Katolik arkadaşlarım, bu ayetin sadece Eski Antlaşma’nın -Tevrat ve Zebur- yeterliliğini kanıtladığını söylüyorlar. Elçi Pavlus’un sadece Eski Antlaşma’yı kast ettiğini söylüyorlar, bu da Yeni Antlaşma’yı (İncil’i) gereksiz bir ek durumuna getirir. Fakat Pavlus kesinlikle böyle bir şey söylemek istemiyor. Esin almış elçi, Kutsal Yazılar’ın, eğer Kutsal Yazılarsa, Tanrı tarafından soluk verildiğini söylüyor. Kutsal Yazılar’ın hangi kısmının Tanrı’nın insana konuşmasını içerdiğinden söz etmiyor. Kutsal Yazılar’ın doğasının, Tanrı’dan kaynaklandığını söylüyor. O halde, Kutsal Yazılar’ın tümü, İncil de dahil olmak üzere Tanrı tarafından esinlenmiştir. Ana fikir: Tanrı tüm Kutsal Yazılar’ın yazarıdır.
Kutsal Yazılar Tanrı tarafından soluk verildiği için ve bu nedenle Tanrı’nın kendi sesini temsil eder, İsa’ya iman edenlerden oluşan topluluktaki herkes için yararlıdır. Bize öğretme, azarlama, yola getirme ve doğruluk yolunda eğitme işinin Kutsal Yazılar’ın Tanrı esini olması sayesinde mümkün olduğu söyleniyor.
Tanrı bu iki ayette bizlere ne söylüyor? “Kutsal Yazılar'ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır. Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur.” (2.Timoteos 3:16-17). Hıristiyan kilisesinin Tanrı’nın sesinden mahrum bırakılmadığı söyleniyor. Hıristiyan imanlılar topluluğu Kutsal Yazılar’ın sesine kulak verdiğinde, Rab’bin kendileriyle konuştuğunu duymuş olurlar. Katolikler’in aksi yönde ki iddialarına karşın Hıristiyan Kilisesi’nin öğretme, azarlama ve yola getirme yetkisi Kutsal Yazılar’ın kendisinden kaynaklanır.
Bu iki ayetin hiçbir yerinde ‘yeterli’ sözcüğünü görmediğimizi söyleyebilirsiniz. O zaman belki de Kutsal Yazılar kendi başlarına yeterli değildir. Metinde ‘yeterli’ sözcüğünün geçmediği doğrudur. ‘Yararlı’ sözcüğünün ‘yeterli’yle eşanlamlı olmadığı da aynı şekilde doğrudur. Peki ama elinde Kutsal Yazılar olan ve Kutsal Yazılar’ın öğrettiklerini izlemeyi arzulayan kişiden nasıl söz ediliyor? “Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur.” Bu ayette, her iş için ihtiyacı olan her şeyi Kutsal Yazılar’da bulmayan birini mi görüyoruz? Tanrı’yı izlemeyi arzulayan kişi için Kutsal Yazılar’da eksiklik görüyor muyuz? Bu adam tam olarak mı yoksa kısmen mi donatılmış oluyor? Yoksa geçici olarak mı donatılmış ve Katolik Kilisesi’nin daha büyük gerçeklere kendisini yöneltmesi için beklemek mi zorunda? İman yaşamında artık Rehberi’nin yetersiz kalacağı bir duruma gelecek kadar ilerleyebilir mi? Kutsal Yazılar’ın Yazarı, bizlere ilahi yazılarında yaşamın bu yönünü yeterince ele almadığı için kendini kendi kaynaklarına vermek zorunda kalacağı bir noktaya gelir mi? Bu kişi hayatının herhangi bir noktasında Kutsal Yazılar’da kendisine rehberlik edebilecek ilkeleri bulamayacak bir duruma gelebilir mi? Bu kesinlikle mümkün değildir! Bu ayette bunu görmüyoruz!
