. 

Hiç daha önce bir deneyim yaşayıp bunu anlatmak için yeterli kelime bulamadığınız oldu mu? Hayatta en unutulmaz deneyiminizi anlatmanızı istesem? O yerin görkemini veya o anın güzelliğini anlatın. Bize anlatın ama sadece üç sözcük kullanın. İşte Tanrı’nın, insanın sınırlı kelime dağarcığını kullanarak kendisini anlatması sırasında yaşadığı zorluğa benzer bir zorluk.    

Tanrı’nın doğası hakkında yorum yapmadan önce, size üç şeyi hatırlatayım:

- Karıncaların bana bakması.
- Küçük madeni paranın milyonlarca yıldızı kapatması.
- İnsan düşüncesinin ötesinde Tanrı’nın yaşadığı dünya.

Bu hatırlatmayı hem size hem de kendime yapmam gerekiyor böylece Tanrı’nın kendisi hakkında açıkladıklarını sadece anlamadığımız için kabul etmeme hatasına düşmeyiz.

“Üçlü Birlik,” Kutsal Kitap’ta bulunmayan fakat Kutsal Kitap’ta Tanrı hakkında açıkça görüneni ifade eden bir sözcüktür. Kutsal Kitap açık bir şekilde Baba Tanrı, Oğul Tanrı [İsa Mesih] ve Kutsal Ruh Tanrı’dan söz eder. Her üçü de yetmiş öğrenciyle ilgili ayetlerde geçiyor. Kutsal Kitap tek bir Tanrı olduğuna ilişkin gerçeği de açık bir şekilde sunuyor. Üçlü Birlik ifadesi ‘Üç’ ve ‘Birlik’ ifadelerini içerir.  Bu ifade Kutsal Kitap’ın bizlere Tanrı hakkında açıkladıklarını kabul etmenin bir şeklidir. Tanrı’nın kendisini üç yolla açıkladığı söylenir, fakat bu üçünün hepsi aynı tanrılık özüne sahiptir. 

Bunu anlamanın zor olduğunu kabul ediyorum. Tanrı nasıl, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olabilir? Cennette, bizim dünyadakinden daha farklı bir fizik düzeni olmasından olabilir mi? Tanrı ne kadar karmaşık bir varlık! Bizler, Tanrı gibi karmaşık bir varlık bir yana, kendi sahip olduğumuz, beden, can ve ruhtan oluşan ve daha basit olan üçlü birlik yapımızı anlamakta zorlanıyoruz. Nihai olarak, Tanrı’nın kendisini tanımlamasına izin vermek en iyisi değil mi? Ancak Tanrı, Tanrı’yı tanımlayabilir. Her durumda, üç tanrıya inanmıyoruz. Tanrı’nın tekliği Hristiyanlık’ın en temel öğretişlerinden biridir.

Tanrı’nın bir oğlu var mı? Çoğalma eylemiyle sahip olduğu fiziksel bir oğul? Bu düşünce sizin için olduğu kadar bizim için de iğrenç bir düşüncedir!!! İsa, tapınmanın ruhsal anlamında Tanrı’nın Oğlu’dur. Bakire Meryem ya da Bakire Meryem’in annesi henüz doğmadan Tanrı’nın Oğlu’ydu. Türk tarihinin en büyük lideri ve yenilikçisi olan Mustafa Kemal’i düşünün. Sizin fiziksel babanız mı? Adı Mustafa Kemal Atatürk. Bütün Türk halkının babasıdır ama fiziksel babalık anlamında değil. Sizin babanız değil, öyle değil mi?

Arif’ten söz etmeden önce son bir düşünce.