Ne görüyoruz? Kutsal Yazılar’ın Tanrı yoluna göre yaşamak isteyen herkes için yeterli olduğunu görüyoruz. Sözlü geleneğin eklenmesine gerek yoktur. Papaların yorumları veya kararlarına gerek yoktur. Nitekim, papaların da bizim gibi kendilerini, ilk ve son kez olmak üzere insanlara aktarılmış Tanrı esini olan bu sözlerin yetkisi altına koymaları gerekiyor. Kimse -ve bunun gerçekten kuvvetli bir şekilde altını çizmek istiyorum- Kutsal Yazılar’ın üzerinde hakem olarak oturmamaktadır. Aksine, bizim üzerimizde hakim olarak Kutsal Yazılar bulunmaktadır. NOT: Kutsal Kitap’ta hiçbir yerde kilise geleneğinin Tanrı esini ve hatasız olduğu söylenmiyor. Gerçeği sınamak için kullandığımız ölçü insanların geleneği değil, Kutsal Yazılar’dır.
Yaşamınızda önünüzdeki her şey için donatıldıysanız başka neye ihtiyacınız olabilir? İş yerinizde tayininiz çıktığı kentte yeni bir daire kiraladığınızı düşünün. Henüz daireyi görmediniz. İlanda ‘mobilyalı’ diyor ve emlakçının yalan söylediğini düşünmeniz için herhangi bir neden yok çünkü kentte dürüstlüğüyle tanındığını duydunuz. Bu nedenle, taşındığınız zaman neyle karşılaşacağınızı bilirsiniz. Hayalkırıklığına uğramazsınız. Dairede gereken her şey olacaktır. Yaşamak için ihtiyaç duyduğunuz her şey...
Taşındığınız zaman giyisilerinizi koymak için gardrop olmadığını görürseniz? Daire mobilyalı olmadığı için hemen şikayet edersiniz! Mutfağa girip buzdolabı görmediğinizde ve oturma odasına gidip koltuk göremediğinizde daha da fazla hayalkırıklığına uğrarsınız. Kiraladığınız daire eksiksiz bir şekilde döşenmiş olmayabilir fakat İsa’ya iman eden biri olarak, Tanrı’yı hoşnut eden bir yaşam sürdürmek için ihtiyaç duyduğunuz her şeye sahipsiniz. İhtiyaç duyduğunuz her şey Kutsal Kitap’tadır. Bu iki ayet Kutsal Yazılar’ın bizleri Hıristiyan yaşam için kısmen donattığını söylemiyor. Çoğu iyi işler için donatıldığımızı ve tüm iyi işler için donatılmak üzere Katolikliğin karar ve geleneklerine ihtiyacımız olduğunu da söylemiyor.
Bu, anlamanız gereken çok önemli bir nokta. Mesele, ‘Sola Scriptura’ ve ‘sadece’ anlamına gelen ‘Sola’nın altını çizelim. Katolik Kilise, geleneklerinin ve yüzyılları kapsayan papaları tarafından yazılmış karar ve yazılarının da ‘Tanrı Sözü’ olduğunu söylüyor. Kutsal Kitap kadar onlar da ‘Tanrı Sözü’. Yine sizi Meryem’in sahip olduğu özelliklere ve kendilerine dua edebileceğimiz Katolik kahramanlara yöneltmek istiyorum. Lütfen bunun altını çizin. Her iki liste de ilahi vahyin ürünü DEĞİLDİR. Bu da bizi ‘Sola Scriptura’yı kabul etmemiz gerektiğinin çok önemli olduğu noktasına geri götürüyor. ‘Sola Scriptura’, öznellik ve kişisel görüşlerin Kutsal Kitap’ın öğretişleri üzerinde olmasından kaçınmanın tek yoludur. ‘Sola Scriptura’nın özü ruhsal yaşantınızı Kutsal Kitap’a dayandırmak ve Kutsal Kitap’la tam bir uyum içinde olmayan her türlü gelenek ve öğretişi reddetmektir.